Ījaba 18
1 Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
Darauf erwiderte Bildad von Schuach:
2 Cik ilgi vēl jūs grābstīsities pēc vārdiem? Pieņemiet padomu, un tad runāsim.
"Wie lange steht's noch an, bis daß ihr Schluß mit diesen Worten macht, bis ihr belehrt und wir erwidern können?
3 Kāpēc mēs topam turēti par lopiem, un par muļķiem jūsu acīs?
Warum sind wir wie Vieh geachtet, nach eurer Ansicht wie vernagelt?
4 Tava dvēsele no dusmām plīst; vai tad tevis dēļ zeme paliks tukša un klintis celsies no savas vietas?
Der du in deiner Wut dich selbst zerfleischst, soll deinetwegen gar die Welt sich selber überlassen sein? Und soll der Fels von seiner Stelle rücken?
5 Tomēr bezdievīgo gaisma izdzisīs, un viņa uguns liesma nespīdēs.
Jedoch des Frevlers Licht verlischt; nicht brennt mehr seines Herdes Feuer.
6 Gaišums paliek tumšs viņa dzīvoklī, un viņa spīdeklis pār viņu izdziest.
Das Licht verfinstert sich in seinem Zelt, und seine Leuchte über ihm erlischt.
7 Viņa varas ceļi paliek šauri, un paša padoms viņu gāž.
Im besten Alter lahmt sein Schritt; sein eigener Rat bringt ihn zu Fall.
8 Jo viņa kājas to iedzen tīklā, un viņš staigā pār slazda valgiem.
Sein Fuß wird in dem Netz verstrickt, und im Gestrüpp verfängt er sich.
9 Valgs saista viņa pēdas, un saites viņu satver.
Die Ferse hält der Fallstrick fest, und Schlingen klammern sich an ihn.
10 Viņa valgs ir apslēpts zemē, un viņa slazds uz ceļa.
Versteckt am Boden ist das Seil; die Falle liegt am Weg für ihn.
11 Visapkārt bailība viņu iztrūcina un viņu dzen uz visiem soļiem.
Die Schrecken lagern sich um ihn und machen, daß er Angst bekommt. -
12 Nelaime taisās viņu rīt, un posts ir gatavs viņu gāzt.
Die Kinder sollen Hunger leiden, und Unheil sei bereit für seine Gattin!
13 Tas ēd viņa miesas, un nāves pirmdzimušais rij viņa locekļus.
Die Glieder seines Leibs verzehre, des Todes Erstgeborener verzehre seine Glieder! -
14 Viņa cerība tiek atņemta no viņa dzīvokļa, un viņam jānoiet pie briesmu ķēniņa.
Aus seinem Zelte, seinem Glücke wird er fortgerissen; man führt ihn zu dem Schreckenskönig.
15 Viņa dzīvoklī dzīvo visai sveši, uz viņa mājas vietu kaisa sēru.
Man wohnt in seinem Zelte ohne ihn; auf seine Wohnung streut man Schwefel.
16 No apakšas sakalst viņa saknes, un no augšienes novīst viņa zari.
Von unten dorren seine Wurzeln, und oben welken seine Zweige.
17 Viņa piemiņa iznīkst no zemes, un slava viņam nepaliek pasaulē.
Und von der Erde schwindet sein Gedächtnis; kein Name bleibt ihm bei den Leuten draußen.
18 No gaismas to izstumj tumsā un aizdzen no zemes virsas.
Man stößt ihn aus dem Licht in Nacht und treibt ihn aus der Welt hinaus.
19 Viņam nav nedz bērna, nedz bērnu bērna savos ļaudīs, un neviens neatliek viņa māju vietās.
Nicht Schoß noch Sproß hat er im Volk; nicht einer bleibt in seiner Wohnung übrig.
20 Kas rietumos, iztrūcinājās par viņa dienu, un kas austrumos, tos pārņem šaušalas.
Ob seines Schicksals starrt der Westen, und die im Osten faßt ein Grauen.
21 Tiešām, tā notiek netaisno dzīvokļiem un tādu ļaužu vietai, kas Dievu neatzīst.
Dies ist des Frevlers Los, und dahin kommt's mit dem, der nichts von Gott mehr wissen will."
