Canticum Canticorum 2

1 ego flos campi et lilium convallium

من نرگسِ شارون و سوسن وادیها هستم.

2 sicut lilium inter spinas sic amica mea inter filias

آری، محبوبهٔ من در میان زنان همچون سوسنی است در میان خارها.

3 sicut malum inter ligna silvarum sic dilectus meus inter filios sub umbra illius quam desideraveram sedi et fructus eius dulcis gutturi meo

محبوب من در میان مردان مانند درخت سیبی است در میان درختان جنگلی. در زیر سایه‌اش می‌نشینم، و میوه‌اش کامم را شیرین می‌سازد.

4 introduxit me in cellam vinariam ordinavit in me caritatem

او مرا به تالار ضیافتش آورد و به همه نشان داد که چقدر مرا دوست دارد.

5 fulcite me floribus stipate me malis quia amore langueo

مرا با کشمش تقویت دهید، و جانم را با سیب تازه کنید، زیرا من از عشق او بیمارم.

6 leva eius sub capite meo et dextera illius amplexabitur me

دست چپ او زیر سر من است و دست راستش مرا در آغوش می‌کشد.

7 adiuro vos filiae Hierusalem per capreas cervosque camporum ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam quoadusque ipsa velit

ای دختران اورشلیم، شما را به غزالها و آهوان صحرا قسم می‌دهم که مزاحم عشق ما نشوید.

8 vox dilecti mei ecce iste venit saliens in montibus transiliens colles

گوش کنید! این محبوب من است که دوان‌دوان از کوهها و تپه‌ها می‌آید.

9 similis est dilectus meus capreae hinuloque cervorum en ipse stat post parietem nostrum despiciens per fenestras prospiciens per cancellos

محبوب من همچون غزال و بچه آهو است. او پشت دیوار ما از پنجره نگاه می‌کند.

10 et dilectus meus loquitur mihi surge propera amica mea formonsa mea et veni

محبوبم به من گفت: «ای محبوبهٔ من، ای زیبای من، برخیز و بیا.

11 iam enim hiemps transiit imber abiit et recessit

زمستان گذشته است. فصل باران تمام شده و رفته است.

12 flores apparuerunt in terra tempus putationis advenit vox turturis audita est in terra nostra

گلها شکفته و زمان نغمه سرایی فرا رسیده است. صدای پرندگان در ولایت ما به گوش می‌رسد.

13 ficus protulit grossos suos vineae florent dederunt odorem surge amica mea speciosa mea et veni

درخت انجیر نوبر خود را داده و هوا از رایحهٔ تاکهای نوشکفته، عطرآگین گشته است. ای محبوبهٔ من، ای زیبای من، برخیز و بیا.»

14 columba mea in foraminibus petrae in caverna maceriae ostende mihi faciem tuam sonet vox tua in auribus meis vox enim tua dulcis et facies tua decora

ای کبوتر من که در شکاف صخره‌ها و پشت سنگها پنهان هستی، بگذار صدای شیرین تو را بشنوم و صورت زیبایت را ببینم.

15 capite nobis vulpes vulpes parvulas quae demoliuntur vineas nam vinea nostra floruit

روباهان کوچک را که تاکستانها را خراب می‌کنند بگیرید، چون تاکستان ما شکوفه کرده است.

16 dilectus meus mihi et ego illi qui pascitur inter lilia

محبوبم از آن من است و من از آن محبوبم. او گلهٔ خود را در میان سوسنها می‌چراند.

17 donec adspiret dies et inclinentur umbrae revertere similis esto dilecte mi capreae aut hinulo cervorum super montes Bether

ای محبوب من، پیش از آنکه روز تمام شود و سایه‌ها بگریزند، نزد من بیا؛ همچون غزال و بچه آهو بر کوههای پرصخره، به سوی من بشتاب.