Psalmorum 78
1 intellectus Asaph adtendite populus meus legem meam inclinate aurem vestram in verba oris mei
Þjóð mín, hlustaðu á kenningu mína. Gefðu gaum að því sem ég hef að segja.
2 aperiam in parabola os meum eloquar propositiones ab initio
Nú ætla ég að rifja upp fyrir þér liðna atburði,
3 quanta audivimus et cognovimus ea et patres nostri narraverunt nobis
frásagnir sem varðveist hafa frá kynslóð til kynslóðar.
4 non sunt occultata a filiis eorum in generationem alteram narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius quae fecit
Ég birti ykkur sannleikann, svo að þið getið sagt börnum ykkar frá dásemdarverkum Drottins, öllum þeim undrum sem hann vann.
5 et suscitavit testimonium in Iacob et legem posuit in Israhel quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis
Lögmál sitt gaf hann Ísrael og bauð forfeðrunum að kenna það börnum sínum
6 ut cognoscat generatio altera filii qui nascentur et exsurgent et narrabunt filiis suis
sem síðan skyldu kenna það sínum afkomendum. Þannig skyldi lögmál hans berast frá einni kynslóðinni til annarrar.
7 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur opera Dei et mandata eius exquirant
Því hefur sérhver kynslóð getað haldið lög Guðs, treyst honum og heyrt um hans dásemdarverk.
8 ne fiant sicut patres eorum generatio prava et exasperans generatio quae non direxit cor suum et non est creditus cum Deo spiritus eius
Ný kynslóð skyldi ekki þurfa að fara að fordæmi feðra sinna sem voru þrjóskir, óhlýðnir og ótrúir og forhertu sig gegn Guði.
9 filii Effrem intendentes et mittentes arcus conversi sunt in die belli
Þótt íbúar Efraím væru alvopnaðir, þá flúðu þeir þegar að orustunni kom.
10 non custodierunt testamentum Dei et in lege eius noluerunt ambulare
Þannig rufu þeir sáttmálann við Guð og fóru sína eigin leið.
11 et obliti sunt benefactorum eius et mirabilium eius quae ostendit eis
Þeir gleymdu máttarverkum Drottins,
12 coram patribus eorum quae fecit mirabilia in terra Aegypti in campo Taneos
sem hann hafði fyrir þá gert og forfeður þeirra í Egyptalandi,
13 interrupit mare et perduxit eos statuit aquas quasi utrem
þegar hann klauf hafið og leiddi þá yfir þurrum fótum. Vatnið stóð eins og veggur til beggja handa!
14 et deduxit eos in nube diei et tota nocte in inluminatione ignis
Að degi til leiddi hann þá með skýi, en eldstólpa um nætur.
15 interrupit petram in heremo et adaquavit eos velut in abysso multa
Hann rauf gat á klettinn í eyðimörkinni. Vatnið streymdi fram og þeir svöluðu þorsta sínum.
16 et eduxit aquam de petra et deduxit tamquam flumina aquas
Já, það flæddi frá klettinum, líkast rennandi á!
17 et adposuerunt adhuc peccare ei in ira excitaverunt Excelsum in inaquoso
Samt héldu þeir fast við þrjósku sína og syndguðu gegn hinum hæsta Guði.
18 et temptaverunt Deum in cordibus suis ut peterent escas animabus suis
Þeir kvörtuðu og kveinuðu og heimtuðu annað að borða en það sem Guð gaf þeim.
19 et male locuti sunt de Deo dixerunt numquid poterit Deus parare mensam in deserto
Þeir ásökuðu jafnvel sjálfan Guð og sögðu:
20 quoniam percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem potest dare aut parare mensam populo suo
„Hann gaf okkur vatn, en hvers vegna fáum við ekki brauð eða kjöt?!“
21 ideo audivit Dominus et distulit et ignis accensus est in Iacob et ira ascendit in Israhel
Drottinn hlustaði og honum rann í skap, reiði hans upptendraðist gegn Ísrael.
22 quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutare eius
Enda treystu þeir honum ekki, né trúðu forsjá hans.
