< Psalmorum 56 >

1 in finem pro populo qui a sanctis longe factus est David in tituli inscriptione cum tenuerunt eum Allophili in Geth miserere mei Deus quoniam conculcavit me homo tota die inpugnans tribulavit me
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند.
2 conculcaverunt me inimici mei tota die quoniam multi bellantes adversum me
تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند.
3 ab altitudine diei timebo ego vero in te sperabo
هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد.
4 in Deo laudabo sermones meos in Deo speravi non timebo quid faciat mihi caro
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟
5 tota die verba mea execrabantur adversum me omnia consilia eorum in malum
دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند.
6 inhabitabunt et abscondent ipsi calcaneum meum observabunt sicut sustinuerunt animam meam
آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند.
7 pro nihilo salvos facies illos in ira populos confringes Deus
خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن.
8 vitam meam adnuntiavi tibi posuisti lacrimas meas in conspectu tuo sicut et in promissione tua
تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای.
9 tunc convertentur inimici mei retrorsum in quacumque die invocavero te ecce cognovi quoniam Deus meus es
روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است.
10 in Deo laudabo verbum in Domino laudabo sermonem
وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم،
11 in Deo speravi non timebo quid faciat mihi homo
پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟
12 in me sunt Deus vota tua; quae reddam laudationes tibi
خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود،
13 quoniam eripuisti animam meam de morte et pedes meos de lapsu ut placeam coram Deo in lumine viventium
زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم.

< Psalmorum 56 >