< Psalmorum 64 >
1 in finem psalmus David exaudi Deus orationem meam cum deprecor a timore inimici eripe animam meam
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Wysłuchaj, o Boże! głos mój, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.
2 protexisti me a conventu malignantium a multitudine operantium iniquitatem
Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.
3 quia exacuerunt ut gladium linguas suas intenderunt arcum rem amaram
Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nałożyli strzałę swoję, słowo jadowite,
4 ut sagittent in occultis inmaculatum
Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie nań strzelają, a nikogo się nie boją.
5 subito sagittabunt eum et non timebunt firmaverunt sibi sermonem nequam narraverunt ut absconderent laqueos dixerunt quis videbit eos
Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?
6 scrutati sunt iniquitates defecerunt scrutantes scrutinio accedet homo et cor altum
Szukają pilnie nieprawości; giniemy od rad zdradliwie wynalezionych. Takci wnętrzność i serce człowiecze głębokie jest.
7 et exaltabitur Deus sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum
Ale gdy Bóg na nich wypuści prędką strzałę, porażeni będą;
8 et infirmatae sunt contra eos linguae eorum conturbati sunt omnes qui videbant eos
A do upadku przywiedzie ich własny język ich; odłączy się od nich każdy, kto ich ujrzy.
9 et timuit omnis homo et adnuntiaverunt opera Dei et facta eius intellexerunt
I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.
10 laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo et laudabuntur omnes recti corde
Ale sprawiedliwy się będzie weselił w Panu, a będzie w nim ufał; i będą się chlubili wszyscy, którzy są uprzejmego serca.