Ījaba 20
1 Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
2 Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.
“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
3 Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.
Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
4 Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,
“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
5 Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?
Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
6 Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,
Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
7 Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
8 Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.
Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
9 Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
10 Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.
Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
11 Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.
Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
12 Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,
“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
13 Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:
Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
14 Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.
Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
15 Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.
Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
16 Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.
Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
17 Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.
Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
18 Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.
Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
19 Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.
Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
20 Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.
“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
21 Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.
Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
22 Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.
Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
23 Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.
Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
24 Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.
Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
25 Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.
Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
26 Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.
Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
27 Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.
Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
28 Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.
Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı'nın öfkelendiği gün.
29 Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.
Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay, Budur Tanrı'nın ona verdiği miras.”
