< Psalmorum 51 >

1 in finem psalmus David cum venit ad eum Nathan propheta quando intravit ad Bethsabee miserere mei Deus secundum magnam misericordiam tuam et secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem meam
Dem Sangmeister. Ein Psalm Davids.
2 amplius lava me ab iniquitate mea et a peccato meo munda me
Als der Prophet Nathan zu ihm kam, / nachdem er zu Batseba eingegangen war.
3 quoniam iniquitatem meam ego cognosco et peccatum meum contra me est semper
Sei mir gnädig, Elohim, nach deiner Huld, / In großer Erbarmung tilg meine Frevel!
4 tibi soli peccavi et malum coram te feci ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris
Wasche mich völlig von meiner Schuld / Und von meiner Sünde mache mich rein!
5 ecce enim in iniquitatibus conceptus sum et in peccatis concepit me mater mea
Denn meine Frevel sind mir bewußt, / Und meine Sünde ist stets vor mir.
6 ecce enim veritatem dilexisti incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi
An dir allein habe ich gesündigt, / Und was dir mißfällt, hab ich verübt. / Denn du sollst recht behalten mit deinem Spruch, / Rein erscheinen mit deinem Urteil.
7 asparges me hysopo et mundabor lavabis me et super nivem dealbabor
Ich bin ja in Schuld geboren, / In Sünde hat mich meine Mutter empfangen.
8 auditui meo dabis gaudium et laetitiam exultabunt ossa humiliata
Doch da du Wahrheit im Herzen liebst, / So mach mir im Innern Weisheit kund!
9 averte faciem tuam a peccatis meis et omnes iniquitates meas dele
Entsündige mich mit Ysop, so werd ich rein, / Wasche mich, so werd ich weißer als Schnee.
10 cor mundum crea in me Deus et spiritum rectum innova in visceribus meis
Sprich mir Wonne und Freude zu, / Daß deine Gebeine frohlocken, die du zerschlagen.
11 ne proicias me a facie tua et spiritum sanctum tuum ne auferas a me
Verbirg dein Antlitz vor meinen Sünden, / Und all meine Frevel tilge aus!
12 redde mihi laetitiam salutaris tui et spiritu principali confirma me
Ein reines Herz schaff mir, Elohim, / Einen festen Geist erneure in mir!
13 docebo iniquos vias tuas et impii ad te convertentur
Wirf mich nicht weg von deinem Antlitz, / Deinen Heiligen Geist nimm nicht von mir!
14 libera me de sanguinibus Deus Deus salutis meae exultabit lingua mea iustitiam tuam
Erfreue mich wieder mit deinem Heil, / Mit willigem Geiste stütze mich!
15 Domine labia mea aperies et os meum adnuntiabit laudem tuam
Dann lehre ich Frevler deine Wege, / Und Sünder sollen sich zu dir kehren.
16 quoniam si voluisses sacrificium dedissem utique holocaustis non delectaberis
Von Blutschuld rette mich, Elohim, du Gott meines Heils! / So jauchzt meine Zunge ob deiner Gnade.
17 sacrificium Deo spiritus contribulatus cor contritum et humiliatum Deus non spernet
Adonái, tu mir die Lippen auf; / Dann wird mein Mund deinen Ruhm verkünden.
18 benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion et aedificentur muri Hierusalem
Schlachtopfer begehrst du ja nicht — sonst gäbe ich sie —; / Brandopfer gefallen dir nicht.
19 tunc acceptabis sacrificium iustitiae oblationes et holocausta tunc inponent super altare tuum vitulos
Elohims Schlachtopfer sind ein zerbrochener Geist. / Ein zerbrochen, zerschlagen Herz, Elohim, verschmähest du nicht! Tu wohl an Zion in deiner Gnade, / Baue die Mauern Jerusalems! Dann werden dir rechte Opfer gefallen: / Brandopfer, Ganzopfer, / Dann wird man Stiere opfern auf deinem Altar.

< Psalmorum 51 >