< Psalmorum 64 >

1 in finem psalmus David exaudi Deus orationem meam cum deprecor a timore inimici eripe animam meam
برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خدا وقتی که تضرع می‌نمایم، آوازمرا بشنو و حیاتم را از خوف دشمن نگاه دار!۱
2 protexisti me a conventu malignantium a multitudine operantium iniquitatem
مرا از مشاورت شریران پنهان کن و ازهنگامه گناهکاران.۲
3 quia exacuerunt ut gladium linguas suas intenderunt arcum rem amaram
که زبان خود را مثل شمشیرتیز کرده‌اند و تیرهای خود یعنی سخنان تلخ را برزه آراسته‌اند.۳
4 ut sagittent in occultis inmaculatum
تا در کمینهای خود بر مرد کامل بیندازند. ناگهان بر او می‌اندازند و نمی ترسند.۴
5 subito sagittabunt eum et non timebunt firmaverunt sibi sermonem nequam narraverunt ut absconderent laqueos dixerunt quis videbit eos
خویشتن را برای کار زشت تقویت می‌دهند. درباره پنهان کردن دامها گفتگو می‌کنند. می‌گویند: «کیست که ما را ببیند؟»۵
6 scrutati sunt iniquitates defecerunt scrutantes scrutinio accedet homo et cor altum
کارهای بد راتدبیر می‌کنند و می‌گویند: «تدبیر نیکو کرده‌ایم.» و اندرون و قلب هر یک از ایشان عمیق است.۶
7 et exaltabitur Deus sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum
اما خدا تیرها بر ایشان خواهد انداخت. وناگهان جراحت های ایشان خواهد شد.۷
8 et infirmatae sunt contra eos linguae eorum conturbati sunt omnes qui videbant eos
وزبانهای خود را برخود فرود خواهند‌آورد و هرکه ایشان را بیند فرار خواهد کرد.۸
9 et timuit omnis homo et adnuntiaverunt opera Dei et facta eius intellexerunt
و جمیع آدمیان خواهند ترسید و کار خدا را اعلام خواهند کرد و عمل او را درک خواهند نمود.۹
10 laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo et laudabuntur omnes recti corde
ومرد صالح در خداوند شادی می‌کند و بر اوتوکل می‌دارد و جمیع راست دلان، فخر خواهندنمود.۱۰

< Psalmorum 64 >