< Apocalypsis 6 >
1 et vidi quod aperuisset agnus unum de septem signaculis et audivi unum de quattuor animalibus dicentem tamquam vocem tonitrui veni
അനന്തരം മയി നിരീക്ഷമാണേ മേഷശാവകേന താസാം സപ്തമുദ്രാണാമ് ഏകാ മുദ്രാ മുക്താ തതസ്തേഷാം ചതുർണാമ് ഏകസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതിവാചകോ മേഘഗർജനതുല്യോ രവോ മയാ ശ്രുതഃ|
2 et vidi et ecce equus albus et qui sedebat super illum habebat arcum et data est ei corona et exivit vincens ut vinceret
തതഃ പരമ് ഏകഃ ശുക്ലാശ്ചോ ദൃഷ്ടഃ, തദാരൂഢോ ജനോ ധനു ർധാരയതി തസ്മൈ ച കിരീടമേകമ് അദായി തതഃ സ പ്രഭവൻ പ്രഭവിഷ്യംശ്ച നിർഗതവാൻ|
3 et cum aperuisset sigillum secundum audivi secundum animal dicens veni
അപരം ദ്വിതീയമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം ദ്വിതീയസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ|
4 et exivit alius equus rufus et qui sedebat super illum datum est ei ut sumeret pacem de terra et ut invicem se interficiant et datus est illi gladius magnus
തതോ ഽരുണവർണോ ഽപര ഏകോ ഽശ്വോ നിർഗതവാൻ തദാരോഹിണി പൃഥിവീതഃ ശാന്ത്യപഹരണസ്യ ലോകാനാം മധ്യേ പരസ്പരം പ്രതിഘാതോത്പാദനസ്യ ച സാമർഥ്യം സമർപിതമ്, ഏകോ ബൃഹത്ഖങ്ഗോ ഽപി തസ്മാ അദായി|
5 et cum aperuisset sigillum tertium audivi tertium animal dicens veni et vidi et ecce equus niger et qui sedebat super eum habebat stateram in manu sua
അപരം തൃതീയമുദ്രായാം തന മോചിതായാം തൃതീയസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ, തതഃ കാലവർണ ഏകോ ഽശ്വോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തദാരോഹിണോ ഹസ്തേ തുലാ തിഷ്ഠതി
6 et audivi tamquam vocem in medio quattuor animalium dicentem bilibris tritici denario et tres bilibres hordei denario et vinum et oleum ne laeseris
അനന്തരം പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ മധ്യാദ് വാഗിയം ശ്രുതാ ഗോധൂമാനാമേകഃ സേടകോ മുദ്രാപാദൈകമൂല്യഃ, യവാനാഞ്ച സേടകത്രയം മുദ്രാപാദൈകമൂല്യം തൈലദ്രാക്ഷാരസാശ്ച ത്വയാ മാ ഹിംസിതവ്യാഃ|
7 et cum aperuisset sigillum quartum audivi vocem quarti animalis dicentis veni et vidi
അനന്തരം ചതുർഥമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം ചതുർഥസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ|
8 et ecce equus pallidus et qui sedebat desuper nomen illi Mors et inferus sequebatur eum et data est illi potestas super quattuor partes terrae interficere gladio fame et morte et bestiis terrae (Hadēs )
തതഃ പാണ്ഡുരവർണ ഏകോ ഽശ്വോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തദാരോഹിണോ നാമ മൃത്യുരിതി പരലോകശ്ച തമ് അനുചരതി ഖങ്ഗേന ദുർഭിക്ഷേണ മഹാമാര്യ്യാ വന്യപശുഭിശ്ച ലോകാനാം ബധായ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർഥാംശസ്യാധിപത്യം തസ്മാ അദായി| (Hadēs )
9 et cum aperuisset quintum sigillum vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei et propter testimonium quod habebant
അനന്തരം പഞ്ചമമുദ്രായാം തേന മോചിതായാമ് ഈശ്വരവാക്യഹേതോസ്തത്ര സാക്ഷ്യദാനാച്ച ഛേദിതാനാം ലോകാനാം ദേഹിനോ വേദ്യാ അധോ മയാദൃശ്യന്ത|
10 et clamabant voce magna dicentes usquequo Domine sanctus et verus non iudicas et vindicas sanguinem nostrum de his qui habitant in terra
ത ഉച്ചൈരിദം ഗദന്തി, ഹേ പവിത്ര സത്യമയ പ്രഭോ അസ്മാകം രക്തപാതേ പൃഥിവീനിവാസിഭി ർവിവദിതും തസ്യ ഫല ദാതുഞ്ച കതി കാലം വിലമ്ബസേ?