23 et mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit
Jafnvel þótt hann lyki upp himninum – eins og glugga! –
24 et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis
og léti manna rigna niður.
25 panem angelorum manducavit homo cibaria misit eis in abundantiam
Já, þeir átu englabrauð! – og urðu mettir.
26 transtulit austrum de caelo et induxit in virtute sua africum
Þá lét hann austanvind blása og stýrði vestanvindinum með krafti sínum.
27 et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut harenam maris volatilia pinnata
Og viti menn, fuglum rigndi af himni, – þeir voru eins og sandur á sjávarströnd!
28 et ceciderunt in medio castrorum eorum circa tabernacula eorum
Af hans völdum féllu þeir til jarðar um allar tjaldbúðirnar.
29 et manducaverunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis
Og fólkið át nægju sína. Hann mettaði hungur þeirra.
30 non sunt fraudati a desiderio suo adhuc escae eorum erant in ore ipsorum
En varla höfðu þeir lokið matnum – fæðan var enn í munni þeirra,
31 et ira Dei ascendit in eos et occidit pingues eorum et electos Israhel inpedivit
þá reiddist Drottinn þeim og lagði að velli æskumenn Ísraels.
32 in omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt mirabilibus eius
En þeir sáu sig ekki um hönd, en héldu áfram að syndga og vildu ekki trúa kraftaverkum Drottins.
33 et defecerunt in vanitate dies eorum et anni eorum cum festinatione
Þess vegna stytti hann ævi þeirra og sendi þeim miklar hörmungar.
34 cum occideret eos quaerebant eum et revertebantur et diluculo veniebant ad Deum
En þegar neyðin var stærst, tóku þeir að leita Guðs. Þeir iðruðust og snéru sér til hans.
35 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum et Deus excelsus redemptor eorum est
Þeir viðurkenndu að Guð er eini grundvöllur lífsins – að hinn hæsti Guð væri frelsari þeirra.
36 et dilexerunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei
En því miður fylgdu þeir honum aðeins í orði kveðnu, en ekki af heilum hug,
37 cor autem ipsorum non erat rectum cum eo nec fideles habiti sunt in testamento eius
hjarta þeirra var langt frá honum. Þeir stóðu ekki við orð sín.
38 ipse autem est misericors et propitius fiet peccatis eorum et non perdet eos et abundabit ut avertat iram suam et non accendet omnem iram suam
Samt var hann þeim miskunnsamur, fyrirgaf syndir þeirra og tortímdi þeim ekki. Margoft hélt hann aftur af reiði sinni.
39 et recordatus est quia caro sunt spiritus vadens et non rediens
Hann minntist þess að þeir voru dauðlegir menn, eins og andblær sem kemur og fer.
40 quotiens exacerbaverunt eum in deserto in ira concitaverunt eum in inaquoso
Já, oft risu þeir gegn Guði í eyðimörkinni og ollu honum vonbrigðum.
41 et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel exacerbaverunt
Aftur og aftur sneru þeir við honum baki og freistuðu hans.
42 non sunt recordati manus eius die qua redemit eos de manu tribulantis
Þeir gleymdu krafti hans og kærleika og hvernig hann hafði frelsað þá frá óvinum þeirra.
43 sicut posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos
Þeir gleymdu plágunum sem hann sendi Egyptum í Sóan
44 et convertit in sanguine flumina eorum et imbres eorum ne biberent
þegar hann breytti fljótum þeirra í blóð, svo að enginn gat drukkið.
45 misit in eos cynomiam et comedit eos et ranam et disperdit eos
Eða þegar hann fyllti landið af flugum og froskum!
46 et dedit erugini fructus eorum et labores eorum lucustae
Lirfurnar spilltu uppskerunni og engispretturnar átu allt, hvort tveggja var frá honum komið.
47 et occidit in grandine vineam eorum et moros eorum in pruina
Hann eyddi vínviði þeirra með hagléli og mórberjatrjánum með frosti.
48 et tradidit grandini iumenta eorum et possessionem eorum igni
Búpeningurinn hrundi niður í haganum, haglið rotaði hann og sauðirnir drápust í eldingum.
