< Psalmorum 55 >

1 in finem in carminibus intellectus David exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam
Oh ʼElohim, escucha mi oración, Y no te escondas de mi súplica.
2 intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum
Está atento y respóndeme. Estoy inquieto y conturbado en mi oración
3 a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi
A causa de la voz del enemigo. Por la opresión del perverso, Porque bajan aflicción sobre mí, Y me persiguen con furor.
4 cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me
Mi corazón se retuerce dentro de mí. Me asaltan terrores de [la] muerte.
5 timor et tremor venit super me et contexit me tenebra
Temor y temblor vienen sobre mí. El terror me cubre,
6 et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam
Y digo: ¡Oh, si yo tuviera alas como una paloma! Volaría yo y descansaría.
7 ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma
Ciertamente huiría lejos. Viviría en el desierto. (Selah)
8 expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate
Me apresuraría a escapar del viento borrascoso de la tempestad, Del aguacero fuerte y la tormenta.
9 praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate
Destrúyelos, oh ʼAdonay, confunde sus lenguas, Porque vi en la ciudad violencia y disputa.
10 die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius
Día y noche rondan sobre sus muros. La iniquidad y la aventura están en medio de ella.
11 et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus
Destrucción hay dentro de ella. Opresión y engaño no se apartan de sus calles.
12 quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo
Porque no es un enemigo el que me agravia. Si fuera así, lo soportaría. Ni se levantó contra mí el que me aborrece. Podría ocultarme de él.
13 tu vero homo unianimis dux meus et notus meus
Sino tú, un hombre igual a mí, Mi compañero, mi íntimo amigo.
14 qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu
Juntos teníamos dulce comunión, Y con intimidad andábamos en la Casa de ʼElohim.
15 veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum (Sheol h7585)
Que la muerte los sorprenda, Que desciendan vivos al Seol, Porque hay maldad en su habitación, en medio de ellos. (Sheol h7585)
16 ego autem ad Deum clamavi et Dominus salvabit me
Pero yo clamaré a ʼElohim, Y Yavé me salvará.
17 vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam
Al llegar la noche, por la mañana y a mediodía Me quejaré y gemiré, Y Él escuchará mi voz.
18 redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum
Él rescata en paz mi alma del ataque contra mí, Aunque muchos se enfrenten contra mí.
19 exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum
ʼEL escuchará y los afligirá, Él, Quien está entronizado desde tiempo antiguo. (Selah) Porque ellos no cambian, Por tanto no temen a ʼElohim.
20 extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius
[El inicuo] extiende sus manos Contra los que estaban en paz con él. Viola su pacto.
21 divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula
Su boca fue más blanda que mantequilla, Pero hay contienda en su corazón. Más suaves que aceite son sus palabras, Pero son como espadas desenvainadas.
22 iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto
Echa sobre Yavé tu carga, Y Él te sustentará. Jamás dejará caído al justo.
23 tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine
Oh ʼElohim, Tú los harás bajar a la fosa de destrucción. Los sanguinarios y engañadores no vivirán la mitad de sus días. Pero yo confío en Ti.

< Psalmorum 55 >