Apustuļu Darbi 28
1 Un kad tie bija izglābti, tad tie dabūja zināt, ka tā sala tapa saukta Melite.
ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲚⲚⲞϨⲈⲘ ⲦⲞⲦⲈ ⲀⲚⲈⲘⲒ ϪⲈ ϢⲀⲨⲘⲞⲨϮ ⲚϮⲚⲎⲤⲞⲤ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ϪⲈ ⲘⲈⲖⲒⲦⲒⲚⲎ.
2 Un tie salas ļaudis mums parādīja lielu laipnību; jo tie uguni uzkūruši mūs visus uzņēma, tā lietus dēļ kas bija sācis līt, un tā aukstuma dēļ.
ⲃ̅ⲚⲒⲂⲀⲢⲂⲀⲢⲞⲤ ⲆⲈ ⲚⲦⲈⲠⲒⲘⲀ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲚⲀⲨⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲘⲈⲦⲘⲀⲒⲢⲰⲘⲒ ⲚⲈⲘⲀⲚ ⲚⲞⲨⲔⲞⲨϪⲒ ⲀⲚ ⲈⲦⲀⲨϬⲈⲢⲈ ⲞⲨⲬⲢⲰⲘ ⲄⲀⲢ ⲀⲨϢⲞⲠⲦⲈⲚ ⲦⲎⲢⲈⲚ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲈⲐⲂⲈ ⲠⲒⲘⲞⲨⲚϨⲰⲞⲨ ⲈⲦⲈ ⲚⲀϤϢⲞⲠ ⲚⲈⲘ ⲈⲐⲂⲈ ⲠⲒⲰϪⲈⲂ.
3 Un kad Pāvils kādu žagaru nastiņu bija salasījis un pie uguns pielicis, tad viena odze no tā karstuma izlīda un ap viņa roku aptinās.
ⲅ̅ⲀϤⲔⲞⲦϤ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ⲀϤϪⲒⲘⲒ ⲚⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲖⲈⲠϢ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤϨⲒⲦⲞⲨ ⲈⲠⲒⲬⲢⲰⲘ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠⲒϦⲘⲞⲘ ⲀⲤⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϪⲈⲞⲨⲀϪⲰ ⲀⲤϪⲈⲔϨ ⲦⲈϤϪⲒϪ.
4 Un kad tie salas ļaudis to tārpu redzēja pie viņa rokas karājamies, tad tie sacīja savā starpā: šis cilvēks tiešām ir slepkava, kam no jūras izglābtam atriebšana neļauj dzīvot.
ⲇ̅ⲈⲦⲀⲨⲚⲀⲨ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲚⲒⲂⲀⲢⲂⲀⲢⲞⲤ ⲈⲠⲒⲐⲎ ⲢⲒⲞⲚ ⲈϤⲀϢⲒ ⲚⲤⲀⲦⲈϤϪⲒϪ ⲚⲀⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲚⲞⲨⲈⲢⲎⲞⲨ ϪⲈ ⲠⲀⲚⲦⲰⲤ ⲠⲀⲒⲢⲰⲘⲒ ⲞⲨⲢⲈϤϦⲰⲦⲈⲂ ⲠⲈ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲈ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲈⲦⲀϤⲚⲞϨⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲒⲞⲘ ⲘⲠⲈ ⲠⲈϤϨⲀⲠ ⲬⲀϤ ⲈⲰⲚϦ.
5 Bet viņš to tārpu nokratīja ugunī un neko ļauna necieta.
ⲉ̅ⲚⲐⲞϤ ⲘⲈⲚ ⲞⲨⲚ ⲀϤⲚⲈϨ ⲠⲒⲐⲎⲢⲒⲞⲚ ⲈⲠⲒⲬⲢⲰⲘ ⲘⲠⲈ ϨⲖⲒ ⲘⲠⲈⲦϨⲰⲞⲨ ϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲞϤ.
6 Un tie gaidīja, ka tas uztūktu, vai piepeši nomiris pakristu; bet kad tie ilgi bija gaidījuši un redzēja, ka nekāds ļaunums viņam nenotika, tad tiem citas domas nāca, un tie sacīja, viņu esam dievu.
