< Psalmorum 88 >

1 canticum psalmi filiis Core in finem pro Maeleth ad respondendum intellectus Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te
Una canción. Un salmo de los descendientes de Coré. Para el director del coro. Al son de “Mahalath Leannoth”. Un masquil por Hemán el ezraíta Señor, Dios de mi salvación, clamo a ti de día y de noche.
2 intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam
Por favor escucha mi oración; escucha mis palabras de súplica.
3 quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit (Sheol h7585)
Mi vida está llena de problemas, y mi muerte se acerca. (Sheol h7585)
4 aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio
Soy contado entre los moribundos; un hombre sin fuerzas.
5 inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt
Soy abandonado entre los muertos, tendido como un cadáver en la tumba, olvidado y dejado a tu cuidado.
6 posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis
Me has puesto en un pozo profundo, entre las penumbras.
7 super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma
Tu hostilidad me maltrata; me estás ahogando entre tus olas abrumadoras. (Selah)
8 longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar
Has hecho que mis enemigos me eviten, haciéndome repulsivo a sus vistas. Estoy atrapado, no puedo huir.
9 oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas
Señor, he llorado suplicándote cada día por ayuda, extendiendo mis manos hacia ti.
10 numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma
¿Haces milagros entre los muertos? ¿Se levantan los muertos para alabarte? (Selah)
11 numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione
Tu gran amor, ¿Se menciona en la tumba? Tu fidelidad, ¿Es discutida en lugar de destrucción?
12 numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra oblivionis
¿Las cosas maravillosas que haces son conocidas en las tinieblas? ¿Tu bondad es conocida en la tierra del olvido?
13 et ego ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te
Pero clamo a ti pidiendo ayuda; cada mañana oro a ti.
14 ut quid Domine repellis orationem meam avertis faciem tuam a me
Señor, ¿Por qué me rechazas? ¿Por qué te alejas de mí?
15 pauper sum ego et in laboribus a iuventute mea exaltatus autem humiliatus sum et conturbatus
He estado enfermo desde que era joven, a menudo estuve a las puertas de la muerte. He tenido que soportar las cosas terribles que me has hecho. ¡Estoy desesperado!
16 in me transierunt irae tuae et terrores tui conturbaverunt me
Tu ira me ha vencido; las cosas terribles que haces me han destruido.
17 circuierunt me sicut aqua tota die circumdederunt me simul
Ellos me rodean constantemente como aguas de una inundación, succionándome.
18 elongasti a me amicum et proximum et notos meos a miseria
Has hecho que mi familia y mis amigos se alejen. La oscuridad es mi única amiga.

< Psalmorum 88 >