Psalmorum 73
1 psalmus Asaph quam bonus Israhel Deus his qui recto sunt corde
Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
2 mei autem paene moti sunt pedes paene effusi sunt gressus mei
Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
3 quia zelavi super iniquis pacem peccatorum videns
Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 quia non est respectus morti eorum et firmamentum in plaga eorum
Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur
W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 ideo tenuit eos superbia operti sunt iniquitate et impietate sua
Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 prodiet quasi ex adipe iniquitas eorum transierunt in affectum cordis
Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 cogitaverunt et locuti sunt in nequitia iniquitatem in excelso locuti sunt
Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 posuerunt in caelum os suum et lingua eorum transivit in terra
Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 ideo convertetur populus meus hic et dies pleni invenientur in eis
A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 et dixerunt quomodo scit Deus et si est scientia in Excelso
Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo obtinuerunt divitias
Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 et dixi ergo sine causa iustificavi cor meum et lavi inter innocentes manus meas
Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 et fui flagellatus tota die et castigatio mea in matutino
Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 si dicebam narrabo sic ecce nationem filiorum tuorum reprobavi
Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 et existimabam cognoscere hoc labor est ante me
Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 donec intrem in sanctuarium Dei intellegam in novissimis eorum
Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 verumtamen propter dolos posuisti eis deiecisti eos dum adlevarentur
Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 quomodo facti sunt in desolationem subito defecerunt perierunt propter iniquitatem suam
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 velut somnium surgentium Domine in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges
Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 quia inflammatum est cor meum et renes mei commutati sunt
Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 et ego ad nihilum redactus sum et nescivi
Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 ut iumentum factus sum apud te et ego semper tecum
A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 tenuisti manum dexteram meam et in voluntate tua deduxisti me et cum gloria suscepisti me
Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 quid enim mihi est in caelo et a te quid volui super terram
Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 defecit caro mea et cor meum Deus cordis mei et pars mea Deus in aeternum
Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem qui fornicatur abs te
Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 mihi autem adherere Deo bonum est ponere in Domino Deo spem meam ut adnuntiem omnes praedicationes tuas in portis filiae Sion
Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