ⲋ̅ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲚⲀⲨⲘⲈⲨⲒ ϪⲈ ϤⲚⲀⲪⲰϪⲒ ⲒⲈ ϤⲚⲀϨⲈⲒ ⲤⲀⲦⲞⲦϤ ⲚⲦⲈϤⲘⲞⲨ ⲈⲦⲀⲨⲰⲤⲔ ⲆⲈ ⲈⲨⲤⲞⲘⲤ ⲈⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨⲚⲀⲨ ϪⲈ ⲘⲠⲈ ϨⲖⲒ ⲚϨⲰⲂ ⲈϤϨⲰⲞⲨ ⲦⲀϨⲞϤ ⲀⲨⲔⲞⲦⲞⲨ ⲤⲀⲦⲞⲦⲞⲨ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲈⲢⲞϤ ϪⲈ ⲞⲨⲚⲞⲨϮ ⲠⲈ.
7 Un ap to pašu vietu tam salas virsniekam, ar vārdu Publijus, bija muiža; tas mūs uzņēma un trīs dienas laipni kopa.
ⲍ̅ⲚϨⲢⲎⲒ ⲆⲈ ϦⲈⲚⲠⲒⲘⲀ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲚⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲒⲞϨⲒ ϢⲞⲠ ⲚⲦⲈⲠⲒϨⲞⲨⲒⲦ ⲚⲦⲈϮⲚⲎⲤⲞⲤ ⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ ⲠⲈ ⲠⲞⲨⲠⲖⲒⲞⲤ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲀϤϬⲒⲦⲦⲈⲚ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲀϤϢⲞⲠⲦⲈⲚ ⲈⲢⲞϤ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲒ ⲘⲘⲈⲦϢⲀⲠϢⲈⲘⲘⲞ ⲚⲄ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ.
8 Un notikās, ka Publijus tēvs ar drudzi un ar asins sērgu sirga; pie tā Pāvils iegāja un Dievu pielūdzis rokas tam uzlika un to darīja veselu.
ⲏ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲈⲦⲀ ⲪⲒⲰⲦ ⲘⲠⲞⲨⲠⲖⲒⲞⲤ ϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚϨⲀⲚϦⲘⲞⲘ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚϢⲀⲚⲘⲀϦⲦ ⲈϤϢⲦⲎⲞⲨⲦ ϦⲀⲢⲰⲞⲨ ⲪⲀⲒ ⲆⲈ ⲀⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ϢⲀⲢⲞϤ ⲀϤⲈⲢⲠⲢⲞⲤⲈⲨⲬⲈⲤⲐⲈ ⲀϤⲬⲀ ⲚⲈϤϪⲒϪ ϨⲒϪⲰϤ ⲀϤⲦⲀⲖϬⲞϤ.
9 Kad nu tas bija noticis, tad arī tie citi atnāca, kam tanī salā bija sērgas, un tapa dziedināti.
ⲑ̅ⲈⲦⲀ ⲪⲀⲒ ⲆⲈ ϢⲰⲠⲒ ⲠⲤⲰϪⲠ ⲈⲦϦⲈⲚ ϮⲚⲎⲤⲞⲤ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲞⲚ ϢⲰⲚⲒ ϢⲞⲠ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲚⲀⲨⲚⲎⲞⲨ ϢⲀⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤⲦⲀⲖϬⲞ ⲘⲘⲰⲞⲨ.
10 Tie arīdzan mūs ar lielu godu pagodināja, un kad mēs aizcēlāmies, tie deva, ko mums vajadzēja.
ⲓ̅ⲚⲀⲒ ⲆⲈ ⲀⲨⲦⲀⲒⲞⲚ ϦⲈⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲦⲀⲒⲞ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲨⲚⲀⲈⲚⲦⲈⲚ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲨⲤⲈⲂⲦⲰⲦⲈⲚ ⲘⲠⲈⲦⲈⲚⲈⲢⲬⲢⲒⲀ ⲘⲘⲞϤ.
