Pirmā Samuela 27
1 Un Dāvids domāja savā sirdī: taču man kādā dienā nāks gals caur Saula roku; man labuma nav, ja es glābtin neglābjos uz Fīlistu zemi, lai Sauls mitās mani joprojām meklēt visās Israēla robežās; tā es no viņa rokas izglābšos.
Miingon si David sulod sa iyang kasingkasing, “Usa ka adlaw mahanaw gayod ako pinaagi sa kamot ni Saul; wala nay mas maayo pa alang kanako kaysa pag-ikyas ngadto sa yuta sa mga Filistihanon; mohunong na si Saul sa pagpangita kanako sa tanang utlanan sa Israel; sa ingon niini nga paagi makaikyas ako sa iyang mga kamot.”
2 Tad Dāvids cēlās un gāja ar tiem sešsimt vīriem, kas pie viņa bija, pie Aķisa, Maoka dēla, Gatas ķēniņa.
Mibarog si David ug milatas, siya ug ang 600 ka mga tawo nga uban kaniya, paingon kang Akis anak nga lalaki ni Maok, ang hari sa Gat.
3 Un Dāvids palika pie Aķisa Gatā, pats un viņa vīri, ikkatrs ar savu namu, Dāvids ar savām abām sievām, Aķinoamu, to Jezreēlieti, un Abigaīli, Nābala sievu, to Karmelieti.
Mipuyo si David uban kang Akis sa Gat, siya ug ang iyang katawhan, ang matag tawo uban sa kaugalingon niyang panimalay, ug si David uban ang iyang duha ka mga asawa nga si Ahinoam nga taga-Jesrel ug si Abigail nga taga-Carmel nga asawa ni Nabal.
4 Kad nu Saulam sacīja, ka Dāvids aizbēdzis uz Gatu, tad viņš to vairs nemeklēja.
Gisultihan si Saul nga mikalagiw na si David ngadto sa Gat, busa wala na siya nangita kaniya.
5 Un Dāvids sacīja uz Aķisu: ja es žēlastību esmu atradis priekš tavām acīm, tad lai man dod vietu vienā zemes pilsētā, ka es tur dzīvoju; jo kāpēc tavam kalpam ķēniņa pilsētā pie tevis būs dzīvot?
Miingon si David kang Akis, “Kung nakakaplag ako ug pabor sa imong mga mata, tugoti sila nga hatagan ako ug dapit sa usa sa mga siyudad dinhi sa nasod, aron magpuyo ako didto: kay nganong magpuyo man ang imong sulugoon sa harianong siyudad uban kanimo?”
6 Tad Aķis viņam tai dienā deva Ciklagu. Tāpēc Ciklaga Jūda ķēniņiem pieder līdz šai dienai.
Busa nianang adlawa gihatag ni Akis kaniya ang Siklag; mao kana ang hinungdan nga ang Siklag gipanag-iyahan sa mga hari sa Juda hangtod karong adlawa.
7 Un tas laiks, ko Dāvids Fīlistu zemē mita, bija viens gads un četri mēneši.
Usa ka tuig ug upat ka bulan ang gidugayon sa pagpuyo ni David sa yuta sa mga Filistihanon.
8 Un Dāvids cēlās ar saviem vīriem un uzbruka Gešuriešiem un Ģirziešiem un Amalekiešiem, jo tie citkārt bija tie zemes iedzīvotāji līdz Šurai un Ēģiptes zemei.
Gisulong ni David ug sa iyang mga katawhan ang nagkalainlaing dapit, gisamok ang mga Gesurihanon, sa mga Girsihanon, ug sa mga Amalekanhon; kay kadtong mga nasora mao ang mga lumulupyo sa yuta, kung moadto ka sa Sur, sama ka halayo sa yuta sa Ehipto. Nagpuyo na sila niadtong yutaa sukad pa kaniadto.
9 Un Dāvids kāva to zemi un nepameta dzīvus ne vīrus, ne sievas un ņēma avis un vēršus un ēzeļus un kamieļus un drēbes, un griezās atpakaļ un nāca pie Aķisa.
Gisulong ni David ang yuta ug walay gibiling buhi bisan lalaki ni babaye man; gipanguha niya ang mga karnero, ang mga torong baka, ang mga asno, ang mga kamelyo, ug ang mga bisti; mobalik siya ug moadto pag-usab kang Akis.
10 Kad nu Aķis sacīja: kur jūs šodien esat ielauzušies? Tad Dāvids sacīja: pret dienasvidu iekš Jūda, un pret dienasvidu pie Jerameliešiem, un pret dienasvidu pie Keniešiem.
Moingon si Akis, “Batok kang kinsa ka man naghimo ug kasamok karong adlawa?” Motubag si David, “Batok sa habagatan sa Juda,” o “Batok sa habagatan sa mga taga-Jeramel,” o “Batok sa habagatan sa mga Kenihanon.”
11 Un Dāvids ne vīrus, ne sievas nepameta dzīvus, ka tie netiktu uz Gatu; jo viņš sacīja: lai nenes vēsti pret mums, sacīdami: tā Dāvids mums ir darījis. Un tāds bija viņa darbs, cik ilgi tas Fīlistu zemē dzīvoja.
Walay ginabiling buhi nga lalaki ni babaye si David aron dad-on nila sa Gat, nga nag-ingon, “Aron dili sila makasumbong mahitungod kanato, 'Gibuhat kini kanunay ni David.'” Mao kini ang iyang ginabuhat sa tibuok panahon nga nagpuyo siya sa nasod sa mga Filistihanon.
12 Un Aķis ticēja Dāvidam un domāja, viņš sev smirdošu darījies priekš saviem Israēla ļaudīm, tāpēc viņš man mūžam būs par kalpu.
Mituo si Akis kang David, nga nag-ingon, “Gihimo gayod niyang kasilagan siya sa iyang katawhan sa Israel; busa mahimo siyang akong sulugoon sa kahangtoran.”
