< Psalmorum 95 >

1 laus cantici David venite exultemus Domino iubilemus Deo salutari nostro
Antao hisabo am’ Iehovà; Antao hipoña-peo amy lamilamim-pandrombahan-tikañey.
2 praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei
Ntao hiatrek’Aze am-pañandriañañe, antao hirebek’ ama’e an-tsabo.
3 quoniam Deus magnus Dominus et rex magnus super omnes deos
Andrianamboatse jabahinake t’Iehovà, naho Mpanjaka ra’elahy ambone’ ze fanalolahy iaby.
4 quia in manu eius fines terrae et altitudines montium ipsius sunt
Am-pità’e ao o hatsikeokeo’ ty tane toio, Aze ka o lengom-bohitseo.
5 quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt
Aze i riakey, ie ty namboatse aze, nitsenèm-pità’e i tane maikey.
6 venite adoremus et procidamus et ploremus ante Dominum qui fecit nos
Mb’etoa, hiambane vaho hitalaho, antao hanongalek’ añatrefa’ Iehovà Mpitsene antikañe.
7 quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eius
Amy te ie t’i Andrianañaharentikañe; itika ro ondatim-piandraza’e, naho ty lia-raim-pità’e; Anito, naho janjiñe’ areo i fiarañanaña’ey!
8 hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra
Ko mañagàñe arofo, manahake te Meriba añe, tañ’andro’ i Masa am-babangoañ’ añe;
9 sicut in inritatione secundum diem temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me; et viderunt opera mea
Ie nazizin-droae’ areo, naoveove’iareo ndra te nioni’iereo o fitoloñakoo.
10 quadraginta annis offensus fui generationi illi et dixi semper errant corde
Efa-polo taoñe te nalaiñeko i tariratsey le nanoeko ty hoe: foko miola an-troke, fa tsy apota’ iareo o satakoo;
11 et isti non cognoverunt vias meas ut iuravi in ira mea si intrabunt in requiem meam
Aa le nifanta ami’ty fifomboko: Toe tsy himoaha’iareo ty fitofàko.

< Psalmorum 95 >