11 Un pēc trim mēnešiem aizcēlāmies ar laivu, kas bija no Aleksandrijas un tanī salā pa ziemu bija mitusi, un kam par zīmi bija dvīņi.
ⲓ̅ⲁ̅ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲄⲆⲈ ⲚⲀⲂⲞⲦ ⲀⲚⲒ ϨⲒ ⲞⲨϪⲞⲒ ⲚⲦⲈⲢⲀⲔⲞϮ ⲈⲢⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲘⲎⲒⲚⲒ ϨⲒⲰⲦϤ ⲚⲦⲈϨⲀⲚⲆⲒⲞⲤⲔⲞⲢⲞⲤ ⲈⲀϤⲈⲢⲠⲀⲢⲀⲬⲒⲘⲀⲌⲒⲚ ϦⲈⲚϮⲚⲎⲤⲞⲤ.
12 Un uz Sirakuzu nākuši, mēs tur palikām trīs dienas.
ⲓ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚⲘⲞⲚⲒ ⲈⲤⲒⲢⲀⲔⲞⲨⲤⲀⲤ ⲀⲚϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲀⲨ ⲚⲄ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ.
13 No turienes atkal aizcēlušies, mēs nācām uz Reģiu; un kad pēc vienas dienas dienasvidus vējš cēlās, tad nācām otrā dienā uz Puteoliem.
ⲓ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲚⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲚⲈⲢⲔⲀⲦⲀⲚⲦⲀⲚ ⲈⲢⲎⲄⲒⲞⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲞⲨⲈϨⲞⲞⲨ ⲀϤⲀⲘⲀϨⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈϪⲰⲚ ⲚϪⲈⲞⲨⲐⲞⲨⲢⲎ ⲤⲀⲚⲒ ⲘⲠⲈⲚⲂ ⲈⲠⲞⲚⲦⲒⲞⲖⲞⲨⲤ.
14 Tur mēs atradām brāļus un no tiem tapām lūgti, septiņas dienas pie tiem palikt, un tā mēs nācām uz Romu.
ⲓ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲚϪⲒⲘⲒ ⲚⲚⲒⲤⲚⲎⲞⲨ ⲘⲘⲀⲨ ⲀⲨⲐⲈⲦ ⲠⲈⲚϨⲎⲦ ⲈⲐⲢⲈⲚϢⲰⲠⲒ ϦⲀⲦⲞⲦⲞⲨ ⲚⲌ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲀⲚⲒ ⲈⲢⲰⲘⲎ.
15 Un no turienes tie brāļi, par mums dzirdējuši, izgāja mums pretī līdz Appijus tirgum un TriTabernām; tos redzēdams, Pāvils Dievam pateicās un ņēmās drošu prātu.
ⲓ̅ⲉ̅ⲈⲦⲀⲨⲤⲰⲦⲈⲘ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲚⲒⲤⲚⲎⲞⲨ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲈⲐⲂⲎⲦⲈⲚ ⲀⲨⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϨⲢⲀⲚ ϢⲀ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈⲀⲠⲠⲒⲞⲪⲞⲢⲞⲨ ⲚⲄ ⲚⲦⲀⲂⲈⲢⲚⲰⲚ ⲈⲦⲀϤⲚⲀⲨ ⲆⲈ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ⲀϤϢⲈⲠϨⲘⲞⲦ ⲚⲦⲈⲚ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϬⲒ ⲚⲞⲨⲘⲈⲦϪⲀⲢϨⲎ Ⲧ.
16 Un kad mēs nācām uz Romu, tad tas kapteinis tos saistītos nodeva tam karavaldniekam, bet Pāvilam vaļa tapa dota, savrup palikt ar kādu karavīru, kas viņu sargāja.
ⲓ̅ⲋ̅ϨⲞⲦⲈ ⲆⲈ ⲈⲦⲀⲚϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲢⲰⲘⲎ ⲀϤⲞⲨⲀϨⲤⲀϨⲚⲒ ⲘⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ⲈⲐⲢⲈϤϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲀⲨⲀⲦϤ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲘⲀⲦⲞⲒ ⲈⲦⲀⲢⲈϨ ⲈⲢⲞϤ.
