Canticum Canticorum 1
Pieśń najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.
2 osculetur me osculo oris sui quia meliora sunt ubera tua vino
Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.
3 fraglantia unguentis optimis oleum effusum nomen tuum ideo adulescentulae dilexerunt te
Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.
4 trahe me post te curremus introduxit me rex in cellaria sua exultabimus et laetabimur in te memores uberum tuorum super vinum recti diligunt te
Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.
5 nigra sum sed formonsa filiae Hierusalem sicut tabernacula Cedar sicut pelles Salomonis
Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.
6 nolite me considerare quod fusca sim quia decoloravit me sol filii matris meae pugnaverunt contra me posuerunt me custodem in vineis vineam meam non custodivi
Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce. Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.
7 indica mihi quem diligit anima mea ubi pascas ubi cubes in meridie ne vagari incipiam per greges sodalium tuorum
Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?
8 si ignoras te o pulchra inter mulieres egredere et abi post vestigia gregum et pasce hedos tuos iuxta tabernacula pastorum
Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.
9 equitatui meo in curribus Pharaonis adsimilavi te amica mea
Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.
10 pulchrae sunt genae tuae sicut turturis collum tuum sicut monilia
Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łańcuchami.
11 murenulas aureas faciemus tibi vermiculatas argento
Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.
12 dum esset rex in accubitu suo nardus mea dedit odorem suum
Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.
13 fasciculus murrae dilectus meus mihi inter ubera mea commorabitur
Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.
14 botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi
Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.
15 ecce tu pulchra es amica mea ecce tu pulchra oculi tui columbarum
O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.
16 ecce tu pulcher es dilecte mi et decorus lectulus noster floridus
O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.
17 tigna domorum nostrarum cedrina laquearia nostra cypressina
Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.
