Ījaba 20

1 Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:

Toen antwoordde Zofar, de Naamathiet, en zeide:

2 Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.

Daarom doen mijn gedachten mij antwoorden, en over zulks is mijn verhaasten in mij.

3 Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.

Ik heb aangehoord een bestraffing, die mij schande aandoet; maar de geest zal uit mijn verstand voor mij antwoorden.

4 Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,

Weet gij dit? Van altoos af, van dat God den mens op de wereld gezet heeft,

5 Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?

Dat het gejuich de goddelozen van nabij geweest is, en de vreugde des huichelaars voor een ogenblik?

6 Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,

Wanneer zijn hoogheid tot den hemel toe opklomme, en zijn hoofd tot aan de wolken raakte;

7 Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?

Zal hij, gelijk zijn drek, in eeuwigheid vergaan; die hem gezien hadden, zullen zeggen: Waar is hij?

8 Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.

Hij zal wegvlieden als een droom, dat men hem niet vinden zal, en hij zal verjaagd worden als een gezicht des nachts.

9 Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.

Het oog, dat hem zag, zal het niet meer doen; en zijn plaats zal hem niet meer aanschouwen.

10 Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.

Zijn kinderen zullen zoeken den armen te behagen; en zijn handen zullen zijn vermogen moeten weder uitkeren.

11 Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.

Zijn beenderen zullen vol van zijn verborgene zonden zijn; van welke elkeen met hem op het stof nederliggen zal.

12 Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,

Indien het kwaad in zijn mond zoet is, hij dat verbergt, onder zijn tong,

13 Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:

Hij dat spaart, en hetzelve niet verlaat, maar dat in het midden van zijn gehemelte inhoudt;

14 Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.

Zijn spijze zal in zijn ingewand veranderd worden; gal der adderen zal zij in het binnenste van hem zijn.

15 Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.

Hij heeft goed ingeslokt, maar zal het uitspuwen; God zal het uit zijn buik uitdrijven.

16 Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.

Het vergif der adderen zal hij zuigen; de tong der slang zal hem doden.

17 Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.

De stromen, rivieren, beken van honig en boter zal hij niet zien.

18 Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.

Den arbeid zal hij wedergeven en niet inslokken; naar het vermogen zijner verandering, zo zal hij van vreugde niet opspringen.

19 Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.

Omdat hij onderdrukt heeft, de armen verlaten heeft, een huis geroofd heeft, dat hij niet opgebouwd had;

20 Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.

Omdat hij geen rust in zijn buik gekend heeft, zo zal hij van zijn gewenst goed niet uitbehouden.

21 Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.

Er zal niets overig zijn, dat hij ete; daarom zal hij niet wachten naar zijn goed.

22 Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.

Als zijn genoegzaamheid zal vol zijn, zal hem bang zijn; alle hand des ellendigen zal over hem komen.

23 Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.

Er zij wat om zijn buik te vullen; God zal over hem de hitte Zijns toorns zenden, en over hem regenen op zijn spijze.

24 Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.

Hij zij gevloden van de ijzeren wapenen, de stalen boog zal hem doorschieten.

25 Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.

Men zal het zwaard uittrekken, het zal uit het lijf uitgaan, en glinsterende uit zijn gal voortkomen; verschrikkingen zullen over hem zijn.

26 Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.

Alle duisternis zal verborgen zijn in zijn schuilplaatsen; een vuur, dat niet opgeblazen is, zal hem verteren; den overigen in zijn tent zal het kwalijk gaan.

27 Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.

De hemel zal zijn ongerechtigheid openbaren, en de aarde zal zich tegen hem opmaken.

28 Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.

De inkomste van zijn huis zal weggevoerd worden; het zal al henenvloeien in den dag Zijns toorns.

29 Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.

Dit is het deel des goddelozen mensen van God, en de erve zijner redenen van God.