Ījaba 18
1 Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 Cik ilgi vēl jūs grābstīsities pēc vārdiem? Pieņemiet padomu, un tad runāsim.
Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.
3 Kāpēc mēs topam turēti par lopiem, un par muļķiem jūsu acīs?
Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?
4 Tava dvēsele no dusmām plīst; vai tad tevis dēļ zeme paliks tukša un klintis celsies no savas vietas?
Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?
5 Tomēr bezdievīgo gaisma izdzisīs, un viņa uguns liesma nespīdēs.
La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.
6 Gaišums paliek tumšs viņa dzīvoklī, un viņa spīdeklis pār viņu izdziest.
La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.
7 Viņa varas ceļi paliek šauri, un paša padoms viņu gāž.
Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.
8 Jo viņa kājas to iedzen tīklā, un viņš staigā pār slazda valgiem.
Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.
9 Valgs saista viņa pēdas, un saites viņu satver.
La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.
10 Viņa valgs ir apslēpts zemē, un viņa slazds uz ceļa.
Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.
11 Visapkārt bailība viņu iztrūcina un viņu dzen uz visiem soļiem.
De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.
12 Nelaime taisās viņu rīt, un posts ir gatavs viņu gāzt.
Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.
13 Tas ēd viņa miesas, un nāves pirmdzimušais rij viņa locekļus.
Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.
14 Viņa cerība tiek atņemta no viņa dzīvokļa, un viņam jānoiet pie briesmu ķēniņa.
Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.
15 Viņa dzīvoklī dzīvo visai sveši, uz viņa mājas vietu kaisa sēru.
Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.
16 No apakšas sakalst viņa saknes, un no augšienes novīst viņa zari.
Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.
17 Viņa piemiņa iznīkst no zemes, un slava viņam nepaliek pasaulē.
La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.
18 No gaismas to izstumj tumsā un aizdzen no zemes virsas.
Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.
19 Viņam nav nedz bērna, nedz bērnu bērna savos ļaudīs, un neviens neatliek viņa māju vietās.
Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.
20 Kas rietumos, iztrūcinājās par viņa dienu, un kas austrumos, tos pārņem šaušalas.
La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.
21 Tiešām, tā notiek netaisno dzīvokļiem un tādu ļaužu vietai, kas Dievu neatzīst.
Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.
