Ījaba 13
1 Redzi, to visu mana acs redzējusi, mana auss dzirdējusi un to likusi vērā.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Ko jūs protat, to es arīdzan protu, jūs man neesat priekšā.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Bet es gribu runāt uz to Visuvareno, un man gribās aizbildināties tā stiprā Dieva priekšā.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Jo tiešām, jūs esat melu runātāji, jūs visi esat nelietīgi dziednieki.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 Kaut jūs pavisam klusu būtu, tas jums būtu par gudrību.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Klausiet jel manu aizbildināšanos, un ņemiet vērā manas mutes tiesāšanos.
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Vai gribat netaisnību runāt Dieva labad un Viņa labad izteikt viltību?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Vai Viņu gribat aizbildināt un Dievam būt pārstāvētāji?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Vai būs labi, kad Viņš jūs meklēs, vai Viņu pievilsiet, kā cilvēku pieviļ?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Sodīt Viņš jūs sodīs, ja jūs slepeni vaigu uzlūkojat.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Vai Viņa augstība jūs neiztrūcinās un bailes no Viņa jums neuzkritīs?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Jūsu mācības būs kā pelni, un jūsu augstie vārdi kā mālu kopas.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Palieciet man klusu, un es runāšu, lai man notiek, kas notikdams.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Kāpēc man savu miesu bija zobos ņemt, un savu dvēseli likt savā rokā?
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Redzi, jebšu Viņš mani nokaus, taču es uz Viņu gribu cerēt, es tikai savus ceļus gribu aizbildināt Viņa priekšā.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Jau tas man būs par pestīšanu, ka viltnieks Viņa priekšā nenāks.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Klausāties, klausāties manus vārdus, un mana valoda lai skan jūsu ausīs.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Redzat jel, es esmu gatavs uz tiesu, es zinu, ka man paliks taisnība.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Kas ar mani varētu tiesāties? Patiesi tad es ciestu klusu un mirtu.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Divas lietas tikai man nedari, tad es neapslēpšos Tavā priekšā.
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Lai Tava roka paliek tālu no manis, un Tava briesmība lai mani neizbiedē.
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Tad sauc, un es atbildēšu, vai es runāšu, un Tu atbildi man.
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Cik man ir noziegumu un grēku? Dari man zināmus manus grēkus un manus pārkāpumus.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un mani turi par Savu ienaidnieku?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Vai Tu biedināsi šaubīgu lapu un vajāsi izkaltušus rugājus.
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 Jo Tu man nospriedi rūgtumus un lieci manīt manas jaunības noziegumus.
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Tu lieci manas kājas siekstā un glūni uz visiem maniem ceļiem un ieslēdzi manas pēdas aplokā, -
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 Un tomēr šis iznīkst kā trūdi, tā kā drēbe, ko kodes saēd.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
