Pirmā Ķēniņu 19
1 Un Ahabs teica Izebelei visu, ko Elija bija darījis, un visu, kā viņš tos praviešus ar zobenu bija nokāvis.
Gisuginlan ni Ahab si Jezebel sa tanang gihimo ni Elias ug kung giunsa niya pagpatay ang tanang mga propeta pinaagi sa espada.
2 Tad Izebele sūtīja vēstnesi pie Elijas un lika sacīt: lai dievi man šā un tā dara, ja es rīt ap šo laiku tā nedaru tavai dvēselei, kā visām viņu dvēselēm (noticis).
Unya nagpadala si Jezebel ug mensahero ngadto kang Elias, nga miingon, “Hinaot nga buhaton kana sa mga dios kanako ug mas labaw pa, kung dili nako mahimo sa imong kinabuhi ang sama sa kinabuhi niadtong nangamatay nga mga propeta ugma sa sama niini nga takna.”
3 Kad viņš to redzēja, tad viņš cēlās un aizgāja savas dzīvības pēc, un nonāca Bēršebā, kas ir iekš Jūda, un atstāja tur savu puisi.
Sa dihang nadungog kini ni Elias, mitindog siya ug mikalagiw alang sa iyang kinabuhi ug miadto didto sa Beersheba, nga nahisakop sa Juda, ug gibiyaan niya ang iyang sulugoon didto.
4 Bet pats gāja tuksnesī dienas gājumu un nāca un apsēdās apakš paegles krūma un vēlējās, ka viņa dvēsele mirtu, un sacīja: nu ir gan! Ņem nu, Kungs, manu dvēseli, jo es neesmu labāks nekā mani tēvi.
Apan siya sa iyang kaugalingon milakaw ug usa ka adlaw nga panaw didto sa kamingawan, ug miabot siya ug milingkod ilalom sa kahoy nga Enebro. Nanghangyo siya alang sa iyang kaugalingon nga mamatay na unta siya, ug miingon, “Husto na kini, karon, Yahweh; kuhaa na ang akong kinabuhi, kay ako dili man labing maayo kaysa akong nangamatay nga mga katigulangan.
5 Un viņš apgūlās un aizmiga apakš tā paegles krūma. Un redzi, eņģelis viņu aizskāra un uz viņu sacīja: celies un ēd!
Busa mihigda siya ug natulog ilalom sa kahoy nga Enebro. Sa kalit lang mihikap kaniya ang manulonda ug miingon, “Bangon ug kaon.”
6 Un viņš skatījās atpakaļ, un redzi, viņa galvas galā bija karaša uz oglēm cepta un krūze ar ūdeni. Un viņš ēda un dzēra un atkal apgūlās.
Mitan-aw si Elias, ug duol sa iyang ulohan adunay tinapay nga giluto sa mga uling ug usa ka tibod nga tubig. Busa mikaon ug miinom siya, ug mihigda pagbalik.
7 Un Tā Kunga eņģelis nāca atkal otrā reizē un to aizskāra un sacīja: celies, ēd, jo tev ir garš ceļš priekšā.
Mitungha pag-usab ang manulonda ni Yahweh sa ikaduha nga higayon ug gihikap siya nga nag-ingon, “Bangon ug kaon, tungod kay halayo kaayo ang panaw alang kanimo.”
8 Tā viņš cēlās un ēda un dzēra un gāja ar šās barības spēku četrdesmit dienas un četrdesmit naktis līdz Dieva kalnam Horebam.
Busa mibangon siya ug mikaon ug miinom, ug mipanaw siya nga adunay kusog pinaagi niadtong pagkaon sulod sa 40 ka mga adlaw ug 40 ka mga gabii padulong sa Horeb, ang bukid sa Dios.
9 Un viņš tur iegāja vienā alā un palika tur pa nakti. Un redzi, Tā Kunga vārds uz to notika un viņš uz to sacīja: ko tu še dari, Elija?
Miadto siya sa usa ka langob ug nagpabilin didto, unya miabot ang pulong ni Yahweh ug miingon kaniya, “Nag-unsa ka man dinhi, Elias?”
10 Un tas sacīja: degt esmu dedzis Tā Kunga, Tā Dieva Cebaot, labad; jo Israēla bērni Tavu derību atstājuši un Tavus altārus nolauzījuši un Tavus praviešus ar zobenu nokāvuši, un es viens esmu atlicis, un tie meklē, man paņemt dzīvību.
Mitubag si Elias, “Nagmakugihon ako sa hilabihan kang Yahweh, ang pangulo sa mga kasundalohan sa angel, kay mitalikod ang katawhan sa Israel sa imong kasabotan, gigun-ob ang imong mga halaran, ug gipatay ang imong mga propeta pinaagi sa espada. Karon ako, ako na lamang, ang nahibilin ug misulay sila sa pagkuha sa akong kinabuhi.”
11 Un viņš sacīja: izej un nostājies kalnā Tā Kunga priekšā. Un redzi, Tas Kungs gāja garām, un liela briesmīga vētra, kas kalnus saplosīja un klintis sašķēla, Tā Kunga priekšā, - bet Tas Kungs nebija tai vētrā. Un pēc tās vētras bija zemes trīcēšana, bet Tas Kungs nebija tai zemes trīcēšanā.
Mitubag si Yahweh, “Gawas ug barog ibabaw sa bukid sa akong atubangan.” Unya milabay si Yahweh, ug ang hilabihan ka kusog nga hangin mihampak sa mga bukid ug nangadugmok ang mga bato sa atubangan ni Yahweh, apan wala si Yahweh diha sa hangin. Unya pagkahuman sa hangin, miabot ang linog, apan wala si Yahweh diha sa linog.
