Ījaba 20
1 Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
2 Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.
Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
3 Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.
Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
4 Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,
Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
5 Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?
Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
6 Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,
By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
7 Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?
A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
8 Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.
Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
9 Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.
Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
10 Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.
Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
11 Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.
Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
12 Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,
A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
13 Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:
Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
14 Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.
Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
15 Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.
Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
16 Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.
Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
17 Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.
Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
18 Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.
Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
19 Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.
Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
20 Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.
Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
21 Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.
Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
22 Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.
Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
23 Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.
Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
24 Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.
Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
25 Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.
Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
26 Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.
Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
27 Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.
Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.
Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
29 Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.
Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
