Psalmorum 69
1 in finem pro his qui commutabuntur David salvum me fac Deus quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam
Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
2 infixus sum in limum profundi et non est substantia veni in altitudines maris et tempestas demersit me
Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
3 laboravi clamans raucae factae sunt fauces meae defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum
Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
4 multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste quae non rapui tunc exsolvebam
Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
5 Deus tu scis insipientiam meam et delicta mea a te non sunt abscondita
Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
6 non erubescant in me qui expectant te Domine Domine virtutum non confundantur super me qui quaerunt te Deus Israhel
Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
7 quoniam propter te sustinui obprobrium operuit confusio faciem meam
Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
8 extraneus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris meae
Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
9 quoniam zelus domus tuae comedit me et obprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me
Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
10 et operui in ieiunio animam meam et factum est in obprobrium mihi
Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.
11 et posui vestimentum meum cilicium et factus sum illis in parabolam
Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
12 adversum me exercebantur qui sedebant in porta et in me psallebant qui bibebant vinum
Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
13 ego vero orationem meam ad te Domine tempus beneplaciti Deus in multitudine misericordiae tuae exaudi me in veritate salutis tuae
Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
14 eripe me de luto ut non infigar liberer ab his qui oderunt me et de profundis aquarum
Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
15 non me demergat tempestas aquae neque absorbeat me profundum neque urgeat super me puteus os suum
Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
16 exaudi me Domine quoniam benigna est misericordia tua secundum multitudinem miserationum tuarum respice me
Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
17 et ne avertas faciem tuam a puero tuo quoniam tribulor velociter exaudi me
Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
18 intende animae meae et libera eam propter inimicos meos eripe me
Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
19 tu scis inproperium meum et confusionem et reverentiam meam
Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
20 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me inproperium expectavit cor meum et miseriam et sustinui qui simul contristaretur et non fuit et qui consolaretur et non inveni
Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
21 et dederunt in escam meam fel et in siti mea potaverunt me aceto
Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
22 fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum et in retributiones et in scandalum
Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
23 obscurentur oculi eorum ne videant et dorsum eorum semper incurva
Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
24 effunde super eos iram tuam et furor irae tuae conprehendat eos
Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
25 fiat habitatio eorum deserta et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet
Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
26 quoniam quem tu percussisti persecuti sunt et super dolorem vulnerum meorum addiderunt
Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
27 adpone iniquitatem super iniquitatem eorum et non intrent in iustitia tua
Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
28 deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur
Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
29 ego sum pauper et dolens salus tua Deus suscepit me
Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
30 laudabo nomen Dei cum cantico magnificabo eum in laude
Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
31 et placebit Deo super vitulum novellum cornua producentem et ungulas
A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
32 videant pauperes et laetentur quaerite Deum et vivet anima vestra
To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
33 quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit
Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
34 laudent illum caeli et terra mare et omnia reptilia in eis
Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
35 quoniam Deus salvam faciet Sion et aedificabuntur civitates Iudaeae et inhabitabunt ibi et hereditate adquirent eam
Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
36 et semen servorum eius possidebunt eam et qui diligunt nomen eius habitabunt in ea
Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.
