< Psalmorum 77 >
1 in finem pro Idithun psalmus Asaph voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Deum et intendit me
Al maestro de coro. A Iditún. Salmo de Asaf. Mi voz sube hacia Dios y clama; mi voz va hasta Dios para que me oiga.
2 in die tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis nocte contra eum et non sum deceptus rennuit consolari anima mea
En el día de mi angustia busco al Señor; de noche, mis manos se extienden sin descanso, y mi alma rehúsa el consuelo.
3 memor fui Dei et delectatus sum exercitatus sum et defecit spiritus meus diapsalma
Si pienso en Dios tengo que gemir; si cavilo, mi espíritu desfallece.
4 anticipaverunt vigilias oculi mei turbatus sum et non sum locutus
Tú mantienes insomnes mis ojos; estoy perturbado, incapaz de hablar.
5 cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui
Pienso en los días antiguos y considero los años eternos.
6 et meditatus sum nocte cum corde meo exercitabar et scobebam spiritum meum
Por la noche medito en mi corazón, reflexiono y mi espíritu inquiere:
7 numquid in aeternum proiciet Deus et non adponet ut conplacitior sit adhuc
¿Es que nos desechará el Señor por todos los siglos? ¿No volverá a sernos favorable?
8 aut in finem misericordiam suam abscidet a generatione in generationem
¿Se habrá agotado para siempre su bondad? ¿Será vana su promesa hecha para todas las generaciones?
9 aut obliviscetur misereri Deus aut continebit in ira sua misericordias suas diapsalma
¿Se habrá olvidado Dios de su clemencia? o ¿en su ira habrá contenido su misericordia?
10 et dixi nunc coepi haec mutatio dexterae Excelsi
Y dije: “Este es mi dolor: que la diestra del Altísimo haya cambiado.”
11 memor fui operum Domini quia memor ero ab initio mirabilium tuorum
Recordaré los hechos de Yahvé; sí, me acuerdo de tus antiguas maravillas;
12 et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor
medito todas tus obras y peso tus hazañas.
13 Deus in sancto via tua quis deus magnus sicut Deus noster
Santo es tu camino, oh Dios, ¿Qué Dios hay tan grande como el Dios nuestro?
14 tu es Deus qui facis mirabilia notam fecisti in populis virtutem tuam
Tú eres el Dios que obra prodigios, y has dado a conocer a los pueblos tu poder.
15 redemisti in brachio tuo populum tuum filios Iacob et Ioseph diapsalma
Redimiste con tu brazo a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José.
16 viderunt te aquae Deus viderunt te aquae et timuerunt et turbatae sunt abyssi
Las aguas te vieron, oh Dios, te vieron las aguas, y temblaron; hasta los abismos se estremecieron.
17 multitudo sonitus aquarum vocem dederunt nubes etenim sagittae tuae transeunt
Aguas derramaron las nubes, los cielos hicieron oír su voz, y volaron tus dardos.
18 vox tonitrui tui in rota inluxerunt coruscationes tuae orbi terrae commota est et contremuit terra
Tu trueno sonó en el torbellino, los relámpagos iluminaron el mundo; se conmovió y tembló la tierra.
19 in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non cognoscentur
Tu camino se abrió a través del mar, y tus sendas sobre inmensas aguas, sin que aparecieran las huellas de tus pisadas.
20 deduxisti sicut oves populum tuum in manu Mosi et Aaron
Y Tú mismo guiaste a tu pueblo como un rebaño, por mano de Moisés y de Aarón.