< Psalmorum 57 >
1 in finem ne disperdas David in tituli inscriptione cum fugeret a facie Saul in spelunca miserere mei Deus miserere mei quoniam in te confidit anima mea et in umbra alarum tuarum sperabo donec transeat iniquitas
Dem Sangmeister, nach (der Melodie des Liedes: ) "Verderbe nicht!" / Ein Gedicht Davids. Als er vor Saul in die Höhle floh.
2 clamabo ad Deum altissimum Deum qui benefecit mihi
Sei mir gnädig, Elohim, sei mir gnädig! / Denn meine Seele sucht Zuflucht bei dir. / In deiner Flügel Schatten bin ich geborgen, / Bis das Verderben vorüber ist.
3 misit de caelo et liberavit me dedit in obprobrium conculcantes me diapsalma misit Deus misericordiam suam et veritatem suam
Ich rufe zu Elohim, dem Höchsten, / Zu El, der's für mich hinausführt.
4 et eripuit animam meam de medio catulorum leonum dormivi conturbatus filii hominum dentes eorum arma et sagittae et lingua eorum gladius acutus
Er sendet vom Himmel (sein Heil) und hilft mir. / Wenn mich mein Verfolger zum Kampf reizt, (Sela) Dann sendet Elohim seine Huld und Treu.
5 exaltare super caelos Deus et in omnem terram gloria tua
Ich muß unter Löwen weilen, / Unter Leuten ruhn, die Flammen sprühn, / Ihre Zähne sind Spieß und Pfeile, / Ihre Zungen ein scharfes Schwert.
6 laqueum paraverunt pedibus meis et incurvaverunt animam meam foderunt ante faciem meam foveam et inciderunt in eam diapsalma
Elohim, erheb dich über die Himmel, / Deine Herrlichkeit über alle Welt!
7 paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psalmum dicam
Sie hatten meinen Füßen ein Netz gestellt, / So daß meine Seele in Angst sich wand. / Sie höhlten vor mir eine Grube aus — / Und fallen nun selbst hinein. (Sela)
8 exsurge gloria mea exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo
Mein Herz ist getrost, Elohim, mein Herz ist getrost; / Ich will singen und spielen.
9 confitebor tibi in populis Domine psalmum dicam tibi in gentibus
Wach auf, mein Herz! / Wach auf, du Harfe und Zither! / Wecken will ich das Morgenrot.
10 quoniam magnificata est usque ad caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua
Unter Völkern, Adonái, will ich dich preisen, / Dir singen unter den Leuten.
11 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua
Denn groß bis zum Himmel ist deine Gnade, / Bis zu den Wolken reicht deine Treu. Elohim, erheb dich über die Himmel, / Deine Herrlichkeit über alle Welt!