< Psalmorum 74 >
1 intellectus Asaph ut quid Deus reppulisti in finem iratus est furor tuus super oves pascuae tuae
Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
2 memor esto congregationis tuae quam possedisti ab initio redemisti virgam hereditatis tuae mons Sion in quo habitasti in eo
Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
3 leva manus tuas in superbias eorum in finem quanta malignatus est inimicus in sancto
Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
4 et gloriati sunt qui oderunt te in medio sollemnitatis tuae posuerunt signa sua signa
Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum quasi in silva lignorum securibus
Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
6 exciderunt ianuas eius in id ipsum in securi et ascia deiecerunt eam
Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
7 incenderunt igni sanctuarium tuum in terra polluerunt tabernaculum nominis tui
Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
8 dixerunt in corde suo cognatio eorum simul quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra
«Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
9 signa nostra non vidimus iam non est propheta et nos non cognoscet amplius
Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
10 usquequo Deus inproperabit inimicus inritat adversarius nomen tuum in finem
Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
11 ut quid avertis manum tuam et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem
Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
12 Deus autem rex noster ante saeculum operatus est salutes in medio terrae
Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
13 tu confirmasti in virtute tua mare contribulasti capita draconum in aquis
Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
14 tu confregisti capita draconis dedisti eum escam populis Aethiopum
Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
15 tu disrupisti fontem et torrentes tu siccasti fluvios Aetham;
Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
16 tuus est dies et tua est nox tu fabricatus es auroram et solem
Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
17 tu fecisti omnes terminos terrae aestatem et ver tu plasmasti ea
Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
18 memor esto huius inimicus inproperavit Dominum et populus insipiens incitavit nomen tuum
Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
19 ne tradas bestiis animam confitentem tibi animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem
Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
20 respice in testamentum tuum quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum
Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
21 ne avertatur humilis factus confusus pauper et inops laudabunt nomen tuum
Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
22 exsurge Deus iudica causam tuam memor esto inproperiorum tuorum eorum qui ab insipiente sunt tota die
Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
23 ne obliviscaris voces inimicorum tuorum superbia eorum qui te oderunt ascendit semper
Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.