< Psalmorum 54 >
1 in finem in carminibus intellectus David cum venissent Ziphei et dixissent ad Saul nonne David absconditus est apud nos Deus in nomine tuo salvum me fac et in virtute tua iudica me
(Til sangmesteren. Med strengespil. En maskil af David, da zifitterne kom og sagde til Saul: "David har skjult sig hos os".) Frels mig o Gud, ved dit navn og skaf mig min ret ved din Vælde,
2 Deus exaudi orationem meam auribus percipe verba oris mei
hør, o Gud, min Bøn, lyt til min Munds Ord!
3 quoniam alieni insurrexerunt adversum me et fortes quaesierunt animam meam non proposuerunt Deum ante conspectum suum diapsalma
Thi frække står op imod mig, Voldsmænd vil tage mit Liv; Gud har de ikke for Øje. (Sela)
4 ecce enim Deus adiuvat me Dominus susceptor animae meae
Se, min Hjælper er Gud, Herren støtter min Sjæl!
5 avertet mala inimicis meis in veritate tua disperde illos
Det onde vende sig mod mine Fjender, udryd dem i din Trofasthed!
6 voluntarie sacrificabo tibi confitebor nomini tuo Domine quoniam bonum
Da vil jeg frivilligt ofre til dig, prise dit Navn, o HERRE, thi det er godt;
7 quoniam ex omni tribulatione eripuisti me et super inimicos meos despexit oculus meus
thi det frier mig ud af al Nød; mit Øje skuer med Fryd mine Fjender!