Psalmorum 74
1 intellectus Asaph ut quid Deus reppulisti in finem iratus est furor tuus super oves pascuae tuae
Asaf'ın Maskili Ey Tanrı, neden bizi sonsuza dek reddettin? Niçin otlağının koyunlarına karşı öfken tütmekte?
2 memor esto congregationis tuae quam possedisti ab initio redemisti virgam hereditatis tuae mons Sion in quo habitasti in eo
Anımsa geçmişte sahiplendiğin topluluğu, Kendi halkın olsun diye kurtardığın oymağı Ve üzerine konut kurduğun Siyon Dağı'nı.
3 leva manus tuas in superbias eorum in finem quanta malignatus est inimicus in sancto
Yönelt adımlarını şu onarılmaz yıkıntılara doğru, Düşman kutsal yerdeki her şeyi yıktı.
4 et gloriati sunt qui oderunt te in medio sollemnitatis tuae posuerunt signa sua signa
Düşmanların bizimle buluştuğun yerde kükredi, Zafer simgesi olarak kendi bayraklarını dikti.
5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum quasi in silva lignorum securibus
Gür bir ormana Baltayla dalar gibiydiler.
6 exciderunt ianuas eius in id ipsum in securi et ascia deiecerunt eam
Baltayla, balyozla kırdılar, Bütün oymaları.
7 incenderunt igni sanctuarium tuum in terra polluerunt tabernaculum nominis tui
Ateşe verdiler tapınağını, Yerle bir edip kutsallığını bozdular Adının yaşadığı konutun.
8 dixerunt in corde suo cognatio eorum simul quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra
İçlerinden, “Hepsini ezelim!” dediler. Ülkede Tanrı'yla buluşma yerlerinin tümünü yaktılar.
9 signa nostra non vidimus iam non est propheta et nos non cognoscet amplius
Artık kutsal simgelerimizi görmüyoruz, Peygamberler de yok oldu, İçimizden kimse bilmiyor ne zamana dek...
10 usquequo Deus inproperabit inimicus inritat adversarius nomen tuum in finem
Ey Tanrı, ne zamana dek düşman sana sövecek, Hasmın senin adını hor görecek?
11 ut quid avertis manum tuam et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem
Niçin geri çekiyorsun elini? Çıkar sağ elini bağrından, yok et onları!
12 Deus autem rex noster ante saeculum operatus est salutes in medio terrae
Ama geçmişten bu yana kralım sensin, ey Tanrı, Yeryüzünde kurtuluş sağladın.
13 tu confirmasti in virtute tua mare contribulasti capita draconum in aquis
Gücünle denizi yardın, Canavarların kafasını sularda parçaladın.
14 tu confregisti capita draconis dedisti eum escam populis Aethiopum
Livyatan'ın başlarını ezdin, Çölde yaşayanlara onu yem ettin.
15 tu disrupisti fontem et torrentes tu siccasti fluvios Aetham;
Kaynaklar, dereler fışkırttın, Sürekli akan ırmakları kuruttun.
16 tuus est dies et tua est nox tu fabricatus es auroram et solem
Gün senindir, gece de senin, Ay ve güneşi sen yerleştirdin,
17 tu fecisti omnes terminos terrae aestatem et ver tu plasmasti ea
Yeryüzünün bütün sınırlarını sen saptadın, Yazı da kışı da yaratan sensin.
18 memor esto huius inimicus inproperavit Dominum et populus insipiens incitavit nomen tuum
Anımsa, ya RAB, düşmanın sana nasıl sövdüğünü, Akılsız bir halkın, adını nasıl hor gördüğünü.
19 ne tradas bestiis animam confitentem tibi animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem
Canavara teslim etme kumrunun canını, Asla unutma düşkün kullarının yaşamını.
20 respice in testamentum tuum quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum
Yaptığın antlaşmayı gözönüne al, Çünkü ülkenin her karanlık köşesi Zorbaların inleriyle dolmuş.
21 ne avertatur humilis factus confusus pauper et inops laudabunt nomen tuum
Düşkünler boynu bükük geri çevrilmesin, Mazlumlar, yoksullar adına övgüler dizsin.
22 exsurge Deus iudica causam tuam memor esto inproperiorum tuorum eorum qui ab insipiente sunt tota die
Kalk, ey Tanrı, davanı savun! Anımsa akılsızların gün boyu sana nasıl sövdüğünü!
23 ne obliviscaris voces inimicorum tuorum superbia eorum qui te oderunt ascendit semper
Unutma hasımlarının yaygarasını, Sana başkaldıranların durmadan yükselen patırtısını!
