Psalmorum 78
1 intellectus Asaph adtendite populus meus legem meam inclinate aurem vestram in verba oris mei
Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!
2 aperiam in parabola os meum eloquar propositiones ab initio
Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.
3 quanta audivimus et cognovimus ea et patres nostri narraverunt nobis
Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,
4 non sunt occultata a filiis eorum in generationem alteram narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius quae fecit
det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
5 et suscitavit testimonium in Iacob et legem posuit in Israhel quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis
Han hev sett upp eit vitnemål i Jakob, og ei lov hev han lagt i Israel, som han baud våre feder, til å kunngjera deim for borni,
6 ut cognoscat generatio altera filii qui nascentur et exsurgent et narrabunt filiis suis
so den komande ætti, dei born som skulde verta fødde, kunde kjenna deim, at dei kunde koma fram og fortelja um deim til sine born,
7 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur opera Dei et mandata eius exquirant
og setja si von til Gud, og ikkje gløyma Guds verk, men taka vare på hans bodord,
8 ne fiant sicut patres eorum generatio prava et exasperans generatio quae non direxit cor suum et non est creditus cum Deo spiritus eius
og ikkje vera som deira feder, ei tver og tråssug ætt, ei ætt som ikkje gjorde sitt hjarta fast, og som i si ånd ikkje var trufast mot Gud.
9 filii Effrem intendentes et mittentes arcus conversi sunt in die belli
Efraims born, dei væpna bogeskyttarar, dei snudde på stridsdagen.
10 non custodierunt testamentum Dei et in lege eius noluerunt ambulare
Dei heldt ikkje Guds pakt og vilde ikkje ferdast i hans lov.
11 et obliti sunt benefactorum eius et mirabilium eius quae ostendit eis
Og dei gløymde hans storverk og hans under som han hadde synt deim.
12 coram patribus eorum quae fecit mirabilia in terra Aegypti in campo Taneos
For deira feder hadde han gjort under i Egyptarlandet på Soans mark.
13 interrupit mare et perduxit eos statuit aquas quasi utrem
Han kløyvde havet og let deim ganga igjenom, og let vatnet standa som ein haug.
14 et deduxit eos in nube diei et tota nocte in inluminatione ignis
Og han leidde deim med skyi um dagen, og heile natti ved elds ljos.
15 interrupit petram in heremo et adaquavit eos velut in abysso multa
Han kløyvde berg i øydemarki og let deim drikka som av store vatsdjup.
16 et eduxit aquam de petra et deduxit tamquam flumina aquas
Og han let bekkjer koma or fjellet og fekk vatn til å renna ned som elvar.
17 et adposuerunt adhuc peccare ei in ira excitaverunt Excelsum in inaquoso
Men dei heldt endå på og synda imot honom, og var tråssuge mot den Høgste i øydemarki.
18 et temptaverunt Deum in cordibus suis ut peterent escas animabus suis
Og dei freista Gud i sitt hjarta, so dei kravde mat for si lyst.
19 et male locuti sunt de Deo dixerunt numquid poterit Deus parare mensam in deserto
Og dei tala imot Gud, dei sagde: «Kann vel Gud duka bord i øydemarki?
20 quoniam percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem potest dare aut parare mensam populo suo
Sjå, han slo i berg, so vatn rann ut, og bekkjer fløymde. Tru han og kann gjeva brød, eller koma med kjøt til sitt folk?»
21 ideo audivit Dominus et distulit et ignis accensus est in Iacob et ira ascendit in Israhel
Difor, då Herren høyrde det, vart han harm, og eld loga upp mot Jakob, og vreide reiste seg mot Israel;
22 quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutare eius
for dei trudde ikkje på Gud og leit ikkje på hans frelsa.
23 et mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit
Og han gav skyerne ovantil, og himmelportarne let han upp.
24 et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis
Og han let manna regna yver deim til føda, og himmelkorn gav han deim.
25 panem angelorum manducavit homo cibaria misit eis in abundantiam
Englebrød fekk menneskje eta, nista sende han deim til mette.
26 transtulit austrum de caelo et induxit in virtute sua africum
Han let austanvinden fara ut i himmelen, og han førde sunnanvinden fram ved si magt.
27 et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut harenam maris volatilia pinnata
Og han let kjøt regna yver deim som dust, og fljugande fuglar som havsens sand,
28 et ceciderunt in medio castrorum eorum circa tabernacula eorum
og han let deim falla ned midt i deira læger, kringum deira bustader.
29 et manducaverunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis
Og dei åt og vart ovleg mette, og det dei hadde hug på, let han deim få.
30 non sunt fraudati a desiderio suo adhuc escae eorum erant in ore ipsorum
Dei var ikkje komne burt frå si lyst, endå hadde dei maten i munnen,
31 et ira Dei ascendit in eos et occidit pingues eorum et electos Israhel inpedivit
då steig Guds vreide upp imot deim, og han drap deira sterke menner hjå deim, og Israels ungdomar slo han ned.
32 in omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt mirabilibus eius
Med alt dette synda dei endå, og dei trudde ikkje på hans under.
33 et defecerunt in vanitate dies eorum et anni eorum cum festinatione
Og han let deira dagar kverva i fåfengd, og deira år i rædsla.
34 cum occideret eos quaerebant eum et revertebantur et diluculo veniebant ad Deum
Når han slo deim ned, då spurde dei etter honom, og vende um og søkte Gud,
35 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum et Deus excelsus redemptor eorum est
og kom i hug at Gud var deira berg og den høgste Gud var deira atterløysar.
36 et dilexerunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei
Men dei gjølte for honom med sin munn, og laug for honom med si tunga.
