Psalmorum 71
1 David psalmus filiorum Ionadab et priorum captivorum in te Domine speravi non confundar in aeternum
W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.
2 in iustitia tua libera me et eripe me inclina ad me aurem tuam et salva me
Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.
3 esto mihi in Deum protectorem et in locum munitum ut salvum me facias quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu
Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził; przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.
4 Deus meus eripe me de manu peccatoris de manu contra legem agentis et iniqui
Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;
5 quoniam tu es patientia mea Domine Domine spes mea a iuventute mea
Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.
6 in te confirmatus sum ex utero de ventre matris meae tu es protector meus in te cantatio mea semper
Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.
7 tamquam prodigium factus sum multis et tu adiutor fortis
Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.
8 repleatur os meum laude ut cantem gloriam tuam tota die magnitudinem tuam
Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją.
9 non proicias me in tempore senectutis cum deficiet virtus mea ne derelinquas me
Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.
10 quia dixerunt inimici mei mihi et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum
Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,
11 dicentes Deus dereliquit eum persequimini et conprehendite eum quia non est qui eripiat
Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.
12 Deus ne elongeris a me Deus meus in adiutorium meum respice
Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.
13 confundantur et deficiant detrahentes animae meae operiantur confusione et pudore qui quaerunt mala mihi
Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
14 ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam
Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.
15 os meum adnuntiabit iustitiam tuam tota die salutem tuam quoniam non cognovi litteraturam
Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.
16 introibo in potentiam Domini Domine memorabor iustitiae tuae solius
Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.
17 Deus docuisti me ex iuventute mea et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua
Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje.
18 et usque in senectam et senium Deus ne derelinquas me donec adnuntiem brachium tuum generationi omni quae ventura est potentiam tuam
A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.
19 et iustitiam tuam Deus usque in altissima quae fecisti magnalia Deus quis similis tibi
Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?
20 quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas et conversus vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me
Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.
21 multiplicasti magnificentiam tuam et conversus consolatus es me
Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.
22 nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam Deus psallam tibi in cithara Sanctus Israhel
A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!
23 exultabunt labia mea cum cantavero tibi et anima mea quam redemisti
Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam cum confusi et reveriti fuerint qui quaerunt mala mihi
Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.