11 et datae sunt illis singulae stolae albae et dictum est illis ut requiescerent tempus adhuc modicum donec impleantur conservi eorum et fratres eorum qui interficiendi sunt sicut et illi
തതസ്തേഷാമ് ഏകൈകസ്മൈ ശുഭ്രഃ പരിച്ഛദോ ഽദായി വാഗിയഞ്ചാകഥ്യത യൂയമൽപകാലമ് അർഥതോ യുഷ്മാകം യേ സഹാദാസാ ഭ്രാതരോ യൂയമിവ ഘാനിഷ്യന്തേ തേഷാം സംഖ്യാ യാവത് സമ്പൂർണതാം ന ഗച്ഛതി താവദ് വിരമത|
12 et vidi cum aperuisset sigillum sextum et terraemotus factus est magnus et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus et luna tota facta est sicut sanguis
അനന്തരം യദാ സ ഷഷ്ഠമുദ്രാമമോചയത് തദാ മയി നിരീക്ഷമാണേ മഹാൻ ഭൂകമ്പോ ഽഭവത് സൂര്യ്യശ്ച ഉഷ്ട്രലോമജവസ്ത്രവത് കൃഷ്ണവർണശ്ചന്ദ്രമാശ്ച രക്തസങ്കാശോ ഽഭവത്
13 et stellae caeli ceciderunt super terram sicut ficus mittit grossos suos cum vento magno movetur
ഗഗനസ്ഥതാരാശ്ച പ്രബലവായുനാ ചാലിതാദ് ഉഡുമ്ബരവൃക്ഷാത് നിപാതിതാന്യപക്കഫലാനീവ ഭൂതലേ ന്യപതൻ|
14 et caelum recessit sicut liber involutus et omnis mons et insulae de locis suis motae sunt
ആകാശമണ്ഡലഞ്ച സങ്കുച്യമാനഗ്രന്ഥഇവാന്തർധാനമ് അഗമത് ഗിരയ ഉപദ്വീപാശ്ച സർവ്വേ സ്ഥാനാന്തരം ചാലിതാഃ
15 et reges terrae et principes et tribuni et divites et fortes et omnis servus et liber absconderunt se in speluncis et petris montium
പൃഥിവീസ്ഥാ ഭൂപാലാ മഹാല്ലോകാഃ സഹസ്ത്രപതയോ ധനിനഃ പരാക്രമിണശ്ച ലോകാ ദാസാ മുക്താശ്ച സർവ്വേ ഽപി ഗുഹാസു ഗിരിസ്ഥശൈലേഷു ച സ്വാൻ പ്രാച്ഛാദയൻ|
16 et dicunt montibus et petris cadite super nos et abscondite nos a facie sedentis super thronum et ab ira agni
തേ ച ഗിരീൻ ശൈലാംശ്ച വദന്തി യൂയമ് അസ്മദുപരി പതിത്വാ സിംഹാസനോപവിഷ്ടജനസ്യ ദൃഷ്ടിതോ മേഷശാവകസ്യ കോപാച്ചാസ്മാൻ ഗോപായത;
17 quoniam venit dies magnus irae ipsorum et quis poterit stare
യതസ്തസ്യ ക്രോധസ്യ മഹാദിനമ് ഉപസ്ഥിതം കഃ സ്ഥാതും ശക്നോതി?