Psalmorum 50
1 psalmus Asaph Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 ex Sion species decoris eius
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit ignis in conspectu eius exardescet et in circuitu eius tempestas valida
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 congregate illi sanctos eius qui ordinant testamentum eius super sacrificia
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quoniam Deus iudex est diapsalma
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor tibi Deus Deus tuus ego sum
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 non in sacrificiis tuis arguam te holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 quoniam meae sunt omnes ferae silvarum iumenta in montibus et boves
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis terrae et plenitudo eius
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me diapsalma
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamentum meum per os tuum
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 si videbas furem currebas cum eo et cum adulteris portionem tuam ponebas
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae ponebas scandalum
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 haec fecisti et tacui existimasti inique quod ero tui similis arguam te et statuam contra faciem tuam
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum nequando rapiat et non sit qui eripiat
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 sacrificium laudis honorificabit me et illic iter quod ostendam illi salutare Dei
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
