Ījaba 13
1 Redzi, to visu mana acs redzējusi, mana auss dzirdējusi un to likusi vērā.
Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
2 Ko jūs protat, to es arīdzan protu, jūs man neesat priekšā.
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
3 Bet es gribu runāt uz to Visuvareno, un man gribās aizbildināties tā stiprā Dieva priekšā.
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
4 Jo tiešām, jūs esat melu runātāji, jūs visi esat nelietīgi dziednieki.
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
5 Kaut jūs pavisam klusu būtu, tas jums būtu par gudrību.
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
6 Klausiet jel manu aizbildināšanos, un ņemiet vērā manas mutes tiesāšanos.
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
7 Vai gribat netaisnību runāt Dieva labad un Viņa labad izteikt viltību?
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
8 Vai Viņu gribat aizbildināt un Dievam būt pārstāvētāji?
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
9 Vai būs labi, kad Viņš jūs meklēs, vai Viņu pievilsiet, kā cilvēku pieviļ?
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
10 Sodīt Viņš jūs sodīs, ja jūs slepeni vaigu uzlūkojat.
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
11 Vai Viņa augstība jūs neiztrūcinās un bailes no Viņa jums neuzkritīs?
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
12 Jūsu mācības būs kā pelni, un jūsu augstie vārdi kā mālu kopas.
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
13 Palieciet man klusu, un es runāšu, lai man notiek, kas notikdams.
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
14 Kāpēc man savu miesu bija zobos ņemt, un savu dvēseli likt savā rokā?
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
15 Redzi, jebšu Viņš mani nokaus, taču es uz Viņu gribu cerēt, es tikai savus ceļus gribu aizbildināt Viņa priekšā.
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
16 Jau tas man būs par pestīšanu, ka viltnieks Viņa priekšā nenāks.
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
17 Klausāties, klausāties manus vārdus, un mana valoda lai skan jūsu ausīs.
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
18 Redzat jel, es esmu gatavs uz tiesu, es zinu, ka man paliks taisnība.
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
19 Kas ar mani varētu tiesāties? Patiesi tad es ciestu klusu un mirtu.
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
20 Divas lietas tikai man nedari, tad es neapslēpšos Tavā priekšā.
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
21 Lai Tava roka paliek tālu no manis, un Tava briesmība lai mani neizbiedē.
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
22 Tad sauc, un es atbildēšu, vai es runāšu, un Tu atbildi man.
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
23 Cik man ir noziegumu un grēku? Dari man zināmus manus grēkus un manus pārkāpumus.
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
24 Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un mani turi par Savu ienaidnieku?
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
25 Vai Tu biedināsi šaubīgu lapu un vajāsi izkaltušus rugājus.
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
26 Jo Tu man nospriedi rūgtumus un lieci manīt manas jaunības noziegumus.
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
27 Tu lieci manas kājas siekstā un glūni uz visiem maniem ceļiem un ieslēdzi manas pēdas aplokā, -
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
28 Un tomēr šis iznīkst kā trūdi, tā kā drēbe, ko kodes saēd.
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