17 Un notikās pēc trim dienām, ka Pāvils Jūdu priekšniekus saaicināja. Un kad tie bija kopā sanākuši, viņš uz tiem sacīja: ‘Vīri, brāļi, es neko neesmu darījis ne pret šiem ļaudīm, ne pret tēvu ieradumiem un tomēr saistīts no Jeruzālemes esmu nodots Romiešu rokās.
ⲓ̅ⲍ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲄⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲀϤⲘⲞⲨϮ ⲈⲚⲒϨⲞⲨⲀϮ ⲚⲦⲈⲚⲒⲒⲞⲨⲆⲀⲒ ⲈⲦϢⲞⲠ ⲘⲘⲀⲨ ⲈⲦⲀⲨⲒ ⲆⲈ ⲈⲘⲀⲨ ⲚⲀϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲞⲨ ⲀⲚⲞⲔ ⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲚⲈⲚⲤⲚⲎⲞⲨ ⲘⲠⲒⲈⲢϨⲖⲒ ⲈⲒϮ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈϨⲢⲀϤ ⲘⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲒⲈ ⲚⲒⲤⲨⲚⲎⲐⲒⲀ ⲚⲦⲈⲚⲈⲚⲒⲞϮ ⲀⲨⲤⲞⲚϨⲦ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲒⲈⲢⲞⲤⲀⲖⲎⲘ ⲀⲨⲦⲎⲒⲦ ⲈϦⲢⲎⲒ ⲈⲚⲈⲚϪⲒϪ ⲚⲚⲒⲢⲰⲘⲈⲞⲤ.
18 Tie izjautājuši gribēja mani atlaist, tādēļ ka nekādas nāves vainas pie manis nebija.
ⲓ̅ⲏ̅ⲚⲀⲒ ⲈⲦⲀⲨϦⲈⲦϦⲰⲦ ⲚⲀⲨⲞⲨⲰϢ ⲈⲬⲀⲦ ⲈⲂⲞⲖ ⲠⲈ ϪⲈ ⲘⲠⲞⲨϪⲈⲘ ϨⲖⲒ ⲚⲈⲦⲒⲀ ⲚⲦⲈⲪⲘⲞⲨ ⲈϤϢⲞⲠ ⲚϦⲎⲦ.
19 Bet kad tie Jūdi pretī runāja, tad tapu spiests, ķeizaru piesaukt, tomēr ne tā, ka man būtu ko sūdzēt pret savu tautu.
ⲓ̅ⲑ̅ⲈⲨⲈⲢⲀⲚⲦⲒⲖⲈⲄⲒⲚ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲚⲒⲒⲞⲨⲆⲀⲒ ⲀⲤⲈⲢⲀⲚⲀⲄⲔⲎ ⲈⲢⲞⲒ ⲈⲈⲢⲈⲠⲒⲔⲀⲖⲒⲤⲐⲈ ⲘⲠⲞⲨⲢⲞ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲀⲚ ϪⲈ ⲞⲨⲞⲚ ϨⲖⲒ ⲚⲔⲀⲦⲎⲄⲞⲢⲒⲀ ⲈⲒⲢⲒ ⲘⲠⲀϢⲖⲰⲖ.
20 Tad nu šās lietas dēļ es jūs esmu lūdzis, ka dabūtu jūs redzēt un ar jums runāt. Jo Israēla cerības dēļ es ar šīm ķēdēm esmu saistīts.”
ⲕ̅ⲈⲐⲂⲈ ⲦⲀⲒⲖⲰⲒϪⲒ ⲞⲨⲚ ⲚⲀⲒⲦⲰⲂϨ ⲈⲚⲀⲨ ⲈⲢⲰⲦⲈⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲰⲦⲈⲚ ⲈⲐⲂⲈ ⲦϨⲈⲖⲠⲒⲤ ⲄⲀⲢ ⲘⲠⲒⲤⲖ ϮⲤⲞⲚϨ ⲚⲦⲀⲒϨⲀⲖⲨⲤⲒⲤ.
