Psalmorum 50
1 psalmus Asaph Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum
«Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός των θεών, ο Κύριος ελάλησε, και εκάλεσε την γην, από ανατολής ηλίου έως δύσεως αυτού.
2 ex Sion species decoris eius
Εκ της Σιών, ήτις είναι η εντέλεια της ώραιότητος, έλαμψεν ο Θεός.
3 Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit ignis in conspectu eius exardescet et in circuitu eius tempestas valida
Θέλει ελθεί ο Θεός ημών και δεν θέλει σιωπήσει· πυρ κατατρώγον θέλει είσθαι έμπροσθεν αυτού και πέριξ αυτού σφοδρά ανεμοζάλη,
4 advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum
θέλει προσκαλέσει τους ουρανούς άνωθεν και την γην, διά να κρίνη τον λαόν αυτού.
5 congregate illi sanctos eius qui ordinant testamentum eius super sacrificia
Συναθροίσατέ μοι τους οσίους μου, οίτινες έκαμον μετ' εμού συνθήκην επί θυσίας.
6 et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quoniam Deus iudex est diapsalma
Και οι ουρανοί θέλουσιν αναγγέλλει την δικαιοσύνην αυτού· διότι ο Θεός, αυτός είναι ο Κριτής. Διάψαλμα.
7 audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor tibi Deus Deus tuus ego sum
Άκουσον, λαέ μου, και θέλω λαλήσει· Ισραήλ, και θέλω διαμαρτυρήσει κατά σού· Ο Θεός, ο Θεός σου είμαι εγώ.
8 non in sacrificiis tuis arguam te holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper
Δεν θέλω σε ελέγξει διά τας θυσίας σου, τα δε ολοκαυτώματά σου είναι διαπαντός ενώπιόν μου.
9 non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos
Δεν θέλω δεχθή εκ του οίκου σου μόσχον, τράγους εκ των ποιμνίων σου.
10 quoniam meae sunt omnes ferae silvarum iumenta in montibus et boves
Διότι εμού είναι πάντα τα θηρία του δάσους, τα κτήνη τα επί χιλίων ορέων.
11 cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est
Γνωρίζω πάντα τα πετεινά των ορέων, και τα θηρία του αγρού είναι μετ' εμού.
12 si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis terrae et plenitudo eius
Εάν πεινάσω, δεν θέλω ειπεί τούτο προς σέ· διότι εμού είναι η οικουμένη και το πλήρωμα αυτής.
13 numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo
Μήπως εγώ θέλω φάγει κρέας ταύρων ή πίει αίμα τράγων;
14 immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua
Θυσίασον εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, και απόδος εις τον Ύψιστον τας ευχάς σου·
15 et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me diapsalma
και επικαλού εμέ εν ημέρα θλίψεως, θέλω σε ελευθερώσει, και θέλεις με δοξάσει.
16 peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamentum meum per os tuum
Προς δε τον ασεβή είπεν ο Θεός· Τι προς σε, να διηγήσαι τα διατάγματά μου και να αναλαμβάνης την διαθήκην μου εν τω στόματί σου;
17 tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum
Συ δε μισείς παιδείαν και απορρίπτεις οπίσω σου τους λόγους μου.
18 si videbas furem currebas cum eo et cum adulteris portionem tuam ponebas
Εάν ίδης κλέπτην, τρέχεις μετ' αυτού· και μετά των μοιχών είναι η μερίς σου.
19 os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos
Παραδίδεις το στόμα σου εις την κακίαν, και η γλώσσα σου περιπλέκει δολιότητα.
20 sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae ponebas scandalum
Καθήμενος λαλείς κατά του αδελφού σου· βάλλεις σκάνδαλον κατά του υιού της μητρός σου.
21 haec fecisti et tacui existimasti inique quod ero tui similis arguam te et statuam contra faciem tuam
Ταύτα έπραξας, και εσιώπησα· υπέλαβες ότι είμαι τω όντι όμοιός σου· θέλω σε ελέγξει, και θέλω παραστήσει πάντα έμπροσθεν των οφθαλμών σου.
22 intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum nequando rapiat et non sit qui eripiat
Θέσατε λοιπόν τούτο εις τον νούν σας, οι λησμονούντες τον Θεόν, μήποτε σας αρπάσω, και ουδείς ο λυτρώσων.
23 sacrificium laudis honorificabit me et illic iter quod ostendam illi salutare Dei
Ο προσφέρων θυσίαν αινέσεως, ούτος με δοξάζει· και εις τον ευθετούντα την οδόν αυτού θέλω δείξει την σωτηρίαν του Θεού.
