< Psalmorum 68 >
1 in finem David psalmus cantici exsurgat Deus et dissipentur inimici eius et fugiant qui oderunt eum a facie eius
Þegar Guð rís á fætur þá tvístrast óvinir hans! Þeir sem hata hann flýja sem mest þeir mega.
2 sicut deficit fumus deficiant sicut fluit cera a facie ignis sic pereant peccatores a facie Dei
Blástu þeim burt eins og reyk í vindi! Bræddu þá eins og vax í eldi! Þannig munu óguðlegir tortímast fyrir Guði.
3 et iusti epulentur exultent in conspectu Dei delectentur in laetitia
En hinir trúuðu skulu fagna. Þeir kætist og gleðjist
4 cantate Deo psalmum dicite nomini eius iter facite ei qui ascendit super occasum Dominus nomen illi et exultate in conspectu eius turbabuntur a facie eius
og lofsyngi Guði! Hefjið lofsöng til hans sem ekur um á skýjunum. Nafn hans er Drottinn! Gleðjist og fagnið í nærveru hans.
5 patris orfanorum et iudicis viduarum Deus in loco sancto suo
Hann er faðir föðurlausra og verndari ekkna, hann er heilagur.
6 Deus inhabitare facit unius moris in domo qui educit vinctos in fortitudine similiter eos qui exasperant qui habitant in sepulchris
Hann lætur hinn einmana komast heim aftur og leiðir fanga út í frelsið á ný. Þar verður sungið og fagnað! En uppreisnarmenn skulu búa við sult og seyru.
7 Deus cum egredereris in conspectu populi tui cum pertransieris in deserto diapsalma
Guð, þegar þú leiddir þjóð þína gegnum öræfin,
8 terra mota est etenim caeli distillaverunt a facie Dei Sinai a facie Dei Israhel
þá skalf jörðin og himnarnir nötruðu. Sínaífjall hneigði sig fyrir þér af virðingu og ótta – þér Guði Ísraels.
9 pluviam voluntariam segregabis Deus hereditati tuae et infirmata est tu vero perfecisti eam
Þú, Guð, sendir regnskúrir yfir land þitt, hresstir það og endurnærðir.
10 animalia tua habitant in ea parasti in dulcedine tua pauperi Deus
Þar settist þjóð þín að. Þú gafst hinum hrjáðu heimili og skjól.
11 Dominus dabit verbum evangelizantibus virtute multa
Drottinn lætur orð sín rætast og þegar hann talar flýja óvinirnir.
12 rex virtutum dilecti dilecti; et speciei domus dividere spolia
Konurnar sem heima eru flytja gleðifrétt: „Óvinaherinn er flúinn, þeir sem vildu eyða öllu og umturna!“Og konur í Ísrael skipta herfanginu.
13 si dormiatis inter medios cleros pinnae columbae deargentatae et posteriora dorsi eius in pallore auri
Þær hylja sig með gulli og silfri, rétt eins og dúfan vængjum sínum!
14 dum discernit Caelestis reges super eam nive dealbabuntur in Selmon
Þegar Guð stökkti óvinunum á flótta þá snjóaði á Salmonsfjalli.
15 mons Dei mons pinguis mons coagulatus mons pinguis
Þið voldugu Basanfjöll, þið illkleifu tindar!
16 ut quid suspicamini montes coagulatos mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo etenim Dominus habitabit in finem
Hvers vegna horfið þið með öfund til Síonar – fjallsins sem Drottinn hefur kosið sér til bústaðar?
17 currus Dei decem milibus multiplex milia laetantium Dominus in eis in Sina in sancto
Með þúsundum vagna lagði Drottinn upp frá Sínaí og kom til síns heilaga musteris á Síon.
18 ascendisti in altum cepisti captivitatem accepisti dona in hominibus etenim non credentes inhabitare Dominum Deus
Hann kleif fjöllin, tók með sér fjölda bandingja og veitti viðtöku gjöfum frá mönnum, jafnvel uppreisnarmönnum. Og nú býr hann hér!
19 benedictus Dominus die cotidie prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum diapsalma
Lofaður sé Drottinn! Hann leiðir okkur dag eftir dag og hjálpar í öllum vanda.
20 Deus noster Deus salvos faciendi et Domini Domini exitus mortis
Guð er hjálpræðisguð. Hann er alvaldur og bjargar frá dauða.
21 verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum verticem capilli perambulantium in delictis suis
En óvinum sínum eyðir hann, þeim sem þrjóskast og halda áfram á glæpabraut.
22 dixit Dominus ex Basan convertam convertam in profundis maris
Hann segir: „Komið!“við óvini þjóðar sinnar, þá sem fela sig til fjalla eða í hafdjúpunum.
23 ut intinguatur pes tuus in sanguine lingua canum tuorum ex inimicis ab ipso
Þjóð hans vill troða þá undir, ganga í blóði þeirra og gefa hundum hræ þeirra.
24 viderunt ingressus tui Deus ingressus Dei mei regis mei qui est in sancto
Guð, konungur minn, gengur inn til musteris síns.
25 praevenerunt principes coniuncti psallentibus in medio iuvencularum tympanistriarum
Fremst fara söngvarar, þá hljóðfæraleikarar og stúlkur sem slá taktinn.
26 in ecclesiis benedicite Deum Dominum de fontibus Israhel
Allur Ísrael gleðjist með Guði, uppsprettu Ísraels á þessum hátíðardegi.
27 ibi Beniamin adulescentulus in mentis excessu principes Iuda duces eorum principes Zabulon principes Nepthali
Fremst fer Benjamínsætt, hún er minnst. Þá koma prinsar og öldungar Júda og síðan höfðingjar Sebúlons og Naftalí.
28 manda Deus virtutem tuam confirma Deus hoc quod operatus es nobis
Sýn þú, Guð, mátt þinn og styrk, því að mikla hluti hefur þú gert.
29 a templo tuo in Hierusalem tibi adferent reges munera
Konungar jarðarinnar gefa gjafir til musteris þíns í Jerúsalem.
30 increpa feras harundinis congregatio taurorum in vaccis populorum ut excludant eos qui probati sunt argento dissipa gentes quae bella volunt
Ávíta þú óvini okkar, Drottinn. Færðu þá hingað, sneypta og berandi skattinn! Tvístraðu þeim sem efna til ófriðar.
31 venient legati ex Aegypto Aethiopia praeveniet manus eius Deo
Egyptar sendi gull og Bláland fórni höndum í lotningu til Guðs.
32 regna terrae cantate Deo psallite Domino diapsalma psallite Deo
Syngið frammi fyrir Drottni, þið konungsríki jarðarinnar, syngið honum lofgjörðarsöng,
33 qui ascendit super caelum caeli ad orientem ecce dabit voci suae vocem virtutis
honum, Guði eilífðar, sem ekur um himininn og talar með þrumuraust svo að undir tekur.
34 date gloriam Deo super Israhel magnificentia eius et virtus eius in nubibus
Drottinn hefur máttinn! Dýrð hans ljómar yfir Ísrael og hans voldugu verk birtast á himninum.
35 mirabilis Deus in sanctis suis Deus Israhel ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi suae benedictus Deus
Við krjúpum fyrir honum í lotningu og ótta í musteri hans. Ísraels Guð veitir þjóð sinni mátt og megin. Lofaður sé Guð!