Ecechiela 15

1 Un Tā Kunga vārds notika uz mani sacīdams:

Kalpasanna, immay kaniak ti sao ni Yahweh a kunana,

2 Cilvēka bērns! Vai vīna koks pārāks par citu koku, vīna stīga, kas ir starp meža kokiem!

“Anak ti tao, kasano koma a nasaysayaat ti puon ti ubas ngem iti uray ania a kayo nga addaan kadagiti sang-sanga nga adda iti kakaykayoan iti kabakiran?

3 Vai no tā ņem lietas koku, ko taisīt? Vai no tā ņem vadzi, pie tā pakārt kādu rīku?

Makaala kadi dagiti tattao iti kayo manipud iti puon ti ubas tapno usarenna? Wenno, makaaramidda kadi iti pasok manipud iti daytoy tapno pagibitinanda daytoy iti uray ania?

4 Redzi, ugunij to nodod par barību; uguns ēd viņa abus galus un apsvilina viņa vidu; vai tas vēl der kādai lietai?

Saan! No maipuor daytoy iti apuy a kas pangparubrob, ken no rinunoten ti apuy dagiti pungto daytoy kasta met ti tengngana, adda kadi pay la pakausaranna?

5 Redzi, kad tas vēl bija vesels, tad tas nederēja nekādai lietai, ne nu vēl, kad uguns to ēdis un apsvilinājis, vai no tā vēl ko var taisīt?

Kitaem! Idi saan pay a napuoran daytoy, awan a pulos ti pakausaranna; isu nga awan duadua nga inton rinunoten ti apuy, awan latta ngarud ti pakausaran daytoy!

6 Tāpēc tā saka Tas Kungs Dievs: tā kā vīna koku starp meža kokiem Es nododu ugunij, lai to aprij, tā Es nodošu Jeruzālemes iedzīvotājus.

Isu a kastoy ti kuna ni Yahweh nga Apo: Saan a kas kadagiti kaykayo iti kabakiran, impaayko a kas pangparubrob iti apuy dagiti puon ti ubas; kastoyto met laeng ti aramidek kadagiti agnanaed iti Jerusalem.

7 Un Es pret tiem griezīšu Savu vaigu; no uguns tie iznākuši un uguns tos aprīs, lai jūs atzīstat, ka Es esmu Tas Kungs, kad Es pret tiem griežu Savu vaigu.

Ta sangoekto ida. Uray makarruarda manipud iti apuy, uramento latta ida ti apuy; isu a maammoanyonto a siak ni Yahweh inton sangoek ida.

8 Un Es darīšu to zemi par posta vietu, tāpēc ka tie visi no Manis atkāpušies, saka Tas Kungs Dievs.

Kalpasanna, pagbalinekto a langalang ti daga, gapu ta nagbasolda— kastoy ti pakaammo ni Yahweh nga Apo!”