49 misit in eos iram indignationis suae indignationem et iram et tribulationem inmissionem per angelos malos
Hann úthellti reiði sinni yfir þá, sendi þeim ógn og skelfingu. Hann leysti út sendiboða ógæfunnar – engla sem létu þá kenna á því!
50 viam fecit semitae irae suae non pepercit a morte animarum eorum et iumenta eorum in morte conclusit
Hann gaf reiðinni lausan tauminn. Og ekki hlífði hann Egyptunum. Þeir fengu vænan skerf af plágum og sjúkdómum.
51 et percussit omne primitivum in terra Aegypti primitias laborum eorum in tabernaculis Cham
Þá deyddi hann frumburði Egypta, efnilegan ungviðinn, sem vonirnar voru bundnar við.
52 et abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto
Sinn eigin lýð leiddi hann styrkri hendi gegnum eyðimörkina.
53 et deduxit eos in spe et non timuerunt et inimicos eorum operuit mare
Hann var skjól þeirra og vörn. Þeir þurftu ekkert að óttast, en hafið gleypti óvini þeirra.
54 et induxit eos in montem sanctificationis suae montem quem adquisivit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis
Hann greiddi för þeirra til fyrirheitna landsins, til hæðanna sem hann hafði skapað.
55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israhel
Íbúum landsins stökkti hann á flótta en gaf þar ættkvíslum Ísraels erfðahlut og skjól.
56 et temptaverunt et exacerbaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt
En þótt þeir nytu gæsku Guðs, risu þeir gegn hinum hæsta og fyrirlitu boðorð hans.
57 et averterunt se et non servaverunt pactum quemadmodum patres eorum conversi sunt in arcum pravum
Þeir sneru af leið og rufu trúnað rétt eins og feður þeirra. Eins og bogin ör misstu þeir marksins sem Guð hafði sett þeim.
58 et in ira concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt
Þeir tóku aðra guði, reistu þeim ölturu og egndu Drottin á móti sér.
59 audivit Deus et sprevit et ad nihilum redegit valde Israhel
Guð sá verk þeirra og reiddist – fékk viðbjóð á Ísrael.
60 et reppulit tabernaculum Selo tabernaculum suum ubi habitavit in hominibus
Hann yfirgaf helgidóm sinn í Síló, bústað sinn meðal manna.
61 et tradidit in captivitatem virtutem eorum et pulchritudinem eorum in manus inimici
Örk sína lét hann falla í hendur óvinanna og vegsemd hans var óvirt af heiðingjum.
62 et conclusit in gladio populum suum et hereditatem suam sprevit
Hann reiddist lýð sínum og lét hann falla fyrir sverði óvinanna.
63 iuvenes eorum comedit ignis et virgines eorum non sunt lamentatae
Æskumenn Ísraels fórust í eldi og ungu stúlkurnar upplifðu ekki sinn brúðkaupsdag.
64 sacerdotes eorum in gladio ceciderunt et viduae eorum non plorabuntur
Prestunum var slátrað og ekkjur þeirra dóu áður en þær gátu harmað þá.
65 et excitatus est tamquam dormiens Dominus tamquam potens crapulatus a vino
Þá var sem Drottinn vaknaði af svefni, eins og hetja sem rís upp úr vímu,
66 et percussit inimicos suos in posteriora obprobrium sempiternum dedit illis
og hann gaf þeim vænt spark í bakhlutann og sendi þá burt með skömm, sömu leið og þeir komu.
67 et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Effrem non elegit
Hann hafnaði fjölskyldu Jósefs, ætt Efraíms,
68 et elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit
en kaus Júdaættkvísl og Síonfjall, sem hann elskar.
69 et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra quam fundavit in saecula
Þar reisti hann musteri sitt – voldugt og traust rétt eins og himin og jörð.
70 et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium de post fetantes accepit eum
Hann kaus Davíð sem þjón sinn, tók hann frá sauðunum,
71 pascere Iacob servum suum et Israhel hereditatem suam
úr smalamennskunni, til að verða leiðtogi og hirðir þjóðar sinnar.
72 et pavit eos in innocentia cordis sui et in intellectibus manuum suarum deduxit eos
Og hann gætti hennar af öryggi og með hreinu hjarta.
