Psalmorum 55
1 in finem in carminibus intellectus David exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam
Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:
2 intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum
Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:
3 a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi
Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.
4 cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me
Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.
5 timor et tremor venit super me et contexit me tenebra
Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.
6 et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam
I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.
7 ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma
Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. (Sela)
8 expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate
Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.
9 praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate
Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.
10 die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius
We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.
11 et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus
Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.
12 quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo
Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;
13 tu vero homo unianimis dux meus et notus meus
Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.
14 qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu
Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.
15 veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum (Sheol h7585)
Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich. (Sheol h7585)
16 ego autem ad Deum clamavi et Dominus salvabit me
Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.
17 vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam
W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.
18 redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum
Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.
19 exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum
Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku. (Sela) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.
20 extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius
Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.
21 divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula
Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:
22 iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto
Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.
23 tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine
Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.
