Romanos 14
1 infirmum autem in fide adsumite non in disceptationibus cogitationum
យោ ជនោៜទ្ឫឍវិឝ្វាសស្តំ យុឞ្មាកំ សង្គិនំ កុរុត កិន្តុ សន្ទេហវិចារាត៌្ហំ នហិ។
2 alius enim credit manducare omnia qui autem infirmus est holus manducat
យតោ និឞិទ្ធំ កិមបិ ខាទ្យទ្រវ្យំ នាស្តិ, កស្យចិជ្ជនស្យ ប្រត្យយ ឯតាទ្ឫឝោ វិទ្យតេ កិន្ត្វទ្ឫឍវិឝ្វាសះ កឝ្ចិទបរោ ជនះ កេវលំ ឝាកំ ភុង្ក្តំ។
3 is qui manducat non manducantem non spernat et qui non manducat manducantem non iudicet Deus enim illum adsumpsit
តហ៌ិ យោ ជនះ សាធារណំ ទ្រវ្យំ ភុង្ក្តេ ស វិឝេឞទ្រវ្យភោក្តារំ នាវជានីយាត៑ តថា វិឝេឞទ្រវ្យភោក្តាបិ សាធារណទ្រវ្យភោក្តារំ ទោឞិណំ ន កុយ៌្យាត៑, យស្មាទ៑ ឦឝ្វរស្តម៑ អគ្ឫហ្លាត៑។
4 tu quis es qui iudices alienum servum suo domino stat aut cadit stabit autem potens est enim Deus statuere illum
ហេ បរទាសស្យ ទូឞយិតស្ត្វំ កះ? និជប្រភោះ សមីបេ តេន បទស្ថេន បទច្យុតេន វា ភវិតវ្យំ ស ច បទស្ថ ឯវ ភវិឞ្យតិ យត ឦឝ្វរស្តំ បទស្ថំ កត៌្តុំ ឝក្នោតិ។
5 nam alius iudicat diem plus inter diem alius iudicat omnem diem unusquisque in suo sensu abundet
អបរញ្ច កឝ្ចិជ្ជនោ ទិនាទ៑ ទិនំ វិឝេឞំ មន្យតេ កឝ្ចិត្តុ សវ៌្វាណិ ទិនានិ សមានានិ មន្យតេ, ឯកៃកោ ជនះ ស្វីយមនសិ វិវិច្យ និឝ្ចិនោតុ។
6 qui sapit diem Domino sapit et qui manducat Domino manducat gratias enim agit Deo et qui non manducat Domino non manducat et gratias agit Deo
យោ ជនះ កិញ្ចន ទិនំ វិឝេឞំ មន្យតេ ស ប្រភុភក្ត្យា តន៑ មន្យតេ, យឝ្ច ជនះ កិមបិ ទិនំ វិឝេឞំ ន មន្យតេ សោៜបិ ប្រភុភក្ត្យា តន្ន មន្យតេ; អបរញ្ច យះ សវ៌្វាណិ ភក្ឞ្យទ្រវ្យាណិ ភុង្ក្តេ ស ប្រភុភក្តយា តានិ ភុង្ក្តេ យតះ ស ឦឝ្វរំ ធន្យំ វក្តិ, យឝ្ច ន ភុង្ក្តេ សោៜបិ ប្រភុភក្ត្យៃវ ន ភុញ្ជាន ឦឝ្វរំ ធន្យំ ព្រូតេ។
7 nemo enim nostrum sibi vivit et nemo sibi moritur
អបរម៑ អស្មាកំ កឝ្ចិត៑ និជនិមិត្តំ ប្រាណាន៑ ធារយតិ និជនិមិត្តំ ម្រិយតេ វា តន្ន;
8 sive enim vivimus Domino vivimus sive morimur Domino morimur sive ergo vivimus sive morimur Domini sumus
កិន្តុ យទិ វយំ ប្រាណាន៑ ធារយាមស្តហ៌ិ ប្រភុនិមិត្តំ ធារយាមះ, យទិ ច ប្រាណាន៑ ត្យជាមស្តហ៌្យបិ ប្រភុនិមិត្តំ ត្យជាមះ, អតឯវ ជីវនេ មរណេ វា វយំ ប្រភោរេវាស្មហេ។
9 in hoc enim Christus et mortuus est et revixit ut et mortuorum et vivorum dominetur
យតោ ជីវន្តោ ម្ឫតាឝ្ចេត្យុភយេឞាំ លោកានាំ ប្រភុត្វប្រាប្ត្យត៌្ហំ ខ្រីឞ្ដោ ម្ឫត ឧត្ថិតះ បុនជ៌ីវិតឝ្ច។
10 tu autem quid iudicas fratrem tuum aut tu quare spernis fratrem tuum omnes enim stabimus ante tribunal Dei
កិន្តុ ត្វំ និជំ ភ្រាតរំ កុតោ ទូឞយសិ? តថា ត្វំ និជំ ភ្រាតរំ កុតស្តុច្ឆំ ជានាសិ? ខ្រីឞ្ដស្យ វិចារសិំហាសនស្យ សម្មុខេ សវ៌្វៃរស្មាភិរុបស្ថាតវ្យំ;
11 scriptum est enim vivo ego dicit Dominus quoniam mihi flectet omne genu et omnis lingua confitebitur Deo
យាទ្ឫឝំ លិខិតម៑ អាស្តេ, បរេឝះ ឝបថំ កុវ៌្វន៑ វាក្យមេតត៑ បុរាវទត៑។ សវ៌្វោ ជនះ សមីបេ មេ ជានុបាតំ ករិឞ្យតិ។ ជិហ្វៃកៃកា តថេឝស្យ និឃ្នត្វំ ស្វីករិឞ្យតិ។
