Romanos 13

1 omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit non est enim potestas nisi a Deo quae autem sunt a Deo ordinatae sunt

ยุษฺมากมฺ เอไกกชน: ศาสนปทสฺย นิคฺโหฺน ภวตุ ยโต ยานิ ศาสนปทานิ สนฺติ ตานิ สรฺวฺวาณีศฺวเรณ สฺถาปิตานิ; อีศฺวรํ วินา ปทสฺถาปนํ น ภวติฯ

2 itaque qui resistit potestati Dei ordinationi resistit qui autem resistunt ipsi sibi damnationem adquirunt

อิติ เหโต: ศาสนปทสฺย ยตฺ ปฺราติกูลฺยํ ตทฺ อีศฺวรียนิรูปณสฺย ปฺราติกูลฺยเมว; อปรํ เย ปฺราติกูลฺยมฺ อาจรนฺติ เต เสฺวษำ สมุจิตํ ทณฺฑํ สฺวยเมว ฆฏยนฺเตฯ

3 nam principes non sunt timori boni operis sed mali vis autem non timere potestatem bonum fac et habebis laudem ex illa

ศาสฺตา สทาจาริณำ ภยปฺรโท นหิ ทุราจาริณาเมว ภยปฺรโท ภวติ; ตฺวํ กึ ตสฺมานฺ นิรฺภโย ภวิตุมฺ อิจฺฉสิ? ตรฺหิ สตฺกรฺมฺมาจร, ตสฺมาทฺ ยโศ ลปฺสฺยเส,

4 Dei enim minister est tibi in bonum si autem male feceris time non enim sine causa gladium portat Dei enim minister est vindex in iram ei qui malum agit

ยตสฺตว สทาจรณาย ส อีศฺวรสฺย ภฺฤโตฺย'สฺติฯ กินฺตุ ยทิ กุกรฺมฺมาจรสิ ตรฺหิ ตฺวํ ศงฺกสฺว ยต: ส นิรรฺถกํ ขงฺคํ น ธารยติ; กุกรฺมฺมาจาริณํ สมุจิตํ ทณฺฑยิตุมฺ ส อีศฺวรสฺย ทณฺฑทภฺฤตฺย เอวฯ

5 ideo necessitate subditi estote non solum propter iram sed et propter conscientiam

อเตอว เกวลทณฺฑภยานฺนหิ กินฺตุ สทสทฺโพธาทปิ ตสฺย วเศฺยน ภวิตวฺยํฯ

6 ideo enim et tributa praestatis ministri enim Dei sunt in hoc ipsum servientes

เอตสฺมาทฺ ยุษฺมากํ ราชกรทานมปฺยุจิตํ ยสฺมาทฺ เย กรํ คฺฤหฺลนฺติ ต อีศฺวรสฺย กิงฺกรา ภูตฺวา สตตมฺ เอตสฺมินฺ กรฺมฺมณิ นิวิษฺฏาสฺติษฺฐนฺติฯ

7 reddite omnibus debita cui tributum tributum cui vectigal vectigal cui timorem timorem cui honorem honorem

อสฺมาตฺ กรคฺราหิเณ กรํ ทตฺต, ตถา ศุลฺกคฺราหิเณ ศุลฺกํ ทตฺต, อปรํ ยสฺมาทฺ เภตวฺยํ ตสฺมาทฺ พิภีต, ยศฺจ สมาทรณียสฺตํ สมาทฺริยธฺวมฺ; อิตฺถํ ยสฺย ยตฺ ปฺราปฺยํ ตตฺ ตไสฺม ทตฺตฯ

8 nemini quicquam debeatis nisi ut invicem diligatis qui enim diligit proximum legem implevit

ยุษฺมากํ ปรสฺปรํ เปฺรม วินา 'นฺยตฺ กิมปิ เทยมฺ ฤณํ น ภวตุ, ยโต ย: ปรสฺมินฺ เปฺรม กโรติ เตน วฺยวสฺถา สิธฺยติฯ

9 nam non adulterabis non occides non furaberis non concupisces et si quod est aliud mandatum in hoc verbo instauratur diliges proximum tuum tamquam te ipsum

วสฺตุต: ปรทารานฺ มา คจฺฉ, นรหตฺยำ มา การฺษี: , ไจรฺยฺยํ มา การฺษี: , มิถฺยาสากฺษฺยํ มา เทหิ, โลภํ มา การฺษี: , เอตา: สรฺวฺวา อาชฺญา เอตาโภฺย ภินฺนา ยา กาจิทฺ อาชฺญาสฺติ สาปิ สฺวสมีปวาสินิ สฺววตฺ เปฺรม กุรฺวฺวิตฺยเนน วจเนน เวทิตาฯ

10 dilectio proximo malum non operatur plenitudo ergo legis est dilectio

ยต: เปฺรม สมีปวาสิโน'ศุภํ น ชนยติ ตสฺมาตฺ เปฺรมฺนา สรฺวฺวา วฺยวสฺถา ปาลฺยเตฯ

11 et hoc scientes tempus quia hora est iam nos de somno surgere nunc enim propior est nostra salus quam cum credidimus

ปฺรตฺยยีภวนกาเล'สฺมากํ ปริตฺราณสฺย สามีปฺยาทฺ อิทานีํ ตสฺย สามีปฺยมฺ อวฺยวหิตํ; อต: สมยํ วิวิจฺยาสฺมาภิ: สามฺปฺรตมฺ อวศฺยเมว นิทฺราโต ชาครฺตฺตวฺยํฯ

12 nox praecessit dies autem adpropiavit abiciamus ergo opera tenebrarum et induamur arma lucis

พหุตรา ยามินี คตา ปฺรภาตํ สนฺนิธึ ปฺราปฺตํ ตสฺมาตฺ ตามสียา: กฺริยา: ปริตฺยชฺยาสฺมาภิ รฺวาสรียา สชฺชา ปริธาตวฺยาฯ

13 sicut in die honeste ambulemus non in comesationibus et ebrietatibus non in cubilibus et inpudicitiis non in contentione et aemulatione

อโต เหโต รฺวยํ ทิวา วิหิตํ สทาจรณมฺ อาจริษฺยาม: ฯ รงฺครโส มตฺตตฺวํ ลมฺปฏตฺวํ กามุกตฺวํ วิวาท อีรฺษฺยา ไจตานิ ปริตฺยกฺษฺยาม: ฯ

14 sed induite Dominum Iesum Christum et carnis curam ne feceritis in desideriis

ยูยํ ปฺรภุยีศุขฺรีษฺฏรูปํ ปริจฺฉทํ ปริธทฺธฺวํ สุขาภิลาษปูรณาย ศารีริกาจรณํ มาจรตฯ