Titum 1
1 Paulus servus Dei apostolus autem Iesu Christi secundum fidem electorum Dei et agnitionem veritatis quae secundum pietatem est
അനന്തജീവനസ്യാശാതോ ജാതായാ ഈശ്വരഭക്തേ ര്യോഗ്യസ്യ സത്യമതസ്യ യത് തത്വജ്ഞാനം യശ്ച വിശ്വാസ ഈശ്വരസ്യാഭിരുചിതലോകൈ ർലഭ്യതേ തദർഥം (aiōnios g166)
യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിത ഈശ്വരസ്യ ദാസഃ പൗലോഽഹം സാധാരണവിശ്വാസാത് മമ പ്രകൃതം ധർമ്മപുത്രം തീതം പ്രതി ലിഖമി|
3 manifestavit autem temporibus suis verbum suum in praedicatione quae credita est mihi secundum praeceptum salvatoris nostri Dei
നിഷ്കപട ഈശ്വര ആദികാലാത് പൂർവ്വം തത് ജീവനം പ്രതിജ്ഞാതവാൻ സ്വനിരൂപിതസമയേ ച ഘോഷണയാ തത് പ്രകാശിതവാൻ|
4 Tito dilecto filio secundum communem fidem gratia et pax a Deo Patre et Christo Iesu salvatore nostro
മമ ത്രാതുരീശ്വരസ്യാജ്ഞയാ ച തസ്യ ഘോഷണം മയി സമർപിതമ് അഭൂത്| അസ്മാകം താത ഈശ്വരഃ പരിത്രാതാ പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച തുഭ്യമ് അനുഗ്രഹം ദയാം ശാന്തിഞ്ച വിതരതു|
5 huius rei gratia reliqui te Cretae ut ea quae desunt corrigas et constituas per civitates presbyteros sicut ego tibi disposui
ത്വം യദ് അസമ്പൂർണകാര്യ്യാണി സമ്പൂരയേ ർമദീയാദേശാച്ച പ്രതിനഗരം പ്രാചീനഗണാൻ നിയോജയേസ്തദർഥമഹം ത്വാം ക്രീത്യുപദ്വീപേ സ്ഥാപയിത്വാ ഗതവാൻ|
6 si quis sine crimine est unius uxoris vir filios habens fideles non in accusatione luxuriae aut non subditos
തസ്മാദ് യോ നരോ ഽനിന്ദിത ഏകസ്യാ യോഷിതഃ സ്വാമീ വിശ്വാസിനാമ് അപചയസ്യാവാധ്യത്വസ്യ വാ ദോഷേണാലിപ്താനാഞ്ച സന്താനാനാം ജനകോ ഭവതി സ ഏവ യോഗ്യഃ|
7 oportet enim episcopum sine crimine esse sicut Dei dispensatorem non superbum non iracundum non vinolentum non percussorem non turpilucri cupidum
യതോ ഹേതോരദ്യക്ഷേണേശ്വരസ്യ ഗൃഹാദ്യക്ഷേണേവാനിന്ദനീയേന ഭവിതവ്യം| തേന സ്വേച്ഛാചാരിണാ ക്രോധിനാ പാനാസക്തേന പ്രഹാരകേണ ലോഭിനാ വാ ന ഭവിതവ്യം
8 sed hospitalem benignum sobrium iustum sanctum continentem
കിന്ത്വതിഥിസേവകേന സല്ലോകാനുരാഗിണാ വിനീതേന ന്യായ്യേന ധാർമ്മികേണ ജിതേന്ദ്രിയേണ ച ഭവിതവ്യം,
9 amplectentem eum qui secundum doctrinam est fidelem sermonem ut potens sit et exhortari in doctrina sana et eos qui contradicunt arguere
ഉപദേശേ ച വിശ്വസ്തം വാക്യം തേന ധാരിതവ്യം യതഃ സ യദ് യഥാർഥേനോപദേശേന ലോകാൻ വിനേതും വിഘ്നകാരിണശ്ച നിരുത്തരാൻ കർത്തും ശക്നുയാത് തദ് ആവശ്യകം|
10 sunt enim multi et inoboedientes vaniloqui et seductores maxime qui de circumcisione sunt
യതസ്തേ ബഹവോ ഽവാധ്യാ അനർഥകവാക്യവാദിനഃ പ്രവഞ്ചകാശ്ച സന്തി വിശേഷതശ്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ കേചിത് താദൃശാ ലോകാഃ സന്തി|
11 quos oportet redargui qui universas domos subvertunt docentes quae non oportet turpis lucri gratia
തേഷാഞ്ച വാഗ്രോധ ആവശ്യകോ യതസ്തേ കുത്സിതലാഭസ്യാശയാനുചിതാനി വാക്യാനി ശിക്ഷയന്തോ നിഖിലപരിവാരാണാം സുമതിം നാശയന്തി|
12 dixit quidam ex illis proprius ipsorum propheta Cretenses semper mendaces malae bestiae ventres pigri
തേഷാം സ്വദേശീയ ഏകോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ വചനമിദമുക്തവാൻ, യഥാ, ക്രീതീയമാനവാഃ സർവ്വേ സദാ കാപട്യവാദിനഃ| ഹിംസ്രജന്തുസമാനാസ്തേ ഽലസാശ്ചോദരഭാരതഃ||
13 testimonium hoc verum est quam ob causam increpa illos dure ut sani sint in fide
സാക്ഷ്യമേതത് തഥ്യം, അതോ ഹേതോസ്ത്വം താൻ ഗാഢം ഭർത്സയ തേ ച യഥാ വിശ്വാസേ സ്വസ്ഥാ ഭവേയു
14 non intendentes iudaicis fabulis et mandatis hominum aversantium se a veritate
ര്യിഹൂദീയോപാഖ്യാനേഷു സത്യമതഭ്രഷ്ടാനാം മാനവാനാമ് ആജ്ഞാസു ച മനാംസി ന നിവേശയേയുസ്തഥാദിശ|
15 omnia munda mundis coinquinatis autem et infidelibus nihil mundum sed inquinatae sunt eorum et mens et conscientia
ശുചീനാം കൃതേ സർവ്വാണ്യേവ ശുചീനി ഭവന്തി കിന്തു കലങ്കിതാനാമ് അവിശ്വാസിനാഞ്ച കൃതേ ശുചി കിമപി ന ഭവതി യതസ്തേഷാം ബുദ്ധയഃ സംവേദാശ്ച കലങ്കിതാഃ സന്തി|
16 confitentur se nosse Deum factis autem negant cum sunt abominati et incredibiles et ad omne opus bonum reprobi
ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനം തേ പ്രതിജാനന്തി കിന്തു കർമ്മഭിസ്തദ് അനങ്ഗീകുർവ്വതേ യതസ്തേ ഗർഹിതാ അനാജ്ഞാഗ്രാഹിണഃ സർവ്വസത്കർമ്മണശ്ചായോഗ്യാഃ സന്തി|
