< Psalmorum 84 >
1 in finem pro torcularibus filiis Core psalmus quam dilecta tabernacula tua Domine virtutum
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm. O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!
2 concupiscit et defecit anima mea in atria Domini cor meum et caro mea exultavit in Deum vivum
Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.
3 etenim passer invenit sibi domum et turtur nidum sibi ubi ponat pullos suos altaria tua Domine virtutum rex meus et Deus meus
Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!
4 beati qui habitant in domo tua in saecula saeculorum laudabunt te diapsalma
Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. (Sela)
5 beatus vir cui est auxilium abs te ascensiones in corde suo disposuit
Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje.
6 in valle lacrimarum in loco quem posuit
Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich.
7 etenim benedictiones dabit legis dator ibunt de virtute in virtutem videbitur Deus deorum in Sion
I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie.
8 Domine Deus virtutum exaudi orationem meam auribus percipe Deus Iacob diapsalma
O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. (Sela)
9 protector noster aspice Deus et respice in faciem christi tui
O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego.
10 quia melior est dies una in atriis tuis super milia elegi abiectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum
Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników.
11 quia misericordiam et veritatem diligit Deus gratiam et gloriam dabit Dominus
Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności.
12 non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia Domine virtutum beatus vir qui sperat in te
Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.