21 Bet tie uz viņu sacīja: “Mēs neesam nedz grāmatas par tevi no Jūdu zemes dabūjuši, nedz arī kāds no tiem atnākušiem brāļiem par tevi ko ļauna ir sludinājis jeb runājis.
ⲕ̅ⲁ̅ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲀⲚⲞⲚ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲈ ⲤϦⲀⲒ ⲒⲚⲀⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚϮⲒⲞⲨⲆⲈⲀ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲈϤⲒ ⲚϪⲈⲞⲨⲀⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲤⲚⲎⲞⲨ ⲚⲦⲈϤⲦⲀⲘⲞⲚ ⲒⲈ ⲚⲦⲈϤϪⲈ ⲞⲨⲤⲀϪⲒ ⲈϤϨⲰⲞⲨ ϦⲀⲢⲞⲔ.
22 Tomēr mēs gribam no tevis dzirdēt, ko tu domā; jo no šās draudzes mums ir zināms, ka tai visās malās top pretī runāts.”
ⲕ̅ⲃ̅ⲦⲈⲚⲈⲢⲀⲜⲒⲞⲒⲚ ⲆⲈ ⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲔ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲈⲔⲘⲈⲨⲒ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲈⲐⲂⲈ ⲦⲀⲒϨⲈⲢⲈⲤⲒⲤ ⲄⲀⲢ ⲠⲒϨⲰⲂ ⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲢⲞⲚ ϪⲈ ⲤⲈⲈⲢⲀⲚⲦⲒⲖⲈⲄⲒⲚ ⲈⲐⲂⲎⲦⲤ ϦⲈⲚⲘⲀⲒ ⲚⲒⲂⲈⲚ.
23 Un kad tie viņam vienu dienu bija nolikuši, tad daudzi nāca pie viņa mājas vietā; tiem viņš Dieva valstību apliecināja un izstāstīja, tos pārliecinādams par Jēzu no rīta agri līdz vakaram.
ⲕ̅ⲅ̅ⲀⲨϮⲚⲈⲒ ⲆⲈ ⲚⲀϤ ⲚⲞⲨⲈϨⲞⲞⲨ ⲀⲨⲒ ϢⲀⲢⲞϤ ⲈϮⲈⲜⲈⲚⲒⲀ ⲈⲨⲈⲢⲞⲨⲘⲎϢ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲤⲀϪⲒ ϦⲀⲦⲞⲦⲞⲨ ⲈϤⲈⲢⲘⲈⲐⲢⲈ ⲚⲰⲞⲨ ⲈⲐⲂⲈ ϮⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈϤⲐⲰⲦ ⲘⲠⲞⲨϨⲎⲦ ⲈⲐⲂⲈ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲚⲞⲘⲞⲤ ⲘⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲎⲤ ⲒⲤϪⲈⲚ ϢⲞⲢⲠ ϢⲀ ⲢⲞⲨϨⲒ.
24 Un citi gan tapa pārliecināti caur to, ko viņš sacīja, bet citi neticēja.
ⲕ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲘⲈⲚ ⲚⲀⲢⲈ ⲠⲞⲨϨⲎⲦ ⲐⲎⲦ ⲚⲈⲘ ⲚⲎ ⲈⲚⲀϤϪⲰ ⲘⲘⲰⲞⲨ ϨⲀⲚⲔⲈⲬⲰⲞⲨⲚⲒ ⲆⲈ ⲚⲀⲨⲞⲒ ⲚⲀⲦⲚⲀϨϮ.
