Psalmorum 63

1 psalmus David cum esset in deserto Iudaeae Deus Deus meus ad te de luce vigilo sitivit in te anima mea quam multipliciter tibi caro mea

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

2 in terra deserta et invia et inaquosa sic in sancto apparui tibi ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam

تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

3 quoniam melior est misericordia tua super vitas labia mea laudabunt te

محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

4 sic benedicam te in vita mea in nomine tuo levabo manus meas

و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

5 sicut adipe et pinguidine repleatur anima mea et labia exultationis laudabit os meum

جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

6 si memor fui tui super stratum meum in matutinis meditabar in te

شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 quia fuisti adiutor meus et in velamento alarum tuarum exultabo

تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

8 adhesit anima mea post te me suscepit dextera tua

همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

9 ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam introibunt in inferiora terrae

اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

10 tradentur in manus gladii partes vulpium erunt

در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

11 rex vero laetabitur in Deo laudabitur omnis qui iurat in eo quia obstructum est os loquentium iniqua

اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.