< Psalmorum 94 >
1 psalmus David quarta sabbati Deus ultionum Dominus Deus ultionum libere egit
Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.
2 exaltare qui iudicas terram redde retributionem superbis
Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.
3 usquequo peccatores Domine usquequo peccatores gloriabuntur
Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,
4 effabuntur et loquentur iniquitatem loquentur omnes qui operantur iniustitiam
Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?
5 populum tuum Domine humiliaverunt et hereditatem tuam vexaverunt
Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?
6 viduam et advenam interfecerunt et pupillos occiderunt
Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,
7 et dixerunt non videbit Dominus nec intelleget Deus Iacob
Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?
8 intellegite qui insipientes estis in populo et stulti aliquando sapite
Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?
9 qui plantavit aurem non audiet aut qui finxit oculum non considerat
Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?
10 qui corripit gentes non arguet qui docet hominem scientiam
Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?
11 Dominus scit cogitationes hominum quoniam vanae sunt
Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.
12 beatus homo quem tu erudieris Domine et de lege tua docueris eum
Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.
13 ut mitiges ei a diebus malis donec fodiatur peccatori fovea
Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.
14 quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet
Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,
15 quoadusque iustitia convertatur in iudicium et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde diapsalma
Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.
16 quis consurget mihi adversus malignantes aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem
Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?
17 nisi quia Dominus adiuvit me paulo minus habitavit in inferno anima mea ()
Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.
18 si dicebam motus est pes meus misericordia tua Domine adiuvabat me
Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.
19 secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo consolationes tuae laetificaverunt animam meam
Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.
20 numquid aderit tibi sedis iniquitatis qui fingis dolorem in praecepto
Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,
21 captabunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnabunt
Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?
22 et factus est Dominus mihi in refugium et Deus meus in adiutorem spei meae
Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.
23 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos disperdet illos Dominus Deus noster
Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.