Apustuļu Darbi 12
1 Un ap to pašu laiku ķēniņš Hērodus kādiem no tās draudzes pielika rokas, tiem ļaunu darīdams,
Karon mahitungod niadtong panahona ang Hari nga si Herodes nangdapat niadtong uban nga gikan sa katilingban aron dagmalan sila.
2 Un nokāva ar zobenu Jēkabu, Jāņa brāli.
Iyang gipatay si Santiago nga igsoon nga lalaki ni Juan pinaagi sa espada.
3 Un redzēdams, ka tas tiem Jūdu ļaudīm patika, viņš turklāt arī vēl Pēteri sagrāba, (bet bija tās neraudzētās maizes dienas)
Pagkahuman nakita niya nga nakapahimuot kini sa mga Judio, nagpadayon siya sa pagdakop usab kang Pedro. Mao kana ang panahon sa mga adlaw sa pan nga walay patubo.
4 Un sagrābis to lika cietumā, un to nodeva sešpadsmit karavīriem, kas pa četriem to sargāja, gribēdams viņu pēc Lieldienas tiem ļaudīm vest priekšā.
Pagkahuman ug dakop kaniya, gibutang niya siya sa bilanggoan ug nagtagana ug upat ka han-ay sa mga sundalo aron magbantay kaniya; iyang tuyo nga siya dad-on sa katawhan pagkahuman sa Pagsaylo.
5 Tad nu Pēteris cietumā tapa sargāts; bet tā draudze bez mitēšanās lūdza Dievu par viņu.
Busa si Pedro nagpabilin didto sa bilanggoan, apan ang mga pag-ampo inubanan sa pagkugi gihimo sa katilingban ngadto sa Dios alang kaniya.
6 Un kad Hērodus viņu gribēja priekšā vest, tanī pašā naktī Pēteris gulēja starp diviem karavīriem, ar divām ķēdēm saistīts, un tie sargi priekš durvīm sargāja to cietumu.
Sa wala pa ang adlaw nga pagadad-on siya ni Herodes sa gawas, nianang kagabhi-on natulog si Pedro tunga sa duha ka mga sundalo, nga gigapos ug duha ka kadena; ug ang mga guwardiya naa sa atubangan sa pultahan nga nagbantay sa bilanggoan.
7 Un redzi, Tā Kunga eņģelis piestājās, un gaišums spīdēja tanī ēkā; un viņš piesita Pēterim pie sāniem un to uzmodināja sacīdams: “Celies drīz!” Un ķēdes nokrita no viņa rokām.
Tan-awa, usa ka anghel sa Ginoo sa kalit nagpakita kaniya, ug ang kahayag midan-ag sa silda. Gihampak niya si Pedro sa kiliran ug gipukaw siya ug miingon, “Bangon ug dali.” Unya ang mga kadena nangatangtang gikan sa iyang mga kamot.
8 Un tas eņģelis uz to sacīja: “Apjozies un apauni kājas!” Un tas tā darīja. Un viņš uz to sacīja: “Apmet savu mēteli un nāc man līdz.”
Ang anghel miingon kaniya, “Panapot ug suota ang imong mga sandalyas.” Gibuhat kini ni Pedro. Ang anghel miingon kaniya, “Sul-oba ang imong kupo ug sunod kanako.”
9 Un tas iznācis viņam gāja līdz un nezināja to tiešām caur eņģeli notiekam; bet tam likās, ka redzot kādu parādīšanu.
Busa si Pedro misunod sa anghel ug migawas. Siya wala masayod nga unsa ang gihimo sa anghel tinuod gayod. Siya nagtuo nga siya nakakita ug usa ka panan-awon.
10 Un caur pirmo un otru vakti gājuši, tie nāca pie tiem dzelzs vārtiem, kas iet uz pilsētu; tie paši no sevis tiem atdarījās; un izgājuši tie vienu ielu nostaigāja un tūdaļ tas eņģelis no tā atstājās.
Pagkahuman nila ug labay sa una ka guwardiya ug sa ikaduha, naabot sila sa ganghaan nga puthaw nga paingon ngadto sa siyudad; kini naabli sa iyang kaugalingon alang kanila. Nanggawas ug nangadto sila sa dalan, ug ang angel mibiya kaniya dayon.
11 Un Pēteris atjēdzies sacīja: “Tagad es tiešām zinu, ka Tas Kungs Savu eņģeli ir sūtījis un mani izpestījis no Hērodus rokas un no visas Jūdu ļaužu gaidīšanas.”
Sa dihang nakamatngon na si Pedro, siya miingon, “Karon nasayod na ako nga gipadala sa Ginoo ang iyang angel ug giluwas ako gikan sa kamot ni Herodes, ug gikan sa tanang gilaoman sa mga tawo nga mga Judio.”
12 Un to nopratis viņš nāca pie Marijas nama, kas bija māte Jānim, kam pavārds Marks; tur daudz bija sapulcējušies Dievu lūgt.