37 cor autem ipsorum non erat rectum cum eo nec fideles habiti sunt in testamento eius
Og deira hjarta hekk ikkje fast ved honom, og dei var ikkje true mot hans pakt.
38 ipse autem est misericors et propitius fiet peccatis eorum et non perdet eos et abundabit ut avertat iram suam et non accendet omnem iram suam
Men han er miskunnsam, han forlet skuld og tyner ikkje, og mange gonger let han sin vreide venda um, og han vakte ikkje heile sin harm.
39 et recordatus est quia caro sunt spiritus vadens et non rediens
Og han kom i hug at dei var kjøt, ein andepust som kverv og ikkje kjem att.
40 quotiens exacerbaverunt eum in deserto in ira concitaverunt eum in inaquoso
Kor ofte dei tråssa honom i øydemarki og gjorde honom sorg i audni!
41 et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel exacerbaverunt
Og dei freista atter Gud og krenkte Israels Heilage.
42 non sunt recordati manus eius die qua redemit eos de manu tribulantis
Dei kom ikkje handi hans i hug, eller den dagen då han fria deim frå fienden,
43 sicut posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos
då han gjorde sine teikn i Egyptarland, og sine undergjerningar på Soans mark.
44 et convertit in sanguine flumina eorum et imbres eorum ne biberent
Og han gjorde deira elvar til blod, og sine rennande vatn kunde dei ikkje drikka.
45 misit in eos cynomiam et comedit eos et ranam et disperdit eos
Han sende imot deim flugesvermar som åt deim upp, og froskar som tynte deim.
46 et dedit erugini fructus eorum et labores eorum lucustae
Og han gav deira grøda til gnagaren og deira arbeid til grashoppen.
47 et occidit in grandine vineam eorum et moros eorum in pruina
Han slo deira vintre ned med hagl og deira morbærtre med haglsteinar.
48 et tradidit grandini iumenta eorum et possessionem eorum igni
Og han gav deira fe til haglet og deira hjorder til eldingarne.
49 misit in eos iram indignationis suae indignationem et iram et tribulationem inmissionem per angelos malos
Han sende på deim sin brennande vreide, sinne og harm og trengsla, ei sending av uferds-englar.
50 viam fecit semitae irae suae non pepercit a morte animarum eorum et iumenta eorum in morte conclusit
Han braut veg for sin vreide, han sparde ikkje deira sjæl for dauden, og deira liv gav han til sotti.
51 et percussit omne primitivum in terra Aegypti primitias laborum eorum in tabernaculis Cham
Og han slo alle fyrstefødde i Egyptarland, fyrstegrøda av dei sterke i Khams tjeld.
52 et abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto
Og han let sitt folk fara av stad som sauer, og førde deim som ei hjord i øydemarki.
53 et deduxit eos in spe et non timuerunt et inimicos eorum operuit mare
Og han leidde deim trygt, og dei ræddast ikkje, men havet løynde deira fiendar.
54 et induxit eos in montem sanctificationis suae montem quem adquisivit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis
Og han førde deim til sitt heilage landmerke, det fjell som hans høgre hand hadde vunne.
55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israhel
Og han dreiv ut heidningar for deim, og let deira land falla til deim som arv, og let Israels ætter bu i deira tjeld.
56 et temptaverunt et exacerbaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt
Men dei freista Gud, den Høgste, og tråssa honom, og hans vitnemål agta dei ikkje på.
57 et averterunt se et non servaverunt pactum quemadmodum patres eorum conversi sunt in arcum pravum
Og dei veik av og var utrugne som deira feder, dei vende um som ein veik boge.
58 et in ira concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt
Dei harma honom med sine haugar og eggja honom med sine avgudar.
59 audivit Deus et sprevit et ad nihilum redegit valde Israhel
Gud høyrde det og vart vreid, og han vart svært leid av Israel.
60 et reppulit tabernaculum Selo tabernaculum suum ubi habitavit in hominibus
Og han gjekk burt frå sin bustad i Silo, det tjeld han hadde slege upp millom menneskje.
61 et tradidit in captivitatem virtutem eorum et pulchritudinem eorum in manus inimici
Og han let sin styrke verta førd burt som fange, og gav si æra i fiendehand.
62 et conclusit in gladio populum suum et hereditatem suam sprevit
Og han gav sitt folk til sverdet, og på sin arv harmast han.
63 iuvenes eorum comedit ignis et virgines eorum non sunt lamentatae
Eld åt deira unge menner, og deira møyar fekk ingen bruresong.
64 sacerdotes eorum in gladio ceciderunt et viduae eorum non plorabuntur
Deira prestar fall for sverdet, og deira enkjor fekk ikkje syrgja
65 et excitatus est tamquam dormiens Dominus tamquam potens crapulatus a vino
Då vakna Herren som ein sovande, som ei kjempa frå rus av vin.
66 et percussit inimicos suos in posteriora obprobrium sempiternum dedit illis
Og han slo sine fiendar attende, og han førde yver deim æveleg skam.
67 et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Effrem non elegit
Og han støytte burt Josefs tjeld, og Efraims ætt valde han ikkje ut.
68 et elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit
Men han valde Judas ætt, Sions fjell som han elska.
69 et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra quam fundavit in saecula
Og han bygde sin heilagdom som høge fjell, liksom jordi som han hev grunnfest til æveleg tid.
70 et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium de post fetantes accepit eum
Og han valde ut David, sin tenar, og tok honom frå sauegrindarne.
71 pascere Iacob servum suum et Israhel hereditatem suam
Han førde honom frå lambsauerne som han fylgde, til å gjæta Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
72 et pavit eos in innocentia cordis sui et in intellectibus manuum suarum deduxit eos
Og han gjætte deim etter sitt ærlege hjarta, og med si kloke hand leidde han deim.
