Ījaba 11
1 Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
Allora Zofar il Naamatita prese la parola e disse:
2 Vai uz tik daudz vārdiem nebūs atbildēt, vai mutīgam cilvēkam lai paliek taisnība?
A tante parole non si darà risposta? O il loquace dovrà aver ragione?
3 Vai tad citiem uz tavām blēņām būs klusu ciest, ka tu mēdi, un neviens tevi neapkauno,
I tuoi sproloqui faranno tacere la gente? Ti farai beffe, senza che alcuno ti svergogni?
4 Un saki: mana mācība ir skaidra, un es esmu šķīsts priekš Tavām acīm, (ak Dievs!)
Tu dici: «Pura è la mia condotta, io sono irreprensibile agli occhi di lui».
5 Bet tiešām, kaut Dievs runātu un atdarītu Savas lūpas pret tevi
Tuttavia, volesse Dio parlare e aprire le labbra contro di te,
6 Un tev stāstītu to apslēpto gudrību, kas ir gudrība pār gudrību, tad tu zinātu, ka Dievs nemaz vēl visus tavus noziegumus nepiemin.
per manifestarti i segreti della sapienza, che sono così difficili all'intelletto, allora sapresti che Dio ti condona parte della tua colpa.
7 Vai tu Dieva apslēptos padomus vari atrast, vai attapt tā Visuvarenā pilnību?
Credi tu di scrutare l'intimo di Dio o di penetrare la perfezione dell'Onnipotente?
8 Viņa ir augstāka nekā debesis, - ko tu vari darīt? Dziļāka nekā elle, - ko tu vari zināt? (Sheol h7585)
E' più alta del cielo: che cosa puoi fare? E' più profonda degli inferi: che ne sai? (Sheol h7585)
9 Garāka nekā zeme savā mērā, un platāka nekā jūra!
Più lunga della terra ne è la dimensione, più vasta del mare.
10 Kad Viņš uzbrūk un gūsta, priekš tiesas stāda, kas Viņam to liegs?
Se egli assale e imprigiona e chiama in giudizio, chi glielo può impedire?
11 Jo Viņš pazīst neliešus, Viņš redz negantību, vai vērā nelikdams.
Egli conosce gli uomini fallaci, vede l'iniquità e l'osserva:
12 Bet pirms ģeķis nāk pie gudrības, tad meža lops paliek par cilvēku.
l'uomo stolto mette giudizio e da ònagro indomito diventa docile.
13 Ja tu pacelsi savu sirdi un izplētīsi savas rokas uz Viņu, -
Ora, se tu a Dio dirigerai il cuore e tenderai a lui le tue palme,
14 Ja tu to ļaunumu, kas tavā rokā, tālu atmetīsi, un netaisnībai neļausi mājot savā dzīvoklī,
se allontanerai l'iniquità che è nella tua mano e non farai abitare l'ingiustizia nelle tue tende,
15 Tad tu savu vaigu varēsi pacelt bez vainas un varēsi pastāvēt un nebūs jābīstas.
allora potrai alzare la faccia senza macchia e sarai saldo e non avrai timori,
16 Tad tu bēdas varēsi aizmirst, un tās tā pieminēt, kā ūdeni, kas aizskrien.
perché dimenticherai l'affanno e te ne ricorderai come di acqua passata;
17 Un tavs mūžs stāvēs spožāks nekā dienas vidus, un pat tumsa būs kā rīta gaisma.
più del sole meridiano splenderà la tua vita, l'oscurità sarà per te come l'aurora.
18 Un tu varēsi ticēt, ka vēl ir cerība, un redzēsi, ka vari mierā dusēt.
Ti terrai sicuro per ciò che ti attende e, guardandoti attorno, riposerai tranquillo.
19 Un varēsi apgulties, un neviens tevi neizbiedēs, un daudzi vēl tevi godinās.
Ti coricherai e nessuno ti disturberà, molti anzi cercheranno i tuoi favori.
20 Bet bezdievīgo acis izīgst un viņu patvērums iet bojā, un viņu cerība iznīks kā pēdīgā dvaša.
Ma gli occhi dei malvagi languiranno, ogni scampo è per essi perduto, unica loro speranza è l'ultimo respiro!
