Jesajas 40
1 Iepriecinājiet, iepriecinājiet Manus ļaudis, saka jūsu Dievs.
Хәлқимгә тәсәлли бериңлар, тәсәлли бериңлар, дәпла жүриду Худайиңлар;
2 Runājiet laipnīgi ar Jeruzālemi un sauciet uz viņu, ka viņas karošana pagalam, ka viņas noziegums salīdzināts, ka viņa divkārtīgu tiesu dabūjusi no Tā Kunga rokas par visiem saviem grēkiem.
Йерусалимниң қәлбигә сөз қилип униңға җакалаңларки, Униң җәбир-җапалиқ вақти ахирлашти, Униң қәбиһлиги кәчүрүм қилинди; Чүнки у Пәрвәрдигарниң қолидин барлиқ гуналириниң орниға икки һәссиләп [меһри-шәпқитини] алди.
3 Saucēja balss ir tuksnesī: sataisiet Tam Kungam ceļu, dariet klajumā staigājamu ceļu mūsu Dievam.
Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Чөл-баяванда Худайимиз үчүн бир йолни көтирип түптүз қилиңлар!
4 Visas ielejas taps paaugstinātas un visi kalni taps pazemoti, un kas nelīdzens, taps līdzens, un kas celmains, taps klajums.
Барлиқ җилғилар көтирилиду, Барлиқ тағ-дөңләр пәс қилиниду; Әгир-тоқайлар түзлиниду, Оңғул-доңғул йәрләр тәкшилиниду.
5 Un Tā Kunga godība taps parādīta un visa miesa kopā to redzēs, jo Tā Kunga mute ir runājusi.
Пәрвәрдигарниң шан-шәриви көрүниду, Вә барлиқ тән егилири уни тәң көриду; Чүнки Пәрвәрдигарниң Өз ағзи шундақ сөз қилған!».
6 Balss saka: Sauc! Un viņš saka: Ko man būs saukt? Visa miesa ir zāle, un viss viņas labums kā puķe laukā.
— Аңлаңлар, бир аваз «җакала» дәйду; Җакалиғучи болса мундақ сорап: — «Мән немини җакалаймән?» — деди. [җавап болса: —] «Барлиқ тән егилири от-чөптур, халас; Вә уларниң барлиқ вапалиғи даладики гүлгә охшаш;
7 Zāle nokalst, puķe savīst, kad Tā Kunga Gars pūš virsū; tiešām tie ļaudis ir zāle.
От-чөп солишиду, гүл хазан болиду, Чүнки Пәрвәрдигарниң Роһи үстигә пүвләйду; Бәрһәқ, [барлиқ] хәлиқму от-чөптур!
8 Zāle nokalst, puķe savīst, bet mūsu Dieva vārds pastāv mūžīgi.
От-чөп солишиду, гүл хазан болиду; Бирақ Худайимизниң калам-сөзи мәңгүгә туриду!»
9 Ciāna, labas vēsts sludinātāja, kāp uz augstu kalnu; Jeruzāleme, labas vēsts sludinātāja, pacel savu balsi ar spēku, pacel to, nebīsties! Saki Jūda pilsētām: redzi, jūsu Dievs!
— И Зионға хуш хәвәр елип кәлгүчи, жуқури бир таққа чиққин; Йерусалимға хуш хәвәрни елип кәлгүчи, Авазиңни күчәп көтәргин! Уни көтәргин, қорқмиғин! Йәһуданиң шәһәрлиригә: — «Мана, Худайиңларға қараңлар» дегин!
10 Redzi, Tas Kungs Dievs nāk varens, un Viņa elkonis valdīs, redzi, Viņa alga ir pie Viņa, un Viņa atmaksāšana Viņa priekšā.
Мана, Рәб Пәрвәрдигар күч-қудритидә келиватиду, Униң билиги Өзи үчүн һоқуқ жүргүзиду; Мана, Униң алған мукапати Өзи билән биллә, Униң Өзиниң инъами Өзигә һәмраһ болиду.
