Psalmorum 55
1 in finem in carminibus intellectus David exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam
Przewodnikowi chóru, na Neginot. Pieśń pouczająca Dawida. Boże, nakłoń ucha ku mojej modlitwie i nie ukrywaj się przed moją prośbą.
2 intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum
Posłuchaj uważnie i wysłuchaj mnie; uskarżam się w swej modlitwie i jęczę;
3 a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi
Z powodu głosu wroga, z powodu ucisku niegodziwego; zwalają na mnie nieprawość i w gniewie sprzeciwiają mi się.
4 cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me
Moje serce boleje we mnie i dopadł mnie strach przed śmiercią.
5 timor et tremor venit super me et contexit me tenebra
Przyszły na mnie bojaźń i drżenie i przejęła mnie trwoga.
6 et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam
I powiedziałem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, uleciałbym i odpoczął.
7 ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma
Oto bym uleciał daleko i zamieszkał na pustyni. (Sela)
8 expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate
Pospieszyłbym, aby ujść [przed] wichrem i nawałnicą.
9 praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate
Zniszcz, Panie, rozdziel ich język, bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.
10 die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius
Dniem i nocą krążą wokoło po jego murach, a wewnątrz niego zło i ucisk.
11 et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus
Wewnątrz niego [jest] niegodziwość, a z jego ulic nie znika oszustwo i podstęp.
12 quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo
Bo [to] nie wróg mnie lżył, co mógłbym znieść; nie powstał przeciwko mnie ten, który mnie nienawidził – [wtedy] ukryłbym się przed nim;
13 tu vero homo unianimis dux meus et notus meus
Ale ty, człowiek równy mi, mój wódz i przyjaciel.
14 qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu
Mile naradzaliśmy się ze sobą i razem chodziliśmy do domu Bożego.
15 veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum (Sheol h7585)
Niech śmierć ich zaskoczy, niech żywcem zstąpią do piekła, bo w ich domach i wśród nich [mieszka] zło. (Sheol h7585)
16 ego autem ad Deum clamavi et Dominus salvabit me
Ja zaś do Boga zawołam i PAN mnie wybawi.
17 vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam
Wieczorem, rano i w południe będę się modlić i głośno wołać, a on wysłucha mego głosu.
18 redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum
Odkupił moją duszę, abym miał spokój od walki, jaką ze mną toczyli, bo wielu ich było przy mnie.
19 exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum
Bóg wysłucha i będzie ich trapić ten, który trwa od wieków. (Sela) [Bo] nie poprawiają się i nie boją się Boga.
20 extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius
Podniósł rękę na tych, którzy utrzymywali z nim pokój; złamał swoje przymierze.
21 divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula
Gładsze niż masło były [słowa] jego ust, lecz wrogość [miał] w sercu; miększe niż oliwa jego słowa, ale były jak obnażone miecze.
22 iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto
Przerzuć swój ciężar na PANA, a on cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.
23 tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine
Ale ty, Boże, wtrącisz ich w dół zatracenia; ludzie krwawi i podstępni nie dożyją połowy swoich dni; ja zaś zaufam tobie.