25 Un nebūdami savā starpā vienprātīgi, tie aizgāja, kad Pāvils to vienu vārdu bija sacījis: “Tas Svētais Gars gan labi caur pravieti Jesaju ir runājis uz mūsu tēviem,
ⲕ̅ⲉ̅ⲈⲨⲞⲒ ⲆⲈ ⲚⲀⲦϮⲘⲀϮ ⲚⲈⲘ ⲚⲞⲨⲈⲢⲎ ⲞⲨ ⲀϤⲬⲀⲨ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϤϪⲰ ⲚⲞⲨⲤⲀϪⲒ ⲚⲞⲨⲰⲦ ⲚⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲠⲀⲨⲖⲞⲤ ϪⲈ ⲔⲀⲖⲰⲤ Ⲁ- ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈⲐⲞⲨⲀⲂ ⲤⲀϪⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦϤ ⲚⲎⲤⲀⲎⲀⲤ ⲠⲒⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲎⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲈⲦⲈⲚⲒⲞϮ
26 Sacīdams: “Noej pie šiem ļaudīm un saki: ar ausīm jūs dzirdēsiet un nesapratīsiet, un redzēdami jūs redzēsiet un nenomanīsiet.
ⲕ̅ⲋ̅ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲞϢⲒ ϢⲀ ⲠⲀⲒⲖⲀⲞⲤ ⲀϪⲞⲤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ϦⲈⲚⲞⲨⲤⲘⲎ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲚⲈⲦⲈⲚⲔⲀϮ ϦⲈⲚⲞⲨⲚⲀⲨ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲚⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲚⲈⲦⲈⲚⲚⲀⲨ.
27 Jo šo ļaužu sirds ir tapusi cieta, un ar ausīm tie grūti dzird un snauž ar savām acīm, ka tie ar acīm neredz un ar sirdi nesaprot un neatgriežas, ka Es tos dziedinātu.”
ⲕ̅ⲍ̅ⲀϤⲞⲨⲘⲞⲦ ⲄⲀⲢ ⲚϪⲈⲠϨⲎⲦ ⲘⲠⲀⲒⲖⲀⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨϨⲢⲰϢ ⲈⲠⲤⲰⲦⲈⲘ ϦⲈⲚⲚⲞⲨⲘⲀϢϪ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲘⲀϢⲐⲀⲘ ⲚⲚⲞⲨⲂⲀⲖ ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲚⲤⲈⲚⲀⲨ ⲚⲚⲞⲨⲂⲀⲖ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲤⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ϦⲈⲚⲚⲞⲨⲘⲀϢϪ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲤⲈⲔⲀϮ ϦⲈⲚⲠⲞⲨϨⲎ ⲦⲚⲤⲈⲔⲞⲦⲞⲨ ⲚⲦⲀⲦⲞⲨϪⲰⲞⲨ.
28 Tad nu jums būs zināt, ka pagāniem Dieva pestīšana ir sūtīta, un tie to dzirdēs.”
ⲕ̅ⲏ̅ⲘⲀⲢⲈ ⲠⲒϨⲰⲂ ⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲢⲰⲦⲈⲚ ϪⲈ ⲀⲪⲚⲞⲨϮ ⲦⲀⲞⲨⲞ ⲘⲠⲈϤⲤⲰⲦⲎⲢ ϦⲈⲚⲚⲒⲈⲐⲚⲞⲤ ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲞⲚ ⲈⲐⲚⲀⲤⲰⲦⲈⲘ.
29 Un kad viņš to bija sacījis, tad tie Jūdi aizgāja, savā starpā daudz apjautādamies.
ⲕ̅ⲑ̅
30 Un Pāvils palika divus gadus savā īpaši īrētā mājas vietā, un visus pieņēma, kas pie viņa nāca,
ⲗ̅ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲚⲢⲞⲘⲠⲒ ⲤⲚⲞⲨϮ ⲦⲎⲢⲞⲨ ϦⲈⲚⲠⲒⲘⲀ ⲈⲦⲀϤϬⲒⲦϤ ⲈⲠⲈϤϢϬⲞⲢ ⲘⲘⲒⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤϢⲞⲠ ⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲚⲎⲞⲨ ⲈϦⲞⲨⲚ ϢⲀⲢⲞϤ.
31 Dieva valstību sludinādams un par To Kungu Jēzu Kristu mācīdams ar visu drošību bez aizliegšanas.
ⲗ̅ⲁ̅ⲈϤϨⲒⲰⲒϢ ⲚϮⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲈϤϮⲤⲂⲰ ϦⲈⲚⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲂⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ϢⲰϢⲦ ⲘⲘⲞϤ.
