Apocalypsis 14
1 et vidi et ecce agnus stabat supra montem Sion et cum illo centum quadraginta quattuor milia habentes nomen eius et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis
ตต: ปรํ นิรีกฺษมาเณน มยา เมษศาวโก ทฺฤษฺฏ: ส สิโยนปรฺวฺวตโสฺยปรฺยฺยติษฺฐตฺ, อปรํ เยษำ ภาเลษุ ตสฺย นาม ตตฺปิตุศฺจ นาม ลิขิตมาเสฺต ตาทฺฤศาศฺจตุศฺจตฺวารึศตฺสหสฺราธิกา ลกฺษโลกาเสฺตน สารฺทฺธมฺ อาสนฺฯ
2 et audivi vocem de caelo tamquam vocem aquarum multarum et tamquam vocem tonitrui magni et vocem quam audivi sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis
อนนฺตรํ พหุโตยานำ รว อิว คุรุตรสฺตนิตสฺย จ รว อิว เอโก รว: สฺวรฺคาตฺ มยาศฺราวิฯ มยา ศฺรุต: ส รโว วีณาวาทกานำ วีณาวาทนสฺย สทฺฤศ: ฯ
3 et cantabant quasi canticum novum ante sedem et ante quattuor animalia et seniores et nemo poterat discere canticum nisi illa centum quadraginta quattuor milia qui empti sunt de terra
สึหสนสฺยานฺติเก ปฺราณิจตุษฺฏยสฺย ปฺราจีนวรฺคสฺย จานฺติเก 'ปิ เต นวีนเมกํ คีตมฺ อคายนฺ กินฺตุ ธรณีต: ปริกฺรีตานฺ ตานฺ จตุศฺจตฺวารึศตฺยหสฺราธิกลกฺษโลกานฺ วินา นาปเรณ เกนาปิ ตทฺ คีตํ ศิกฺษิตุํ ศกฺยเตฯ
4 hii sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati virgines enim sunt hii qui sequuntur agnum quocumque abierit hii empti sunt ex hominibus primitiae Deo et agno
อิเม โยษิตำ สงฺเคน น กลงฺกิตา ยตเสฺต 'ไมถุนา เมษศาวโก ยตฺ กิมปิ สฺถานํ คจฺเฉตฺ ตตฺสรฺวฺวสฺมินฺ สฺถาเน ตมฺ อนุคจฺฉนฺติ ยตเสฺต มนุษฺยาณำ มธฺยต: ปฺรถมผลานีเวศฺวรสฺย เมษศาวกสฺย จ กฺฤเต ปริกฺรีตา: ฯ
5 et in ore ipsorum non est inventum mendacium sine macula sunt
เตษำ วทเนษุ จานฺฤตํ กิมปิ น วิทฺยเต ยตเสฺต นิรฺทฺโทษา อีศฺวรสึหาสนสฺยานฺติเก ติษฺฐนฺติฯ
6 et vidi alterum angelum volantem per medium caelum habentem evangelium aeternum ut evangelizaret sedentibus super terram et super omnem gentem et tribum et linguam et populum (aiōnios g166)
อนนฺตรมฺ อากาศมเธฺยโนฑฺฑียมาโน 'ปร เอโก ทูโต มยา ทฺฤษฺฏ: โส 'นนฺตกาลียํ สุสํวาทํ ธารยติ ส จ สุสํวาท: สรฺวฺวชาตียานฺ สรฺวฺววํศียานฺ สรฺวฺวภาษาวาทิน: สรฺวฺวเทศียำศฺจ ปฺฤถิวีนิวาสิน: ปฺรติ เตน โฆษิตวฺย: ฯ (aiōnios g166)
7 dicens magna voce timete Deum et date illi honorem quia venit hora iudicii eius et adorate eum qui fecit caelum et terram et mare et fontes aquarum
ส อุจฺไจ: สฺวเรเณทํ คทติ ยูยมีศฺวราทฺ พิภีต ตสฺย สฺตวํ กุรุต จ ยตสฺตทียวิจารสฺย ทณฺฑ อุปาติษฺฐตฺ ตสฺมาทฺ อากาศมณฺฑลสฺย ปฺฤถิวฺยา: สมุทฺรสฺย โตยปฺรสฺรวณานาญฺจ สฺรษฺฏา ยุษฺมาภิ: ปฺรณมฺยตำฯ
8 et alius angelus secutus est dicens cecidit cecidit Babylon illa magna quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes gentes
ตตฺปศฺจาทฺ ทฺวิตีย เอโก ทูต อุปสฺถายาวทตฺ ปติตา ปติตา สา มหาพาพิลฺ ยา สรฺวฺวชาตียานฺ สฺวกียํ วฺยภิจารรูปํ โกฺรธมทมฺ อปายยตฺฯ
9 et alius angelus tertius secutus est illos dicens voce magna si quis adoraverit bestiam et imaginem eius et acceperit caracterem in fronte sua aut in manu sua
ตตฺปศฺจาทฺ ตฺฤตีโย ทูต อุปสฺถาโยจฺไจรวทตฺ, ย: กศฺจิต ตํ ศศุํ ตสฺย ปฺรติมาญฺจ ปฺรณมติ สฺวภาเล สฺวกเร วา กลงฺกํ คฺฤหฺลาติ จ
10 et hic bibet de vino irae Dei qui mixtus est mero in calice irae ipsius et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum sanctorum et ante conspectum agni