11 Viņš ganīs Savu ganāmo pulku kā gans, Viņš sapulcinās tos jērus Savās rokās un nesīs Savā klēpī un vedīs lēnītiņām tās grūtās avju mātes.
Қойчидәк У Өз падисини бақиду; У қозиларни биләк-қолиға жиғиду, уларни қучағлап маңиду, Емиткүчиләрни У мулайимлиқ билән йетәкләйду.
12 Kas izmērojis ūdeni ar sauju un apņēmis debesis ar sprīdi un satvēris zemes pīšļus ar sieciņu(mērtrauku) un nosvēris kalnus ar svaru un pakalnus svaru kausā.
Ким дәрия-океанларниң сулирини очумида өлчәп бәлгүлигән, Асманларни ғеричлап бекиткән, Җаһанниң топа-чаңлирини мисқаллап салған, Тағларни таразида таразилап, Дөңләрни җиңда тартип орнатқан?
13 Kas ir pamācījis Tā Kunga Garu un bijis Viņa padoma devējs, kas Viņam būtu mācījis gudrību?
Ким Пәрвәрдигарниң Роһиға йолйоруқ бәргән? Ким Униңға мәслиһәтчи болуп үгәткән?
14 Pie kā Viņš padomu meklējis, ka tas Viņam saprašanu būtu devis un Viņam būtu mācījis tiesas ceļu, un Viņam būtu mācījis atzīšanu un Viņam zināmu darījis gudrības ceļu?
У ким билән мәслиһәтләшкән, Ким Уни әқиллиқ қилип тәрбийәлигән? Униңға һөкүм-һәқиқәт чиқириш йолида ким йетәклигән, Яки Униңға билим үгәткән, Яки Униңға йорутулуш йолини ким көрсәткән?
15 Redzi, tautas ir kā pilīte pie spaiņa un kā puteklītis svaru kausā; redzi, Viņš salas paceļ kā putekļus.
Мана, Униң алдида әл-жутлар Униңға нисбәтән челәктә қалған бир тамча судәк, Таразида қалған топа-чаңдәк һесаплиниду; Мана, У аралларни зәрричә нәрсидәк қолиға алиду;
16 Un ar Lībanu nepietiek priekš dedzināšanas, un ar viņa zvēriem priekš Viņa dedzināmiem upuriem.
Пүткүл Ливан болса [қурбангаһ] отиға, Униң һайванлири болса бир көйдүрмә қурбанлиққа йәтмәйду.
17 Visas tautas ir kā nekas priekš Viņa, un pie Viņa top turētas par nieku un par neko.
Әл-жутлар униң алдида һеч нәрсә әмәстур; Униңға нисбәтән улар йоқниң арилиғида, Қуруқ-мәнисиз дәп һесаплиниду.
18 Kam jūs līdzināsiet to stipro Dievu? Jeb kādu līdzību jūs Viņam gribat taisīt?
Әнди силәр Тәңрини кимгә охшатмақчисиләр? Уни немигә охшитип селиштурисиләр?
19 Gan amatnieks lej bildi un sudrabkalis to apvelk ar zeltu un pielej sudraba ķēdes klāt.
[Бир бутқиму?!] Уни һүнәрвән қелипқа қуюп ясайду; Зәргәр униңға алтун һәл бериду, Униңға күмүч зәнҗирләрни соқуп ясайду.
20 Kas ir nabags, kam maz pie rokas upurēt, tas izmeklē koku, kas nesatrūd, viņš sev meklē gudru meistaru, taisīt bildi, kas nešķobās.
Йоқсулларниң беғишлиғидәк ундақ һәдийилири болмиса, чиримәйдиған бир дәрәқни таллайду; У лиңшип қалмиғидәк бир бутни оюп ясашқа уста бир һүнәрвән издәп чақириду.
21 Vai jūs nezināt? Vai jūs nedzirdat? Vai jums no iesākuma nav stāstīts? Vai jūs neesat izpratuši zemes radīšanu?
Силәр билмәмсиләр? Силәр аңлап бақмиғанмусиләр? Силәргә әзәлдин ейтилмиғанмиду? Йәр-зимин апиридә болғандин тартип чүшәнмәйватамсиләр?