12 Un pēc tās zemes trīcēšanas nāca uguns, bet Tas Kungs nebija tai ugunī. Un pēc tā uguns nāca klusa un lēna vēsma.
Unya pagkahuman sa linog miabot ang usa ka kalayo, apan wala si Yahweh diha sa kalayo. Unya pagkahuman sa kalayo, miabot ang usa ka malinawon ug diyutay nga tingog.
13 Un kad Elija to dzirdēja, tad viņš apklāja savu vaigu ar savu mēteli un izgāja un stāvēja alas priekšā, un redzi, balss uz to nāca un sacīja: ko tu še dari, Elija?
Sa pagkadungog ni Elias sa tingog, gitabonan niya ang iyang nawong sa iyang kupo, migawas ug mitindog sa baba sa langob. Unya miabot ngadto kaniya ang usa ka tingog nga naga-ingon, “Nag-unsa ka man dinhi, Elias?”
14 Un viņš sacīja: degt esmu dedzis Tā Kunga, Tā Dieva Cebaot, labad; jo Israēla bērni Tavu derību atstājuši, Tavus altārus nolauzījuši un Tavus praviešus ar zobenu nokāvuši, un es viens esmu atlicis, un tie meklē, man paņemt dzīvību.
Mitubag si Elias, “Nagmakugihon ako sa hilabihan kang Yahweh, ang pangulo sa mga kasundalohan sa angel, tungod kay mitalikod ang katawhan sa Israel sa imong kasabotan, gigun-ob ang imong mga halaran ug gipatay ang imong mga propeta pinaagi sa espada. Karon ako, ako na lamang, nahibilin ug misulay sila sa pagkuha sa akong kinabuhi.”
15 Un Tas Kungs uz to sacīja: ej un griezies atpakaļ pa savu ceļu, pa tuksnesi uz Damasku, un ieej un svaidi Azaēli par ķēniņu pār Sīriju.
Unya miingon si Yahweh kaniya, “Lakaw, balik sa imong dalan padulong sa kamingawan sa Damascus, ug sa pag-abot nimo dihogan nimo si Hazael nga mamahimong hari sa tibuok Aram,
16 Un Jeū, Nimšus dēlu, svaidi par ķēniņu pār Israēli, un Elišu, Šafata dēlu no AbelMeolas, svaidi par pravieti savā vietā.
ug dihogan nimo si Jehu ang anak nga lalaki ni Nimshi nga mamahimong hari sa tibuok Israel, ug dihogan nimo si Eliseo ang anak nga lalaki ni Shafat sa Abel Mehola nga mamahimong propeta puli kanimo.
17 Un notiks, kas no Azaēļa zobena izglābsies, to nokaus Jeūs, un kas no Jeūs zobena izglābsies, to nokaus Eliša.
Mahitabo kini nga pamatyon ni Jehu si bisan kinsa nga makalingkawas sa espada ni Hazael, ug pagapatyon ni Eliseo si bisan kinsa nga makaikyas gikan sa espada ni Jehu.
18 Un es atlicināšu iekš Israēla septiņus tūkstošus, visus, kas savus ceļus nav locījuši Baāla priekšā, un visus, kas ar savu muti viņu nav skūpstījuši.
Apan magbilin ako alang sa akong kaugalingon ug 7, 000 ka mga katawhan sa Israel, kadtong wala miluhod kang Baal, ug kadtong wala mohalok kaniya.”
19 Tad viņš no turienes aizgāja un atrada Elišu, Šafata dēlu, un tas ara; divpadsmit jūgi vēršu bija viņa priekšā, un viņš pats bija pie tā divpadsmitā, un Elija piegāja pie viņa un uzmeta viņam savu mēteli.
Busa mibiya si Elias didto ug nakaplagan niya si Eliseo ang anak nga lalaki ni Shafat, nga nagdaro uban ang dose ka mga yugo sa torong baka nga naga-una kaniya, ug nagdaro usab siya ug ikadose ka yugo. Miduol si Elias kang Eliseo ug gitabonan niya siya sa iyang kupo.
20 Tad viņš atstāja tos vēršus un skrēja Elijam pakaļ un sacīja: ļauj man jel skūpstīt savu tēvu un savu māti, tad es iešu tev pakaļ. Un viņš uz to sacīja: ej un griezies atpakaļ, jo(piemini) ko es tev esmu darījis?
Unya gibiyaan ni Eliseo ang iyang torong baka ug midagan sunod kang Elias; miingon siya, “Palihog tugoti ako nga mohalok sa akong amahan ug sa akong inahan unya mosunod ako kanimo.” Unya miingon si Elias kaniya, “Balik, apan hunahunaa kung unsa ang akong gibuhat kanimo.”
21 Un viņš griezās atpakaļ un ņēma vienu jūgu vēršu un tos nokāva un vārīja viņu gaļu ar viņu rīku kokiem un deva to tiem ļaudīm ēst. Pēc viņš cēlās un gāja Elijam pakaļ un tam kalpoja.
Busa mibalik si Eliseo kang Elias ug gitangtang ang yugo sa torong baka, gipatay ang mga hayop, giluto ang karne ug gisugnod ang kahoy sa yugo sa torong baka. Unya gipanghatag niya kini sa katawhan ug nangaon sila. Unya mitindog siya, milakaw sunod kang Elias ug nag-alagad kaniya.