โส 'ปีศฺวรสฺย โกฺรธปาเตฺร สฺถิตมฺ อมิศฺริตํ มทตฺ อรฺถต อีศฺวรสฺย โกฺรธมทํ ปาสฺยติ ปวิตฺรทูตานำ เมษศาวกสฺย จ สากฺษาทฺ วหฺนิคนฺธกโย รฺยาตนำ ลปฺสฺยเต จฯ
11 et fumus tormentorum eorum in saecula saeculorum ascendit nec habent requiem die ac nocte qui adoraverunt bestiam et imaginem eius et si quis acceperit caracterem nominis eius (aiōn g165)
เตษำ ยาตนายา ธูโม 'นนฺตกาลํ ยาวทฺ อุทฺคมิษฺยติ เย จ ปศุํ ตสฺย ปฺรติมาญฺจ ปูชยนฺติ ตสฺย นามฺโน 'งฺกํ วา คฺฤหฺลนฺติ เต ทิวานิศํ กญฺจน วิรามํ น ปฺราปฺสฺยนฺติฯ (aiōn g165)
12 hic patientia sanctorum est qui custodiunt mandata Dei et fidem Iesu
เย มานวา อีศฺวรสฺยาชฺญา ยีเศา วิศฺวาสญฺจ ปาลยนฺติ เตษำ ปวิตฺรโลกานำ สหิษฺณุตยาตฺร ปฺรกาศิตวฺยํฯ
13 et audivi vocem de caelo dicentem scribe beati mortui qui in Domino moriuntur amodo iam dicit Spiritus ut requiescant a laboribus suis opera enim illorum sequuntur illos
อปรํ สฺวรฺคาตฺ มยา สห สมฺภาษมาณ เอโก รโว มยาศฺราวิ เตโนกฺตํ ตฺวํ ลิข, อิทานีมารภฺย เย ปฺรเภา มฺริยนฺเต เต มฺฤตา ธนฺยา อิติ; อาตฺมา ภาษเต สตฺยํ สฺวศฺรเมภฺยไสฺต รฺวิราม: ปฺราปฺตวฺย: เตษำ กรฺมฺมาณิ จ ตานฺ อนุคจฺฉนฺติฯ
14 et vidi et ecce nubem candidam et supra nubem sedentem similem Filio hominis habentem in capite suo coronam auream et in manu sua falcem acutam
ตทนนฺตรํ นิรีกฺษมาเณน มยา เศฺวตวรฺณ เอโก เมโฆ ทฺฤษฺฏสฺตนฺเมฆารูโฒ ชโน มานวปุตฺรากฺฤติรสฺติ ตสฺย ศิรสิ สุวรฺณกิรีฏํ กเร จ ตีกฺษฺณํ ทาตฺรํ ติษฺฐติฯ
15 et alter angelus exivit de templo clamans voce magna ad sedentem super nubem mitte falcem tuam et mete quia venit hora ut metatur quoniam aruit messis terrae
ตต: ปรมฺ อนฺย เอโก ทูโต มนฺทิราตฺ นิรฺคโตฺยจฺไจ: สฺวเรณ ตํ เมฆารูฒํ สมฺภาษฺยาวทตฺ ตฺวยา ทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย ศสฺยจฺเฉทนํ กฺริยตำ ศสฺยจฺเฉทนสฺย สมย อุปสฺถิโต ยโต เมทินฺยา: ศสฺยานิ ปริปกฺกานิฯ
16 et misit qui sedebat supra nubem falcem suam in terram et messa est terra
ตตเสฺตน เมฆารูเฒน ปฺฤถิวฺยำ ทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย ปฺฤถิวฺยา: ศสฺยจฺเฉทนํ กฺฤตํฯ
17 et alius angelus exivit de templo quod est in caelo habens et ipse falcem acutam
อนนฺตรมฺ อปร เอโก ทูต: สฺวรฺคสฺถมนฺทิราตฺ นิรฺคต: โส 'ปิ ตีกฺษฺณํ ทาตฺรํ ธารยติฯ
18 et alius angelus de altari qui habet potestatem supra ignem et clamavit voce magna qui habebat falcem acutam dicens mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae quoniam maturae sunt uvae eius
อปรมฺ อนฺย เอโก ทูโต เวทิโต นิรฺคต: ส วเหฺนรธิปติ: ส อุจฺไจ: สฺวเรณ ตํ ตีกฺษฺณทาตฺรธาริณํ สมฺภาษฺยาวทตฺ ตฺวยา สฺวํ ตีกฺษฺณํ ทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย เมทินฺยา ทฺรากฺษาคุจฺฉจฺเฉทนํ กฺริยตำ ยตสฺตตฺผลานิ ปริณตานิฯ
19 et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae et misit in lacum irae Dei magnum
ตต: ส ทูต: ปฺฤถิวฺยำ สฺวทาตฺรํ ปฺรสารฺยฺย ปฺฤถิวฺยา ทฺรากฺษาผลจฺเฉทนมฺ อกโรตฺ ตตฺผลานิ เจศฺวรสฺย โกฺรธสฺวรูปสฺย มหากุณฺฑสฺย มธฺยํ นิรกฺษิปตฺฯ
20 et calcatus est lacus extra civitatem et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sescenta
ตตฺกุณฺฑสฺถผลานิ จ พหิ รฺมรฺทฺทิตานิ ตต: กุณฺฑมธฺยาตฺ นิรฺคตํ รกฺตํ โกฺรศศตปรฺยฺยนฺตมฺ อศฺวานำ ขลีนานฺ ยาวทฺ วฺยาปฺโนตฺฯ