12 itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo
អតឯវ ឦឝ្វរសមីបេៜស្មាកម៑ ឯកៃកជនេន និជា កថា កថយិតវ្យា។
13 non ergo amplius invicem iudicemus sed hoc iudicate magis ne ponatis offendiculum fratri vel scandalum
ឥត្ថំ សតិ វយម៑ អទ្យារភ្យ បរស្បរំ ន ទូឞយន្តះ ស្វភ្រាតុ រ្វិឃ្នោ វ្យាឃាតោ វា យន្ន ជាយេត តាទ្ឫឝីមីហាំ កុម៌្មហេ។
14 scio et confido in Domino Iesu quia nihil commune per ipsum nisi ei qui existimat quid commune esse illi commune est
កិមបិ វស្តុ ស្វភាវតោ នាឝុចិ ភវតីត្យហំ ជានេ តថា ប្រភុនា យីឝុខ្រីឞ្ដេនាបិ និឝ្ចិតំ ជានេ, កិន្តុ យោ ជនោ យទ៑ ទ្រវ្យម៑ អបវិត្រំ ជានីតេ តស្យ ក្ឫតេ តទ៑ អបវិត្រម៑ អាស្តេ។
15 si enim propter cibum frater tuus contristatur iam non secundum caritatem ambulas noli cibo tuo illum perdere pro quo Christus mortuus est
អតឯវ តវ ភក្ឞ្យទ្រវ្យេណ តវ ភ្រាតា ឝោកាន្វិតោ ភវតិ តហ៌ិ ត្វំ ភ្រាតរំ ប្រតិ ប្រេម្នា នាចរសិ។ ខ្រីឞ្ដោ យស្យ ក្ឫតេ ស្វប្រាណាន៑ វ្យយិតវាន៑ ត្វំ និជេន ភក្ឞ្យទ្រវ្យេណ តំ ន នាឝយ។
16 non ergo blasphemetur bonum nostrum
អបរំ យុឞ្មាកម៑ ឧត្តមំ កម៌្ម និន្ទិតំ ន ភវតុ។
17 non est regnum Dei esca et potus sed iustitia et pax et gaudium in Spiritu Sancto
ភក្ឞ្យំ បេយញ្ចេឝ្វររាជ្យស្យ សារោ នហិ, កិន្តុ បុណ្យំ ឝាន្តិឝ្ច បវិត្រេណាត្មនា ជាត អានន្ទឝ្ច។
18 qui enim in hoc servit Christo placet Deo et probatus est hominibus
ឯតៃ រ្យោ ជនះ ខ្រីឞ្ដំ សេវតេ, ស ឯវេឝ្វរស្យ តុឞ្ដិករោ មនុឞ្យៃឝ្ច សុខ្យាតះ។
19 itaque quae pacis sunt sectemur et quae aedificationis sunt in invicem
អតឯវ យេនាស្មាកំ សវ៌្វេឞាំ បរស្បរម៑ ឰក្យំ និឞ្ឋា ច ជាយតេ តទេវាស្មាភិ រ្យតិតវ្យំ។
20 noli propter escam destruere opus Dei omnia quidem munda sunt sed malum est homini qui per offendiculum manducat
ភក្ឞ្យាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរស្យ កម៌្មណោ ហានិំ មា ជនយត; សវ៌្វំ វស្តុ បវិត្រមិតិ សត្យំ តថាបិ យោ ជនោ យទ៑ ភុក្ត្វា វិឃ្នំ លភតេ តទត៌្ហំ តទ៑ ភទ្រំ នហិ។
21 bonum est non manducare carnem et non bibere vinum neque in quo frater tuus offendit aut scandalizatur aut infirmatur
តវ មាំសភក្ឞណសុរាបានាទិភិះ ក្រិយាភិ រ្យទិ តវ ភ្រាតុះ បាទស្ខលនំ វិឃ្នោ វា ចាញ្ចល្យំ វា ជាយតេ តហ៌ិ តទ្ភោជនបានយោស្ត្យាគោ ភទ្រះ។
22 tu fidem habes penes temet ipsum habe coram Deo beatus qui non iudicat semet ipsum in eo quo probat
យទិ តវ ប្រត្យយស្តិឞ្ឋតិ តហ៌ីឝ្វរស្យ គោចរេ ស្វាន្តរេ តំ គោបយ; យោ ជនះ ស្វមតេន ស្វំ ទោឞិណំ ន ករោតិ ស ឯវ ធន្យះ។
23 qui autem discernit si manducaverit damnatus est quia non ex fide omne autem quod non ex fide peccatum est
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ សំឝយ្យ ភុង្ក្តេៜរ្ថាត៑ ន ប្រតីត្យ ភុង្ក្តេ, ស ឯវាវឝ្យំ ទណ្ឌាហ៌ោ ភវិឞ្យតិ, យតោ យត៑ ប្រត្យយជំ នហិ តទេវ បាបមយំ ភវតិ។
