Psalmorum 90
1 oratio Mosi hominis Dei Domine refugium tu factus es nobis in generatione et generatione
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 priusquam montes fierent et formaretur terra et orbis a saeculo usque in saeculum tu es Deus
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 ne avertas hominem in humilitatem et dixisti convertimini filii hominum
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quae praeteriit et custodia in nocte
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 quae pro nihilo habentur eorum anni erunt
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 mane sicut herba transeat mane floreat et transeat vespere decidat induret et arescat
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo saeculum nostrum in inluminatione vultus tui
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 quoniam omnes dies nostri defecerunt in ira tua defecimus anni nostri sicut aranea meditabantur
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni si autem in potentatibus octoginta anni et amplius eorum labor et dolor quoniam supervenit mansuetudo et corripiemur
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 quis novit potestatem irae tuae et prae timore tuo iram tuam
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 dinumerare dexteram tuam sic notam fac et conpeditos corde in sapientia
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 convertere Domine usquequo et deprecabilis esto super servos tuos
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 repleti sumus mane misericordia tua et exultavimus et delectati sumus in omnibus diebus nostris
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 laetati sumus pro diebus quibus nos humiliasti annis quibus vidimus mala
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 et respice in servos tuos et in opera tua et dirige filios eorum
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 et sit splendor Domini Dei nostri super nos et opera manuum nostrarum dirige super nos et opus manuum nostrarum dirige;
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