Pagkahuman niya makaamgo niini, miadto siya sa balay ni Maria nga inahan ni Juan kansang apelyido Marcos; daghang mga magtutuo nga nagtigom didto ug nagaampo.
13 Un Pēterim pie vārtu durvīm klaudzinot, viena kalpone, ar vārdu Rode, nāca klausīties.
Sa dihang siya nagtuktok sa pultahan sa ganghaan, ang usa ka sulugoon nga babaye nga ginganlan ug Roda miadto aron sa pagtubag.
14 Un Pētera balsi pazīdama, tā aiz prieka tos vārtus neatdarīja, bet ietecēja un pasludināja, ka Pēteris stāvot priekš vārtiem.
Sa dihang nailhan niya ang tingog ni Pedro, sa iyang kalipay napakyas siya sa pag-abre sa pultahan; hinuon, siya midagan padulong sa kwarto; siya nagbalita nga si Pedro nagtindog didto sa pultahan.
15 Bet tie uz viņu sacīja: “Vai tu traka?” Bet viņa uz to pastāvēja, tā esot. Bet tie sacīja: “Tas ir viņa eņģelis.”
Busa miingon sila kaniya, “Nabuang naka.” Apan namugos gayod siya nga mao kadto. Sila miingon, “Iya kadtong anghel.”
16 Bet Pēteris joprojām klaudzināja; un atdarījuši tie viņu redzēja un iztrūkās.
Apan nagpadayon sa pagpanuktok si Pedro, ug sa naabrehan na nila ang pultahan, nakita nila siya ug nahibulong.
17 Bet viņš meta ar roku, lai būtu klusu, un tiem stāstīja, kā Tas Kungs viņu bija izvedis no cietuma. Un viņš sacīja: “Pasakiet to Jēkabam un tiem brāļiem;” un viņš izgājis devās uz citu vietu.
Misinyas si Pedro kanila sa iyang kamot nga mohilom, ug gisultihan niya sila kung giunsa siya pagpagawas sa Ginoo sa bilanggoan. Siya miingon, “Ibalita kining mga butanga ngadto kang Santiago ug sa mga igsoon.” Unya mibiya siya ug miadto sa laing dapit.
18 Un kad gaisma ausa, tad tie karavīri gauži iztrūkās, kas gan ar Pēteri esot noticis.
Karon sa pagkabuntag, walay gamay nga kahinam sa mga sundalo, mahitungod sa nahitabo kang Pedro.
19 Bet kad Hērodus viņu bija meklējis un nebija atradis, tad viņš tos sargus priekš tiesas izvaicājis pavēlēja, tos novest (pie nāves); un viņš nogāja no Jūdu zemes uz Cezareju un tur mita.
Pagkahuman ug pangita ni Herodes kaniya apan wala siya makaplagi, gipangutana niya ang mga guwardya ug nagmando kanila nga pamatyon. Unya milugsong siya gikan sa Judea ngadto sa Cesarea ug nagpuyo didto.
20 Un Hērodus apņēmās karot pret Tirus un Sidonas ļaudīm; bet tie nāca vienprātīgi pie viņa, un pārrunājuši Blastu, kas bija uzraugs pār tā ķēniņa guļamo kambari, tie lūdza mieru, tāpēc ka viņu zeme savu uzturu ņēma no ķēniņa zemes.
Karon nasuko pag-ayo si Herodes sa mga tawo sa Tiro ug Sidon. Sila miadto uban kaniya. Unya ilang gidani si Blastus, ang katabang sa hari, nga motabang kanila. Unya nangayo sila ug kalinaw, tungod kay ang ilang nasod nagdawat ug pagkaon gikan sa nasod sa hari.
21 Un kādā noliktā dienā Hērodus aptērpās ar ķēniņa drēbēm un sēdēja uz goda krēsla un uz tiem runāja ļaužu priekšā.
Sa usa ka adlaw nga gitagana nagsuot si Herodes ug harianong bisti ug naglingkod siya sa trono; siya nakigpulong kanila.
22 Un tie ļaudis uzkliedza: “Tā ir dieva un ne cilvēka balss.”
Ang mga tawo naninggit, “Kini ang tingog sa usa ka dios, dili sa usa ka tawo!”
23 Un tūdaļ Tā Kunga eņģelis viņu sita, tāpēc ka viņš Dievam to godu nedeva. Un viņš no tārpiem tapa ēsts un nomira.
Diha-diha gihampak siya sa anghel sa Ginoo, tungod kay wala niya gihatag ang himaya sa Dios; siya gikaon sa mga ulod ug namatay.
24 Bet Dieva vārds auga un vairojās.
Apan ang pulong sa Dios mitubo ug midaghan.
25 Bet Barnaba un Sauls, kad tie to palīdzību bija nonesuši, griezās atpakaļ no Jeruzālemes un ņēma līdz arī Jāni, ar pavārdu Marks.
Human ni Barnabas ug Saulo mahuman ang ilang tahas dito sa Jerusalem, sila mibalik; giuban nila si Juan, kansang apelyido Marcos.
