< Ījaba 17 >

1 Mans gars ir vājš, manas dienas pagalam, kaps man ir klāt.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Tiešām, mēdītāji mani apstāj un uz viņu tiepšanos jāskatās manām acīm.
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Galvo jel, pārstāvi Tu mani pie Sevis paša, kur tad cits man roku dos!
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Jo viņu sirdīm Tu saprašanu esi apslēpis; tāpēc Tu viņiem virsroku nedosi.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Kas savus draugus izdāvā par laupījumu, tā bērnu acis izīgs.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Bet Viņš mani darījis ļaudīm par sakāmu vārdu, ka esmu tāds, kam spļauj vaigā.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Tādēļ mana acs ir tumša no skumības, un visi mani locekļi ir kā ēna.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Taisnie par to iztrūcinājās, un nenoziedzīgais iekarst par neganto.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Bet taisnais turas pastāvīgi uz sava ceļa, un kam šķīstas rokas, pieņemas stiprumā.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Tad nu jūs visi nāciet tik atkal vien, gudra es neatradīšu jūsu starpā.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Manas dienas ir pagājušas, mani padomi iznīcināti, ko mana sirds bija kopusi.
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Nakti tie sauc par dienu, un gaismu saka tuvu esam, kur tumsa klātu.
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Ko man vēl gaidīt, kaps būs mans nams; tumsā es uztaisīšu savu gultu. (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 Trūdus es saucu par savu tēvu, tārpus par savu māti un māsu.
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Kur tad būs mana cerība, manu cerību, kas to redzēs?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
16 Kapā tā nogrims, kad it visiem pīšļos būs dusa. (Sheol h7585)
W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol h7585)

< Ījaba 17 >