22 Viņš sēž pār zemes virsu, un viņas iedzīvotāji ir kā siseņi. Viņš debesis izklāj kā smalku palagu un tās izpleš kā telti, kur dzīvo.
У йәр-зиминниң чәмбирикиниң үстидә олтириду, Униңда туруватқанлар униң алдида чақчиқирлардәк туриду; У асманларни пәрдидәк тартиду, Уларни худди макан қилидиған чедирдәк яйиду;
23 Viņš lielus kungus dara par nieku un zemes soģus par neko.
У әмирләрни йоққа чиқириду; Җаһандики сотчи-бәгләрни артуқчә қилиду.
24 Tā kā tie nebūtu ne dēstīti, ne sēti, nedz viņu celms iesakņojies zemē; kad Viņš uz tiem pūtīs, tad tie nokaltīs, un viesulis tos aizvedīs kā pelus.
Улар тикилдиму? Улар терилдиму? Уларниң ғоли йилтиз тарттиму? — Бирақ У үстигила пүвләп, улар солишип кетиду, Қуюн уларни топандәк елип ташлайду.
25 Ar ko tad jūs Mani līdzināsiet, kam Es būtu līdzīgs? Saka tas Svētais.
Әнди Мени кимгә охшатмақчисиләр? Маңа ким тәңдаш болалисун?» — дәйду Муқәддәс Болғучи.
26 Paceļat savas acis uz augšu un skatāties, kas šīs lietas ir radījis un izved viņu pulku pēc skaita? Viņš tos visus sauc pie vārda pēc sava lielā spēka, un viņa stiprums ir tik varens, ka neviena netrūkst.
Көзлириңларни жуқуриға көтирип, қараңлар! Мошу мәвҗудатларни ким яратқанду? Уларни ким түркүм-түркүм қошунлар қилип тәртиплик әпчиқиду? У һәммисини нами билән бир-бирләп чақириду; Униң күчиниң улуқлуғи, қудритиниң зорлуғи билән, Улардин бириму кам қалмайду.
27 Kāpēc tad tu saki, Jēkab, un tu Israēl, runā: mans ceļš ir priekš Tā Kunga paslēpts, un mana tiesa aiziet manam Dievam garām?
— Немишкә шуни дәверисән, и Яқуп? Немишкә мундақ сөзләверисән, и Исраил: — «Мениң йолум Пәрвәрдигардин йошурундур, Худайим мениң дәвайимға ерән қилмай өтивериду!»?
28 Vai tu to nezini, vai tu to neesi dzirdējis? Mūžīgs Dievs ir Tas Kungs, kas zemes galus radījis; viņš nepiekūst un nenogurst, viņa prāts ir neizprotams.
Силәр билмигәнмусиләр? Аңлап бақмиғанмусиләр? Пәрвәрдигар — Әбәдил-әбәтлик Худа, Җаһанниң қәрилирини Яратқучидур! У я һалсизланмайду, я чарчимайду; Униң ой-билиминиң тегигә һәргиз йәткили болмайду.
29 Viņš piekusušiem dod spēku un vairo stiprumu nespēcīgiem.
У һалидин кәткәнләргә қудрәт бериду; Мағдурсизларға У бәрдашлиқни һәссиләп көпәйтиду.
30 Jaunie piekusīs un nogurs un jaunekļi kritin kritīs:
Һәтта жигитләр һалидин кетип чарчап кәтсиму, Батурлар болса путлишип жиқилсиму,
31 Bet kas uz To Kungu paļaujas, dabūs jaunu spēku; tie skries uz augšu ar spārniem kā ērgļi, tie tecēs un nepiekusīs, tie staigās un nenogurs,
Бирақ Пәрвәрдигарға тәлмүрүп күткәнләрниң күчи йеңилиниду; Улар бүркүтләрдәк қанат керип өрләйду; Улар жүгүрүп, чарчимайду; Йолда меңип, һалидин кәтмәйду!
