< Canticum Canticorum 2 >

1 ego flos campi et lilium convallium
Mən Şaron nərgiziyəm, Dərələrdə bitən zanbağam.
2 sicut lilium inter spinas sic amica mea inter filias
Mənim yarım qızlar arasındadır, Elə bil bir zanbaq tikanlar arasındadır.
3 sicut malum inter ligna silvarum sic dilectus meus inter filios sub umbra illius quam desideraveram sedi et fructus eius dulcis gutturi meo
Mənim sevgilim oğlanlar arasındadır, Meşədəki ağaclar arasında alma ağacına oxşayır. Kölgəsində oturmaqdan zövq alıram, Meyvəsinin dadı damağımdan getmir.
4 introduxit me in cellam vinariam ordinavit in me caritatem
O məni ziyafət evinə apardı, Sevgisi bayraq kimi üzərimdə dalğalanır.
5 fulcite me floribus stipate me malis quia amore langueo
Mən eşq xəstəsiyəm, Kişmiş verin, qüvvətlənim, Alma verin, cana gəlim.
6 leva eius sub capite meo et dextera illius amplexabitur me
Sevgilim sol əlini başımın altına salır, Sağ əli ilə məni qucağına alır.
7 adiuro vos filiae Hierusalem per capreas cervosque camporum ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam quoadusque ipsa velit
Ey Yerusəlimdəki qızlar, sizi and verirəm Dişi ceyranlara, çöldəki marallara! Bizi bu sevgidən oyatmayın, ayıltmayın, Qoy könül istəyənəcən qalsın.
8 vox dilecti mei ecce iste venit saliens in montibus transiliens colles
Bu, sevgilimin hənirtisidir! O, dağlardan aşaraq, təpələrdən sıçrayaraq gəlir.
9 similis est dilectus meus capreae hinuloque cervorum en ipse stat post parietem nostrum despiciens per fenestras prospiciens per cancellos
Sevgilim ahuya, maral balasına oxşayır, Budur, hasarımızın o tayında dayanır, Pəncərələrdən boylanır, barmaqlıqlardan baxır.
10 et dilectus meus loquitur mihi surge propera amica mea formonsa mea et veni
Mənə belə dedi sevgilim: «Dur gəl, yarım, gözəlim.
11 iam enim hiemps transiit imber abiit et recessit
Budur, artıq qış keçib, Yağıntılar kəsilib.
12 flores apparuerunt in terra tempus putationis advenit vox turturis audita est in terra nostra
Hər yanda güllər bitib, Nəğmə oxumağın zamanı yetib, Qumrunun səsi torpağı bürüyüb.
13 ficus protulit grossos suos vineae florent dederunt odorem surge amica mea speciosa mea et veni
Əncir yaşıl bar gətirib, Üzüm çiçəklənib ətrini saçır. Dur gəl, yarım, gözəlim!»
14 columba mea in foraminibus petrae in caverna maceriae ostende mihi faciem tuam sonet vox tua in auribus meis vox enim tua dulcis et facies tua decora
Ey gözəl göyərçinim, Sanki sal qayalarda, sıldırımlarda gizlənmisən. Qoy üzünü görüm, səsini eşidim, Çünki şirin səsli, gözəl surətlisən.
15 capite nobis vulpes vulpes parvulas quae demoliuntur vineas nam vinea nostra floruit
Tülküləri, kiçik tülküləri tutun, Üzümlükləri korlamağa qoymayın, Çünki bağlarımız çiçəklənib.
16 dilectus meus mihi et ego illi qui pascitur inter lilia
Sevgilim mənimdir, mən də onunam, O, sürüsünü zanbaqlıq içərisində otarır.
17 donec adspiret dies et inclinentur umbrae revertere similis esto dilecte mi capreae aut hinulo cervorum super montes Bether
Gün sərinləşənəcən, kölgələr düşənəcən, Ey sevgilim, geri qayıt, Şişuclu dağların qoynunda olan Ahuya, maral balasına bənzərsən.

< Canticum Canticorum 2 >