Psalmorum 72
1 in Salomonem
Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;
2 Deus iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio regis iudicare populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio
Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.
3 suscipiant montes pacem populo et colles iustitiam
Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
4 iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios pauperum et humiliabit calumniatorem
Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.
5 et permanebit cum sole et ante lunam generationes generationum
Będą się bać ciebie, póki słońce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.
6 descendet sicut pluvia in vellus et sicut stillicidia stillantia super terram
Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:
7 orietur in diebus eius iustitia et abundantia pacis donec auferatur luna
Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.
8 et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos orbis terrarum
Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.
9 coram illo procident Aethiopes et inimici eius terram lingent
Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.
10 reges Tharsis et insulae munera offerent reges Arabum et Saba dona adducent
Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.
11 et adorabunt eum omnes reges omnes gentes servient ei
I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.
12 quia liberavit pauperem a potente et pauperem cui non erat adiutor
Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.
13 parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet
Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.
14 ex usuris et iniquitate redimet animas eorum et honorabile nomen eorum coram illo
Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.
15 et vivet et dabitur ei de auro Arabiae et orabunt de ipso semper tota die benedicent ei
I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.
16 erit firmamentum in terra in summis montium superextolletur super Libanum fructus eius et florebunt de civitate sicut faenum terrae
Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.
17 sit nomen eius benedictum in saecula ante solem permanet nomen eius et benedicentur in ipso omnes tribus terrae omnes gentes beatificabunt eum
Imię jego będzie na wieki; pokąd słońce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.
18 benedictus Dominus Deus Deus Israhel qui facit mirabilia solus
Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.
19 et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum et replebitur maiestate eius omnis terra fiat fiat
I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.
20 defecerunt laudes David filii Iesse
A tuć się kończą modlitwy Dawida, syna Isajego.
